Marjolijn van Heemstra - Interview voor reeks Theater en zingeving van Zinweb

• Report rights infringement
• published: 04 Jun 2012
• views: 1272

Het tweede deel van de reeks portretten van jonge theatermakers die op een bijzondere manier met zingeving bezig zijn gaat over Marjolijn van Heemstra. Marjolijn van Heemstra (1981) is theatermaker, dichter, journalist, columnist (voor Trouw en eerder voor NRC.nl) en binnenkort komt haar debuutroman uit. Ze studeerde godsdienstwetenschappen in Amsterdam. Ze heeft een aantal theatervoorstellingen geschreven, waarvan ze de meeste zelf gespeeld heeft. Op 4 en 5 juni speelt ze voor de laatste keer haar voorstelling Mahabharata. Zie verder http://www.zinweb.nl/media/2012/06/04/theater-en-zingeving-marjolijn-van-heemstra Marjolijn van Heemstra is gefascineerd door de ontmoeting. In haar werk komt steeds de vraag terug wat er gebeurt als mensen elkaar ontmoeten en wat we met elkaar delen. In haar columns voor Trouw staan ruzies centraal. Voor haar column voor nrc.nl verscheen ze onuitgenodigd op allerlei feestjes en bijeenkomsten en keek ze hoe ze ontvangen werd. In het titelgedicht van haar bundel Als Mozes had doorgevraagd (waarvoor ze bekende en onbekende Nederlanders als Youp van 't Hek, Arie Boomsma, Margreet Dolman en haar kapper vroeg de gedichten voor te dragen op youtube) staat de ontmoeting met God centraal. Van Heemstra kiest voor een andere weg dan de vrome Mozes, ze neemt geen genoegen met een almachtige god die zich niet laat zien. Maar het gedicht eindigt met een gedroomde ontmoeting met God: "Dan had ik je aangeraakt en jij mij. / Was de Bijbel geen boek, maar een omhelzing." In 2009 maakte Van Heemstra de voorstelling Het Meer die gaat over het meer dat er tussen aarde en hemel zou zijn. Het persoonlijke verhaal lijkt in vorm wat op de stand-up philosophy van Laura van Dolron, maar ze is meer bezig met persoonlijke en spirituele vragen dan met de filosofische vragen die Van Dolron stelt. Na die voorstelling is ze begonnen aan een trilogie waarin ze onderzoekt wat ze deelt met mensen over de hele wereld die op dezelfde dag als zij geboren zijn en over wat de idealen zijn van haar generatie. In Family '81 was haar startpunt een quote van historicus Marc Bloch: "Mensen zijn meer kinderen van hun tijd dan kinderen van hun ouders." Ze legde contact met leeftijdsgenoten in India, Zuid-Afrika en Libanonen, mailde en skypte met hen en ging uiteindelijk bij hen op bezoek. Het tweede deel van haar trilogie heet Mahabharata, waarin ze een hedendaagse interpretatie biedt van één van de heilige boeken in het hindoeïsme. Ze reist door India met een Indiase acteur die op dezelfde dag geboren is, op zoek naar de betekenis van dit verhaal. Als kind hadden ze allebei een verfilming van dit verhaal door Peter Brooks gezien. Brooks gebruikte acteurs uit allerlei culturen, om de universaliteit van het verhaal te benadrukken. Wat blijft er in deze tijd over van die universele idealen? Kun je een verhaal uit de cultuur halen waarin het ontstaan is? In Nederland hebben Van Heemstra en haar Indiase collega hun zoektocht verwerkt in een voorstelling. Eind 2012 komt het laatste deel van haar trilogie uit, waarin Van Heemstra samenwerkt met de 91-jarige vredesactivist en globalist Garry Davis. Marjolijn van Heemstra gelooft dat we als mensen meer met elkaar delen dan we denken. Ze vindt inspiratie bij de Zuid-Afrikaanse dichteres Antjie Krog, die op haar beurt weer geïnspireerd is door de Afrikaanse filosofie van Ubuntu, die in de kern neerkomt op 'ik ben omdat jij bent' 4 en 5 juni speelt Marjolijn van Heemstra voor de laatste keer haar voorstelling Mahabharata in Theater Frascati in Amsterdam. Zaterdag 16 juni wordt om 11.00 op Nederland 2 een interview met Van Heemstra door Annemiek Schrijver herhaald.