Strona główna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

Czy wiesz...

Z nowych artykułów w Wikipedii napisanych podczas Tygodnia Artykułu Irlandzkiego (17–30 marca):
Donat (biskup Fiesole)
Rzeźba przedstawiająca Henry'ego Fergusona

który z biskupów irlandzkiego pochodzenia brał udział w koronacji cesarskiej Ludwika II?

kto pełnił funkcję chorążego reprezentacji Irlandii podczas ceremonii otwarcia, a kto podczas ceremonii zamknięcia Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2010?

…gdzie znajduje się pierwsza w Irlandii ekowioska?

kto zbudował pierwszy samochód wyścigowy z napędem na cztery koła?

…dzięki komu ceny piwa w irlandzkich pubach obniżono do cen z 1956 roku?

Wydarzenia

Wojna domowa w SyriiKonflikt w MaliTrzęsienie ziemi w Syczuanie
Giorgio Napolitano

Rocznice

24 kwietnia: imieniny obchodzą Grzegorz, Egbert, Jerzy
Mieczysław Romanowski
Woolworth Building

Artykuł na medal

Mialeci Smatrycki. Мялеці Сматрыцкі.jpg
Melecjusz (ur. ok. 1577 na Podolu, zm. 27 grudnia 1633 w Dermaniu) – prawosławny, a następnie unicki duchowny działający w I Rzeczypospolitej, w latach 1620–1629 prawosławny arcybiskup połocki. Autor gramatyki języka cerkiewnosłowiańskiego zaliczanej do najważniejszych opracowań w tej tematyce. Od 1610 roku brał aktywny udział w polemice prawosławno-unickiej wokół zawartej w 1596 roku unii kościelnej. W wymienionym roku wydał w Wilnie, pod pseudonimem Theofil Ortholog, traktat polemiczny Threnos, w którym w dramatyczny sposób opisywał sytuację Kościoła prawosławnego w Rzeczypospolitej i dowodził fałszywości dogmatów katolickich. Król Zygmunt III Waza, po zapoznaniu się z tekstem, nakazał aresztowanie jego autorów i wydawców. Zmusiło to Smotryckiego do usunięcia się z życia publicznego. Najpóźniej w 1618 autor Threnosu złożył wieczyste śluby mnisze w monasterze Św. Ducha w Wilnie. W 1619 roku opublikował gramatykę języka cerkiewnosłowiańskiego, znacząco przyczyniając się do kodyfikacji norm tego języka. W 1631 roku papież Urban VIII nadał mu tytuł biskupa Hierapolis; Kongregacja Rozkrzewiania Wiary nie zgodziła się na nadanie mu jakiejkolwiek katedry w Kościele unickim. Smotrycki spędził ostatnie lata życia w klasztorze w Dermaniu, nie angażując się już w życie publiczne. Tam też zmarł i został pochowany. W XVII w. była rozważana jego kanonizacja, którą to myśl ostatecznie zarzucono. Czytaj więcej…

Dobry artykuł

Saska.jpg

Ulica Saska w Warszawie – ulica na Saskiej Kępie. Jej nazwa nawiązuje do dynastii Sasów, której przedstawiciele dzierżawili tereny tej części Warszawy. Na całej swej długości jest dwukierunkowa i jednojezdniowa. Między jezdnią a chodnikiem znajduje się szeroki pas zieleni. Zabudowę tworzą głównie domy mieszkalne, m.in. z okresu dwudziestolecia międzywojennego, a także punkty usługowe i szkoły. Zabudowa powojenna powstała częściowo w okresie PRL-u, np. budynki w ramach osiedli Saska Kępa I i Saska Kępa II, a częściowo już po 1989, np. budynek przy ul. Saskiej 105. Dom przy ul. Saskiej 101, wybudowany w 1935, o widocznych elementach stylu dworkowego, będący prawdopodobną lokalizacją powstańczego szpitala polowego funkcjonującego między sierpniem a październikiem 1944, został wpisany do rejestru zabytków. Czytaj więcej…

Ilustracja na medal