Simon Cowell (2008)

Simon Phillip Cowell (ur. 7 października 1959 w Brighton, East Sussex) – angielski łowca talentów i producent telewizyjny, znany jako juror w programach: Pop Idol, American Idol, Britain's Got Talent i X Factor. Jest również właścicielem firmy telewizyjnej i wydawnictwa muzycznego Syco.

[edytuj] Życie prywatne

Cowell urodził się w Brighton we Wschodnim Sussex, a dorastał w Elstree w Hertfordshire. Ojciec, Eric Philip Cowell, był sprzedawcą nieruchomości, ale działał również w branży muzycznej. Matka, Julie Brett, była baletnicą. Dziadkowie ze strony ojca, Joseph Cowell i Esther Malinsky, byli angielskimi Żydami, a dziadkowie ze strony matki – Szkotami. W wywiadzie udzielonym TVN zdradził, że ma polskie korzenie. Babcia od strony ojca (Esther Malinsky) pochodziła z Polski^[1]. Ma młodszego brata Nicholasa oraz dwóch braci przyrodnich: Tony'ego i Michaela (najstarszy z rodzeństwa).

Cowell uczęszczał, tak jak jego brat, do szkoły Dover College, ale opuścił ją wcześniej, żeby ukończyć ostatnią klasę dwuletniego liceum. Podejmował się różnych prac, ale nie układało mu się ze względu na konflikty z kolegami i szefami, dopóki jego ojciec, który był kierownikiem dużego studia nagraniowego EMI Music Publishing, nie znalazł mu pracy na poczcie.

[edytuj] Ciekawostki

• Jako juror programów rozrywkowych znany jest ze złośliwych komentarzy popisów uczestników występujących na scenie.
• Podczas obiadu u premiera Gordona Browna ogłosił, że chce aby po śmierci jego ciało zostało zamrożone (krionika) i w przyszłości przywrócone do życia
• M.in dzięki niemu powstał sławny zespół muzyczny (One Direction)^[2].

Przypisy

Britney Spears
Imię i nazwisko	Britney Jean Spears
Pseudonim	Brit, Godney
Data i miejsce urodzenia	2 grudnia 1981 McComb, Missisipi
Pochodzenie	Stany Zjednoczone
Instrument	Pianino
Gatunek	pop, dance-pop, Soul, R&B, pop-rock
Zawód	Piosenkarka, Aktorka, Tancerka
Aktywność	od 1991
Wytwórnia płytowa	Jive Records, RCA Records, Zomba Label Group
Powiązania	Jamie Lynn Spears, Kevin Federline, Justin Timberlake, Christina Aguilera, Madonna, Michael Jackson, Will.i.am, Rihanna, Ke$ha, Nicki Minaj, Simon Cowell, Demi Lovato, L.A. Reid
Współpracownicy
Adam Leber, Larry Rudolph, Brett Miller, Felicia Culotta
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons
Kolekcja cytatów w Wikicytatach
Strona internetowa

Britney Jean Spears (ur. 2 grudnia 1981 w McComb^[1][2]) – amerykańska wokalistka muzyki pop i dance, tancerka, aktorka i projektantka mody. W lipcu 2011 roku wytwórnia Sony BMG ogłosiła, że sprzedała na całym świecie ponad 200 milionów płyt (albumy+single+dvd) i jest jedną z najlepiej sprzedających sie artystów w historii muzyki^[3]. Jest ósmą najlepiej sprzedającą się artystką w Stanach Zjednoczonych, piątą najlepiej sprzedającą się artystką muzyczną na świecie oraz najmłodszym artystą w historii muzyki, który osiągnął próg ponad 100 milionów albumów na całym świecie, w związku z tym wydarzeniem w 2010 roku otrzymała nagrodę Chopard Diamond Award za najlepiej sprzedającego się artystę muzycznego pierwszej dekady XXI wieku. Od początku muzycznej kariery została przez amerykańskie i światowe media ochrzczona mianem księżniczki popu. Od 2003 roku posiada swoja gwiazdę w "Alei Gwiazd" w Hollywood. Wokalistka podczas ciągu 13 lat kariery muzycznej zdobyła ponad 350 prestiżowych nagród muzycznych, z czego 83 zdobyła w ciągu jednego roku. Wśród jej nagród najważniejsze z nich to: Grammy, Emmy, MTV Video Music Awards, MTV Europe Music Awards, American Music Awards, Billboard Music Awards, NRJ Music Awards oraz World Music Awards. Według strony internetowej MSN jest najbogatszą gwiazdą na świecie poniżej 30 roku życia oraz 5. najbogatszą piosenkarką wszech czasów, z majątkiem wynoszącym ponad 500 milionów dolarów^[4][5].

