Morning Glory - Ipomoea purpurea - Klukkubróðir - Morning glory is the common name for over 1,000 species of flowering plants in the family Convolvulaceae, Ipomoea purpurea, the Purple, Tall, or Common Morning Glory, is a species in the genus Ipomoea, native to Mexico and Central America. Like all morning glories the plant entwines itself around structures, growing to a height of 2--3 m tall. The leaves are heart-shaped and the stems are covered with brown hairs. The flowers are trumpet-shaped, predominantly blue to purple or white, 3--6 cm diameter. The plant is predisposed to moist and rich soil, but can be found growing in a wide array of soil types.[3] It is naturalized throughout warm temperate and subtropical regions of the world. Although it is often considered a noxious weed, Ipomoea purpurea is also grown for its beautiful purple and white flowers and has many cultivars. Common cultivars include I. purpurea 'Crimson Rambler' (red-violet blossoms with white throats), 'Grandpa Ott's,' 'Kniola's Black Knight,' and 'Star of Yelta' (blossoms in varying shades of deep purple with white or pale pink throats) and 'Milky Way' (white blossoms with mauve accents. The triangular seeds have some history of use as a psychedelic; they, like Ipomoea tricolor contain LSA. Effects are reported to be somewhat similar to those of LSD. Flower color : Acylated cyanidin glycosides can be isolated from violet-blue flowers of I. purpurea. : http://en.wikipedia.org/wiki/Ipomoea_purpurea Klifurplöntur eins og Klukkuvafning - er hægt að nota í alla garða, því til eru plöntur sem aðlagaðar eru flestum ræktunarskilyrðum, svo sem sterkri sól, léttum skugga eða miklum skugga. Það er einna helst að klifurplöntur eigi erfitt áveðurs, en í eðli sínu eru þær skógarplöntur; aðlagaðar léttum skugga og skjóli. Einu kröfurnar sem klifurplöntur gera til umhverfisins eru grindur, net, vírar eða því um líkt til að styðja sig við, kant til að vaxa fram af, kaðal til að vaxa eftir eða jarðveg til að þekja. : http://www.mbl.is/greinasafn/grein/34... Indíánahnúður -fræðiheiti Ipomoea tricolor - er vafningsjurt sem verður 2-4 metra há. Laufblöðin eru spírallöguð, 3-7 sm löng. Blómin eru blá 4-9 sm í þvermál og er algengast að þau séu blá með hvítri til gulri miðju. Jurtin er af sumum talið illgresi þar sem hún vex hratt og myndar mikið magn af fræum Fræ jurtarinnar innihalda beiskjuefni (lýting) og hafa frá fornu fari verið notuð til að kalla fram ofskynjun. Astekar kölluðu fræ jurtarinnar tlitliltzin sem þýðir svart og í Suður-Ameríku eru fræin einnig kölluð badoh negro. : http://is.wikipedia.org/wiki/Ind%C3%A... bók Charles Darwin The Movements and Habits of Climing Plants segir að plönturnar snúa klifurgreinum sínum í sólargang -- frá hægri til vinstri utan um trjágreinarnar sem það vaxa upp í öfuga átt við hvernig Geitatoppur Lonicera eða Hop gerir og njóta sín best þar sem morgunsólar nýtur. Hjartalöguð laufblöðin eru dökkgræn og stór trektlaga ilmandi blómin eru alltaf í bláum litum með hvítrleitri miðju mjög vinsæl af býflugum. Plantan stendur í blóma seinnipart sumars og allt fram í fyrsta frost og við réttar aðstæður getur ein planta blómstrað hundruðum blóma sem öll opnast þegar sólin kemur upp á morgnanna og lokast um miðjan dag. Þrátt fyrir að í flestum löndum sé í lagi að rækta plöntur sem hafa að geyma ofskynjunarefnið ergine þá er það bannað með lögum í mörgum löndum eins og í Ástralíu og Ameríku að selja fræ eða rækta plönturnar. David Rudwick - Gardens and Greenhouse at work - West Lavington. horticulture

• published: 06 Oct 2013
• views: 16