The Andes is the longest continental mountain range in the world. It is a continual range of highlands along the western coast of South America. This range is about 7,000 km (4,300 mi) long, about 200 km (120 mi) to 700 km (430 mi) wide (widest between 18° south and 20° south latitude), and of an average height of about 4,000 m (13,000 ft). The Andes extend from north to south through seven South American countries: Venezuela, Colombia, Ecuador, Peru, Bolivia, Chile and Argentina.
Along its length, the Andes is split into several ranges, which are separated by intermediate depressions. The Andes is the location of several high plateaux – some of which host major cities such as Quito, Bogotá, Arequipa, Medellín, Sucre, and La Paz. The so-called Altiplano plateau is the world's second-highest plateau following the Tibetan plateau.
The Andes range is the world's highest mountain range outside of the continent of Asia. The highest peak, Mt. Aconcagua, rises to an elevation of about 6,962 m (22,841 ft) above sea level. The peak of Chimborazo in the Ecuadorean Andes is farther from the centre of the Earth than any other location on the Earth's surface. This is because of the equatorial bulge that results from the Earth's rotation. The world's highest volcanoes are in the Andes, including Ojos del Salado on the Chile-Argentina frontier which rises to 6,893 m (22,615 ft). Fifty other Andean volcanoes also rise above 6,000 m (19,685 ft).
Open je ogen, luister naar mij.
Morgen is ver weg, dus kom dichterbij.
We wachten al langer, dit wordt ons moment.
Laat alles los, al rest gaat vanzelf.
Vergeef me, de blik in m'n ogen.
Vergeef me, hoe ik je verken.
Ik wil altijd blijven voelen, waar ik zo vaak aan
dacht.
Ik wil alle uren sterven in je armen vannacht.
Vergeef me, de blik in m'n ogen.
Vergeef me, wat ik je beken.
Ik wil altijd blijven voelen, waar ik zo vaak aan
dacht.
Ik wil alle uren sterven in je armen vannacht.
Laat me je ziel zien, vertel je verhaal.
Laat dit niet voorbij gaan, zeg me je naam.
Geef me je wapens, fluister me hard.
Ik geef me over, de rest van de nacht.
Vergeef me, de blik in m'n ogen.
Vergeef me, hoe ik je verken.
Ik wil altijd blijven voelen, waar ik zo vaak aan
dacht.
Ik wil alle uren sterven in je armen vannacht.
Vergeef me, de blik in m'n ogen.
Vergeef me, kleur van m'n stem.
Ik wil altijd blijven voelen, waar ik zo vaak aan
dacht.
Ik wil alle uren sterven in je armen vannacht.
Nooit, nooit, nooit gedacht dat jij bestond.
Nooit, nee nooit, zweefde ik zo hoog, doch zo helder.
Boven de grond.
Vergeef me, de blik in m'n ogen.
Vergeef me, hoe ik je verken.
Ik wil altijd blijven voelen, waar ik zo vaak aan
dacht.
Ik wil alle uren sterven in je armen vannacht.
Vergeef me.
Vergeef me.
Ik wil altijd blijven voelen, waar ik zo vaak aan
dacht.
als het even kon
liet ik je alles zien, van de dag toen dit begon
hoe ik verloren loop sinds dien
ja, de meeste zijn verbaast dat we dit hebben gehaald alles op het spel dat krijg je vroeg of laat.
refrein:
als je lacht dan denk ik onverwacht,
dit is anders net iets anders onhoudt
dit moment nu je heel zeker bent
dit is iets anders net iets anders.
het is niet dat het niet klopt,
alles klopt al lang en de kans dat dit ooit stopt maakt je niet meer bang
en het heeft geen zin om terug te gaan
je hebt weer zin om door te gaan.
refrein:
en als je lacht dan denk ik onverwacht,
dit is anders net iets anders
onhoudt dit moment nu je heel zeker bent
dit is iets anders net iets anders.
ni nooit meer verlies me nooit meer
ni nooit meer.
refrein:
als je lacht dan denk ik onverwacht,
dit is anders, net iets anders
onhoudt dit moment nu je heel zeker bent