W 1993 roku Spears pojawiła się w telewizyjnym programie dla dzieci The Mickey Mouse Club. Po krótkim czasie Spears podpisała kontrakt z wytwórnią płytową Jive Records, która wydała jej debiutancki album ...Baby One More Time w roku 1999. Olbrzymi sukces krążka uczynił ją ikoną muzyki oraz wpłynął na odrodzenie się popu w późnych latach 90.

[edytuj] Życie prywatne

Britney Spears urodziła się w McComb w Missisippi, a wychowywała w Kentwood w stanie Luizjana. Jej matka Lynne Irene była nauczycielką, a ojciec, Jamie Parnell budowniczym. Brat Britney, Bryan, pracuje jako pisarz i zarządza interesami rodziny Spears, natomiast jej młodsza siostra Jamie Lynn jest aktorką.

Od roku 1999 Spears była związana z Justinem Timberlakiem. Związek zakończył się nagle w 2002 roku. Piosenkarka ma za sobą 2 małżeństwa: pierwsze ze swoim kolegą z dzieciństwa (zostało ono anulowane po 55 godzinach), drugie z Kevinem Federline'em (zakończone rozwodem), z którym ma dwójkę dzieci – Seana Prestona i Jaydena Jamesa. Po rozwodzie z Federline'em Britney postanowiła poświęcić się karierze muzycznej.

Obecnie (od 2009 roku do teraz) jest związana ze swoim byłym managerem Jasonem Trawickiem. 16 grudnia 2011 r. ogłoszono ich zaręczyny.

[edytuj] Kariera

[edytuj] 1998-1999: ...Baby One More Time

Pod koniec 1998 roku pojawił się pierwszy singiel Spears – ...Baby One More Time, dwa tygodnie później stacja MTV wyemitowała teledysk do utworu. Utwór jest największym sukcesem Britney w historii jej kariery, wspiął się na szczyty list przebojów m.in. w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Australii i Japonii i Europie. Singiel znalazł się na liście najlepiej sprzedających się singli wszech czasów. Kilka miesięcy później w sklepach pojawiła się debiutancka płyta ...Baby One More Time, która zajęła 1. miejsce listy Billboard 200 w styczniu 1999. Krążek zdobył status diamentowej płyty w Stanach Zjednoczonych. Na całym świecie sprzedało się 37 mln kopii albumu. Album promowały światowe single nr 1: "...Baby One More Time", "(You Drive Me) Crazy" "Born to Make You Happy" oraz "Sometimes" i "From the Bottom of My Broken Heart". Britney promowała album na koncertach z cyklu Hair Zone Mall Tour, ...Baby One More Time Tour i Crazy 2K Tour. W kwietniu 1999 Spears pojawiła się w magazynie Rolling Stone. Fotografem był David LaChapelle. Okładka przedstawiała leżącą Britney, która rozmawia przez telefon i trzyma Tinky Winky.

