Coordinates: 50°05′00″N 3°29′02″E / 50.0833°N 3.4839°E / 50.0833; 3.4839
Reumont is a commune in the Nord department in northern France.
Alfred von Reumont (August 15, 1808 - April 27, 1887) was a German scholar and diplomatist.
He was the son of Gerhard Reumont (1765-1829), and named Alfred after the English king Alfred the Great. Educated at the universities of Bonn and Heidelberg, he obtained a position in Florence through the influence of an Englishman, William Craufurd, but soon he entered the Prussian diplomatic service and was employed in Florence, in Constantinople and in Rome. He also spent some time in the Foreign Office in Berlin. From 1851 to 1860 he represented his country in Florence. Reumont was the friend and adviser of Frederick William IV. In 1879 he founded the Aachener Geschichtsverein, and having spent his concluding years at Bonn and at Aix-la-Chapelle, he died in the latter city on 27 April 1887.
Reumont's numerous writings deal mainly with Italy, in which country he passed many years of his life. On the history of Florence and of Tuscany he wrote Tavole cronologiche e sincrone della storia fiorentina (1841; Supplement, 1875); Geschichte Toscanas seit dem Ende des florentinischen Freistaats (History of Toscany since the end of the Florentine freestate, Gotha, 1876-77); and a work on Lorenzo de' Medici (Leipzig, 1874, and again 1883). This last book has been translated into English by R Harrison (1876). He remembered his connection with Florence when he wrote Römische Briefe von einem Florentiner (Roman letters from a Florentine, Leipzig, 1840-44), and his residence in Rome was also responsible for his Geschichte der Stadt Rom (3 vols., 1867-70).
Ik doe het elke dag op mijn brood,
En het is niet bruin en ook niet rood.
En ook niet zo zwart als mijn sokken.
Ik heb het natuurlijk over witte chocolade vlokken.
Oh, ik word zo blij als ik er over zing.
Ik ben in de hemel bij het genot van de pudding.
Witte chocolade pudding met frambozensaus.
Ja, voor mij is het bijna net zo heilig als de paus.
Ja het is echt een mega smaaksensatie.
En toch neem ik het met slechts per gratie.
En als ik om een uur of twaalf slapen ga,
Droom ik van een wereld van witte chocola, witte chocola, witte chocola.
In de jaren 30 werd het officieel een soort,
Dus al bijna 80 jaar dat ook wit erbij hoort.
En in '48 werd het verkocht in Amerika.
Vlak na de second world war en daar heette het toch echt de alpin white chocolade bar, white chocolade bar, white chocolade bar.
En tegenwoordig heb je zelfs al witte chocolademelk.
Dan zit er een soort blok aan een stokje,
Dus lekker roerbaar in een warme drank dat geldt voor elk.
En dan voorzichtig toe aan dat lekkere eerste slokje, lekkere eerste slokje.
Ja het is echt een mega smaaksensatie.
En toch neem ik het met slechts per gratie.
En als ik om een uur of twaalf slapen ga,
Droom ik van een wereld van witte chocola, witte chocola, witte chocola.
En in de tijd rond sint en piet.
Vergeten we de chocoladeletter niet.
Waar ik het hele jaar op heb gewacht.
Is de witte letter, waar ik altijd weer naar smacht, waar ik altijd weer naar smacht.
En tot slot heb je ook nog een witte reep chocolade.
Het ambachtelijke eind van deze witte parade.
Zo veel verschil in soorten: groot of klein.
Oh, witte chocolade, wat smaakt het toch fijn, wat smaakt het toch fijn, wat smaakt het toch fijn.
Ja het is echt een mega smaaksensatie.
En toch neem ik het met slechts per gratie.
En als ik om een uur of twaalf slapen ga,
Droom ik van een wereld van witte chocola, witte chocola, witte chocola.
Witte chocola.