Se coneis pauc de l'istòria de Tògo abans l'arribada dels portugueses a la fin del sègle XV. Durant lo periòde comprés entre lo sègle XI e lo sègle XVI, irrompèron divèrsas tribús de divèrsas regions: los ewe de Nigèria e Benin, e los mina e los guin de Ghana. La majoritat s'installèron dins zònas litoralas. Quand lo comèrci d'esclaus s'amplièc dins lo sègle XVI, lo pòble mina foguèt lo que mai se beneficièron. Durant los seguents 200 ans, la region litorala foguèt un grand centre de sacatge pels europèus en cèrca d'esclaus, en se ganhant Tògo e las regions de l'environ lo nom detla "Còsta dels Esclaus".
En un tractat de 1884 signat a Togoville, Alemanha declarèt sieu protectorat una franja de territòri al cors de la còsta e gradualament estendèt lo sieu domeni cap a l'interior. Aquel luòc venguèt en 1905 la colònia alemanda de Togolàndia. Après la 1èra Guèrra Mondiala, se dividiguèt en dos mandats de la Societat de las Nacions administrats pel Reialme Unit e França. Après la Segonda Guèrra Mondiala, aqueles mandats passèron a èsser territòris fideicomissaris de las Nacions Unidas. Los residents de la Togolàndia Britanica votèron per se jónher a la Còsta d'Aur e formar la nòva nacion independenta de Ghana, e la Togolàndia Francesa passèt a èsser una republica autonòma dins l'Union Francesa.
L'independéncia venguèt en 1960 mercé a Sylvanus Olimpio, mòrt après per lo tinent-coronel Gnassingbé Eyadema, qual ocupèt lo sieu luòc e prenguèt lo poder lo 13 de genièr de 1967. Gnassingbé Eyadema moriguèt al començament de 2005 après 38 ans al poder, en essent estat lo dictator african qu'a governat durant mai temps. L'immediata mas brèva installacion militara del sieu filh, Faure Gnassingbé, coma president causèt una vasta condemna internacionala. Gnassingbé daissèt lo poder e convoquèt d'eleccions, que ganhèt dos meses après. L'oposicion declarèt qu'i aguèt de fraudas electoralas. Los desvolopaments de 2005 portèron a se tornar a questionar lo compromís de democracia que Tògo aviá contractat en un assag de normalizar las relacions amb l'UE, que talhèt las ajudas en 1993 per la precarietat de la situacion dels Dreches Umans. S'estima que 400 personas foguèron assassinadas per la violéncia politica qu'environava las eleccions presidencialas, segon l'ONU. Aperaquí 40 000 togoleses fugiguèron dins los païses vesins.
Tògo es un país de 56 785 km² situat en Africa Occidentala, en essent una pichona nacion subsahariana. Lo país possedís 1700 km de frontièras amb Burkina Faso, Ghana e Benin. Lo punt pus naut del país es la montanha Agou amb una altitud de 984 m.
Al nòrd lo terren se caracteriza per una doça savana en contrast amb lo centre del país que se distinguís per èsser format de colinas. Lo sud de Tògo es d'autra banda caracterizat per una meseta qu'atenh la plana costièra amb de vastes estanhs e paluns.
En 2007 Tògo aviá una populacion de 5 700 000 abitants. 99% de la populacion es negra, e 1% restant es blanca (europèus o descendents). L'idiòma oficial es lo francés. L'esperança de vida es de 57 ans. La mejana d'enfants per femna es de 4,9. 60,9% de la populacion es alfabetizada. S'estima que 4,1% de la populacion es infectada per lo virus VIU (SIDA).
Près de 40 grops etnics forman la populacion de Tògo, entre los que destacan los ewes (46%) pel sud e los kabres (22%) pel nòrd, que mantenon una fòrta rivalitat. Aquel fach es comun amb divèrses païses d'Africa, ont las inegalitats etnicas desbocan en de luchas constantas.
Tògo ocupa una plaça fòrça bassa al classament de l'IDH elaborat per l'ONU: ocupa lo 139en reng dels 173 païses analisats.
Las vilas principalas son la capitala, Lomé, Sokodé (49 000 abitants), Palimé (28 000 abitants) e Atakpamé (27 000 abitants).
1 parcialament african 2 país insular 3 non membre de l'Union Africana4 pas reconegut per l'ensemble de la comunitat internacionala mas membre de l'Union Africana