[edytuj] 2000: Oops!... I Did It Again

W maju 2000 roku pojawiła się druga płyta Spears: Oops!... I Did It Again. Album zadebiutował na 1. miejscu Billboard 200, w pierwszym tygodniu sprzedano aż 1.319.193 kopii zaś na całym świecie ponad 4.000.000 egzemplarzy. RIAA przyznała Oops!... I Did It Again diamentowy certyfikat dzięki osiągnięciu sprzedaży w Stanach Zjednoczonych na poziomie 10 mln egzemplarzy. By promować album Britney wyruszyła w światową trasę Oops!... I Did It Again World Tour. W czasie jej trwania artystka zatrzymała się w Nowym Jorku, by wystąpić na MTV Video Music Awards 2000. Podczas występu Spears zerwała czarny garnitur, aby odsłonić prowokacyjny strój w kolorze skóry z kryształkami, który spowodował sporo kontrowersji. Britney zdobyła dwie nagrody Billboard Music Awards za płytę Oops!... I Did It Again. Album promowały single Oops!... I Did It Again, Lucky, Stronger i Don't Let Me Be the Last to Know. Do utworu "When Your Eyes Say It" nakręcono teledysk, jednak ostatecznie zdecydowano się nie wydawać owej piosenki na singlu i zdecydowano o zakończeniu promocji krążka. Do tej pory sprzedano ponad 27 milionów egzemplarzy albumu "Oops!... I Did It Again"!

[edytuj] 2001-2002: Britney, Crossroads

Trzeci studyjny album wokalistki pt. Britney trafił na półki sklepowe w listopadzie 2001 roku. Album zadebiutował na pierwszym miejscu Billboard 200 sprzedając się w nakładzie 745 744 kopii podczas pierwszego tygodnia w samych Stanach Zjednoczonych. Sukces ten sprawił, że Spears jako pierwsza artystka w historii muzyki osiągnęła sukces trzech albumów, które debiutowały na pierwszym miejscu listy Billboard 200. By promować nowy album Spears wyruszyła w światową trasę Dream Within a Dream Tour w listopadzie 2001. Pierwszym singlem z płyty była utrzymana w klimacie R&B piosenka I'm a Slave 4 U, która znacznie różniła się od dotychczasowych nagrań Britney. Krążek promowały również takie utwory jak: "Overprotected", "I'm Not a Girl, Not Yet a Woman", I Love Rock 'n' Roll', "Anticipating", "Boys" i "That's Where You Take Me". Album sprzedał się w ponad 15 mln egzemplarzy. W 2002 roku Spears zagrała główną rolę w filmie Crossroads, w którym wcieliła się w postać absolwentki szkoły średniej, która postanawia odnaleźć zaginioną matkę. Za grę w filmie Britney otrzymała Złotą Malinę, niemniej film zarobił ponad 60 mln USD. Dotychczasowy sukces zawodowy Spears został doceniony przez magazyn Forbes, który umieścił Britney na pierwszym miejscu w rankingu najpotężniejszych sław świata.

[edytuj] 2003-2004: In the Zone & Greatest Hits: My Prerogative

Występ z "Me Against the Music" na NFL Kickoff Live 2003

Britney razem z Christiną Aguilerą otworzyły galę MTV Video Music Awards 2003 piosenką "Like a Virgin". Podczas występu doszło do pocałunku wokalistek z Madonną, co wywołało ogromny skandal. Wydarzenie to zaliczane jest do najważniejszych momentów w historii VMA. 18 listopada 2003 roku pojawił się czwarty album piosenkarki – In the Zone. Album promowany był singlem Me Against the Music, który Britney wykonywała wspólnie z Madonną. Piosenka pozwoliła powrócić Spears na szczyty list przebojów po umiarkowanym sukcesie singli z jej poprzedniego krążka. Album znacznie różni się od wcześniejszych nagrań Britney, określany jest jako bardziej dojrzały, przesiąknięty erotyzmem. Spears w "In the Zone" zrezygnowała ze "słodkiego popu" na rzecz dance-popu, elektroniki i R&B. Drugim utworem promującym krążek był Toxic, za który Britney otrzymała nagrodę Grammy.
Trzecim singlem została ballada Everytime, będąca odpowiedzią na utwór "Cry Me a River" Justina Timberlake'a. Teledysk wzbudził kontrowersje jeszcze przed emisją w telewizji, gdyż piosenkarka na końcu klipu odbiera sobie życie. Ze względu na fale krytyki, klip zmontowano ponownie. Czwartym singlem promującym "In the Zone" miała zostać piosenka Outrageous, jednak podczas kręcenia teledysku Britney doznała kontuzji kolana. W związku z zaistniałą sytuacją Britney zmuszona była również przerwać światowe tournée The Onyx Hotel Tour promujące czwarty studyjny album piosenkarki. Odbyło się 55 koncertów na terenie Stanów Zjednoczonych, Kanady i Europy a 55 zostało odwołane. Zrezygnowano też z wydania kolejnych zaplanowanych singli – "Breathe on Me" i "(I Got That) Boom Boom". Sprzedano ponad 16 mln egzemplarzy "In the Zone". We wrześniu 2004 Britney wyszła za Kevina Federline'a. W listopadzie 2004 na rynku pojawiła się pierwsza składanka największych hitów Spears – "Greatest Hits: My Prerogative". Krążek promowały single "My Prerogative" i "Do Somethin'. Album okazał się ogromnym sukcesem – sprzedano ponad 10 mln egzemplarzy składanki.

[edytuj] 2005-2007: Original Doll & Blackout

Wokalistka w 2005 roku rozpoczęła pracę nad albumem Original Doll, który nigdy nie ujrzał oficjalnie światła dziennego (mimo to znamy około 10 utworów pochodzących z tej płyty). Britney, wbrew wytwórni, zaprezentowała pierwszy singiel z owej płyty pt. "Mona Lisa" w radiu KISS.FM w Los Angeles. Później prace nad nim zostały przerwane, ponieważ Spears dowiedziała się, że jest w ciąży. Wokalistka wówczas zawiesiła swą karierę muzyczną oddając się macierzyństwu. 14 września 2005 roku urodziła swojego pierwszego syna, Seana Prestona Federline^[6]. W listopadzie 2005 pojawiła się pierwsza składanka remiksowych wersji piosenek Britney, B in the Mix: The Remixes. Wystąpiła również w roli sekretarki Amber-Louise, w serialu Will & Grace. Dwa miesiące później pozowała nago w ciąży dla Harper's Bazaar^[7]. 12 września 2006 piosenkarka urodziła drugiego syna – Jaydena Jamesa Federline^[8]. 7 listopada 2006 złożyła pozew rozwodowy, podając za powód "różnice nie do pogodzenia" między małżonkami^[9]. Rozwód został orzeczony w lipcu 2007^[10]. Britney w międzyczasie przeżywała różne problemy osobiste, np. ogolenie głowy i atakowanie paparazzi z parasolką. W maju odbyła mini-trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych pod nazwą The House of Blues – The M+M's Tour. Pomimo że występy trwały zaledwie około dwudziestu minut, ceny biletów sięgały nawet 500 USD. 30 sierpnia 2007 roku amerykańskie stacje radiowe wyemitowały singel Gimme More – zwiastował on nadchodzący album – Blackout. Singiel Gimme More wkrótce stał się najczęściej pobieranym utworem muzycznym w sieci. 9 września wystąpiła na gali MTV Video Music Awards 2007. Występ na tej gali miał być powrotem Britney na scenę i wzbudził ogromne zainteresowanie, przez co oglądalność gali była największa w jej historii – ponad 7 milionów widzów. 30 października 2007 roku Jive Records wydał piąty studyjny album Britney Spears – Blackout. Album promowały single "Gimme More", "Piece of Me" i "Break the Ice". Krążek pomimo braku promocji sprzedał się w ponad trzech milionach egzemplarzy (stan na 2008 rok). Billboard (USA) oraz NRJ (Francja) uznały Blackout albumem roku 2007. Ponadto na gali MTV Europe Music Awards 2008 Britney otrzymała statuetkę m.in. w kategorii "Album of the year" za płytę Blackout. W grudniu 2007 zaczęła się spotykać z dziennikarzem, Adnanem Ghalibem^[11].

[edytuj] 2008-2009: Problemy osobiste, kuratela – Circus & The Singles Collection

Britney podczas koncertu w 2009

3 stycznia 2008 Spears odmówiła oddania dzieci ich ojcu. Została hospitalizowana w Cedars-Sinai Medical Center po tym, jak przybyła do jej domu policja zauważyła, jakoby artystka była pod wpływem nielegalnej substancji. Następnego dnia zawieszono prawa rodzicielskie i przekazano wyłączną opiekę byłemu mężowi.

31 stycznia 2008 Spears trafiła na oddział psychiatryczny Ronald Reagan UCLA Medical Center i zatrzymana w celu rozpoznania psychiatrycznego. Sąd orzekł o ubezwłasnowolnieniu i tym samym tymczasowej kurateli nad piosenkarką. Kuratorami zostali ojciec Britney – Jamie Spears i prawnik Andrew Wallete^[7]. W wyniku mają oni prawa do rozporządzania majątkiem artystki. Spears została wypuszczona z oddziału psychiatrycznego 6 lutego 2008; jej rodzice wyrazili zaniepokojenie w związku z tym^[12].

W następnym miesiącu Spears wystąpiła gościnnie w znanym amerykańskim serialu "Jak poznałem waszą matkę", w roli sekretarki Abby. Otrzymała pozytywne recenzje, a jej występ w serialu sprawił, że osiągnął on najwyższy wynik oglądalności^[13][14].
W lipcu 2008 piosenkarka odzyskała część praw do opieki nad dziećmi, w porozumieniu z prawnikami^[14].

Prace nad szóstym studyjnym albumem Britney rozpoczęła w marcu, pół roku po wydaniu poprzedniego krążka. 7 września 2008 roku wygrała trzy statuetki MTV Video Music Awards w kategoriach: "Najlepszy żeński wideoklip" (Best Female Video), "Najlepszy wideoklip pop" (Best Pop Video) oraz w najważniejszej kategorii "Najlepszy wideoklip roku" (Video Of The Year) za teledysk do piosenki "Piece of Me". Ten spektakularny triumf często określany jest jako wielki powrót Spears do show-biznesu. 15 września wytwórnia Jive zapowiedziała, że szósty studyjny album piosenkarki będzie nosił nazwę "Circus". 26 września odbyła się premiera singla "Womanizer". Singiel niespełna kilka dni po premierze stał się numerem jeden m.in. w Australii, Kanadzie, Norwegii, Szwecji, Turcji oraz Polsce. Singiel ten jest pierwszym numerem jeden Britney w Polsce od 2000 roku. 15 października 2008 roku "Womanizer" ustanowił nowy rekord na amerykańskiej liście przebojów Billboard Hot 100 – piosenka awansowała z 96. pozycji na miejsce 1., gdzie utrzymała się przez tydzień. 6 listopada Britney zdobyła dwie statuetki na gali MTV Europe Music Awards 2008 w kategoriach Best Act 2008 (Najlepszy artysta roku 2008) oraz Album of the Year (Album roku) za płytę "Blackout". Na przełomie listopada i grudnia Britney dała serię występów w Niemczech, Francji, Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych i Japonii w celu promocji swego najnowszego dzieła. 2 grudnia 2008 roku odbyła się premiera szóstego studyjnego albumu "Circus", który w pierwszym tygodniu w samych Stanach Zjednoczonych rozszedł się w nakładzie 505 tys. kopii, dzięki czemu płyta zadebiutowała na 1. miejscu na Billboard 200. Łączna sprzedaż albumu przekroczyła 6 mln egzemplarzy. Płytę promowały single Womanizer, Circus, If U Seek Amy, Radar, Unusual You i Out From Under. 3 marca 2009 r. rozpoczęła się trasa koncertowa The Circus Starring: Britney Spears. Objęła ona 97 występów na terenie Stanów Zjednoczonych, Kanady, Europy oraz Australii. Trasa zarobiła ponad 130 mln USD. 29 września 2009 r. został wydany singiel 3, który promuje płytę The Singles Collection. Piosenka zadebiutowała na szczycie amerykańskiej listy Billboard Hot 100. "The Singles Collection" sprzedało się w milionowym nakładzie.

[edytuj] 2011-obecnie: Femme Fatale i X Factor

Spears wykonuje utwór "(Drop Dead) Beautiful" na Femme Fatale Tour w 2011.

Prace nad siódmym studyjnym albumem pt. Femme Fatale rozpoczęły się jeszcze w trakcie trwania promocji poprzedniego albumu Circus. Podczas europejskiej części trasy The Circus Starring: Britney Spears latem 2009 roku, artystka zawitała do studia nagraniowego w Szwecji, gdzie nagrała 4 utwory ("3", który możemy znaleźć na płycie The Singles Collection oraz "Criminal", "Up'n Down" i "He About To Lose Me", które znajdują się na płycie Femme Fatale).

Początkowo, według pomysłu Britney, płyta miała posiadać brzmienie pop-rockowe. Britney nagrała płytę w owej wersji, chciano ją wydać w sierpniu 2010 roku, jednakże wytwórnia płytowa Jive Records nie wyraziła zgody na wydanie płyty w owej formie. Britney musiała zawitać do studia ponownie, aby nagrać płytę zgodną z wizją wytwórni. Nad jej ostatecznym brzmieniem pracowali m.in. Dr. Luke, Max Martin, The Outsyders oraz Xenomania.

Premierę albumu poprzedziło wydanie pierwszego singla - "Hold It Against Me", który zadebiutował na pierwszym miejscu listy Billboard Hot 100 stając się tym samym czwartym "numerem jeden" artystki w Stanach Zjednoczonych i czyniąc ją drugim w historii artystą (po Mariah Carey), którego dwa kolejne single zdobyły szczyt tej listy^[15].

Album Femme Fatale miał swoją premierę 29 marca 2011 roku^[16]. Zdobył on szczyt listy sprzedaży w Stanach Zjednoczonych^[17], Kanadzie i Australii oraz znalazł się w pierwszej dziesiątce nalepiej sprzedających się albumów w pozostałych krajach, z wyjątkiem Polski, gdzie został sklasyfikowany na 17 miejscu OLiS.

W kwietniu 2011 roku Britney nagrała wraz z Rihanną remix piosenki S&M, który zdobył szczyt listy Billboard Hot 100, będąc tym samym piątym "numerem jeden" artystki w Stanach Zjednoczonych^[18]. W maju został wydany drugi singel z albumu Femme Fatale- "Till the World Ends". Został on sklasyfikowany na 3 miejscu listy Billboard Hot 100. Utwór w ciągu tygodnia został odtworzony na stronie Billboard ponad 87 milionów razy, ustanawiając rekord liczby odtworzeń w całej 12-letniej karierze piosenkarki^[19]. W czerwcu miał swoją premierę trzeci singel z albumu- "I Wanna Go".

4 marca 2011 roku Britney Spears potwierdziła, że latem zamierza odbyć pierwszą od dwóch lat trasę koncertową, promującą album Femme Fatale w Stanach Zjednoczonych^[20]. Początkowo poinformowano, że ma być to wspólna trasa artystki i Enrique'a Iglesiasa, infromacja ta została jednak anulowana kilka godzin po jej opublikowaniu^[21]. Trasa rozpoczęła się 16 czerwca występem w Sacramento i zyskała pozytywne opinie. Kryrtycy docenili, że podczas trwającej trasy artystka ograniczyła używanie playback'u na rzecz śpiewania na żywo, podkreślono także, że poziom tańca piosenkarki jest porównywalny do tego z lat jej świetności^[22]. W ramach trasy koncertowej Femme Fatale Tour zaplanowanych jest prawie 70 występów w Ameryce Północnej, Europie oraz Azji.

15 czerwca 2011 roku magazyn Billboard podał informację o zamknięciu wytwórni Jive Records, dla której Britney nagrywała przez cały okres jej kariery. związku z tym faktem zdecydowana, że artystka przejdzie pod opiekę wytwórni RCA Records^[23].

Single Hold It Against Me i Till the World Ends są kolejnymi numerami jeden w Polsce po sukcesie singla Womanizer z 2008 roku, a singel I Wanna Go dotarł do pierwszej piątki (miejsce 2).

11 października został wydany drugi album Britney zawierający remixy B In The Mixes: The Remixes Vol.2.

4 singlem z płyty Femme Fatale został utwór Criminal, do którego teledysk wzbudził wiele kontrowersji za sprawą aktów przemocy oraz erotycznych.

14 maja 2012 r. oficjalnie ogłoszono, że Britney została jedną z nowych sędziów (wraz z Demi Lovato) w drugim sezonie amerykańskiej edycji programu X Factor.

[edytuj] Dyskografia

 Osobny artykuł: Dyskografia Britney Spears.

• 1999: ...Baby One More Time
• 2000: Oops!... I Did It Again
• 2001: Britney
• 2003: In the Zone
• 2004: My Pregnorative: The Greatest Hits
• 2005: B in The Mix: The Remixes
• 2007: Blackout
• 2008: Circus
• 2009: The Singles Collection
• 2011: Femme Fatale
• 2011: B in The Mix: The Remixes vol.2

[edytuj] Single Nr 1

[edytuj] Trasy koncertowe

[edytuj] Filmografia

[edytuj] Nagrody

 Osobny artykuł: Nagrody Britney Spears.

[edytuj] Reklamy

[edytuj] Ciekawostki

Ta sekcja może zawierać listę informacji nieistotnych, plotkarskich i tym samym niepotrzebnych w artykule encyklopedycznym. Staraj się integrować ciekawostki z główną treścią artykułu. Jeśli "nie pasują" do treści – to czy na pewno są w artykule potrzebne? Po oczyszczeniu tej sekcji możesz usunąć szablon. Potrzebę wpisania ciekawostek możesz omówić w dyskusji artykułu.

• Przez całą karierę sprzedała ponad 100 milionów płyt.
• Oops...! I Did It Again, Toxic i Womanizer znalazły się na liście 20 najlepiej sprzedających się singli wszech czasów.

Najpopularniejsza reklama z udziałem Britney to reklama Pepsi. W latach 2001-2003 wzięła udział w sześciu reklamach tej marki. Kontrakt z Pepsi opiewał na kilkanaście milionów dolarów.

Britney's Dance Beat to gra komputerowa, w której główną postacią jest Britney Spears. Spears znajduje się zarówno wirtualnie w grze, jak i realnie w reklamie.

Podczas kręcenia teledysku do piosenki Oops...! I Did It Again jedna z kamer spadła Britney na głowę. Przewieziono ją do szpitala i po kilku godzinach wszczęto prace i dokończono teledysk.

[edytuj] Perfumy

Ta sekcja od 2012-01 wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Informacje nieweryfikowalne mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Aby uczynić sekcję weryfikowalną, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.

Perfumy Britney Spears rozprowadzane są przez firmę Myleen Class.

Pierwszym wyprodukowanym zapachem był "Curious" wydany w 2004 r. Sprzedano ok. 700 milionów buteleczek zapachu. W 2005 perfumy zdobyły nagrodę "Best Women's Fragrance". Britney Spears wykonała projekt i wybrała kolory buteleczki.

W 2005 powstał zapach "Fantasy". Fabuła reklamy była inspirowana historią miłością piosenkarki. W rolę jej wybranka wcielił się Nick Steele, a w tyle słychać piosenkę "Breathe On Me"' pochodzą z płyty In The Zone. W kwietniu 2006 wydano "Curious: In Control". Jest to nieco inne, bardziej zmysłowe wydanie pierwszych perfum Spears Curious. Jak sama piosenkarka stwierdziła: "Jest bardziej wymagający, bardziej zmysłowy, daje ci kontrolę. Jest wspaniały i inspirujący... Dziewczyny go potrzebują". W styczniu 2007 roku pojawiły się perfumy "Fantasy Midnight" – wieczorowa wersja perfum "Fantasy", we wrześniu 2007 na rynek trafiły perfumy "Believe". W styczniu 2008 na rynek wyszła kolejna odsłona pierwszych perfum Spears, Curious: "Curious Heart". Właśnie w 2007 roku Britney wpadła na pomysł, aby stworzyć coś specjalnie dla swoich fanów. W związku z tym, wydano w USA limitowaną edycję perfum Curious w wyjątkowym opakowaniu – zmieniono kolor buteleczki oraz dozownika na różowy i wykorzystano motyw serca. W styczniu 2009 – wydano kolejną edycję perfum Fanatsy - "Hidden Fantasy" Barwa buteleczki "czerwona wiśnia" symbolizuje ciepło, miłość i kobiecość. Zapach ten został opisany jako uwodzicielski zapach, który wyraża różne aspekty tajemniczej kobiety. Zapach był inspirowany "miłością piosenkarki Britney Spears do białych kwiatów, wanilii oraz soczystych deserów". W sierpniu 2009 na rynku pojawiła się kolejna odsłona perfum Fantasy- "Circus Fantasy". Perfumy były zainspirowane trasą koncertową "The Circus Starring Britney Spears". Buteleczka jest takiego samego kształtu jak pozostałe z serii Fantasy jednak różnią się kolorem – jest niebieska z małymi, czerwonymi kryształkami. Są to pierwsze perfumy od Myleen Class, które zostały stworzone specjalnie z okazji wydania muzycznego albumu artystki. Najnowszym produktem sygnowanym nazwiskiem Britney Spears są "Radiance", które pojawiły się na rynku jesienią 2010. Promocja perfum Radiance wciąż trwa. W 2011 Spears wydała edycję perfum Radiance - "Cosmic Radiance".

Przypisy

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Britney.com – Jive Records
• BritneySpears.pl - Polski FanClub Britney Spears
• Britney Spears w bazie Internet Movie Database (IMDb) (ang.)

p • d • e Britney Spears Dyskografia • Filmografia • Perfumy • Lista utworów Britney Spears • Nagrody Albumy studyjne ...Baby One More Time • Oops!... I Did It Again • Britney • In the Zone • Blackout • Circus • Femme Fatale Kompilacje Greatest Hits: My Prerogative • B in the Mix: The Remixes • The Singles Collection DVD Time Out with Britney Spears • Live and More! • Britney: The Videos • Live from Las Vegas • In the Zone • Greatest Hits: My Prerogative • Britney & Kevin: Chaotic Trasy koncertowe ...Baby One More Time Tour • Crazy 2K Tour • Oops!... I Did It Again World Tour • Dream Within a Dream Tour • The Onyx Hotel Tour • The M+M's Tour • The Circus Starring: Britney Spears • Femme Fatale Tour Powiązane Mickey Mouse Club • Jive Records • Jamie Lynn Spears • Kevin Federline

Jimmy Kimmel
Imiona i nazwisko	James Christian Kimmel
Data i miejsce urodzenia	13 listopada 1967 Nowy Jork
Narodowość	Amerykanin
Dziedzina sztuki	talk-show
Ważne dzieła	Jimmy Kimmel Live! The Man Show
Cytaty w Wikicytatach

Jimmy Kimmel, właśc. James Christian Kimmel (ur. 13 listopada 1967 w Nowym Jorku – amerykański producent telewizyjny i prowadzący talk-show, m.in. Jimmy Kimmel Live! w stacji ABC oraz The Man Show w Comedy Central.

[edytuj] Życie prywatne

Jimmy Kimmel urodził się w nowojorskim Brooklynie w rodzinie z włoskimi i niemieckimi korzeniami. W wieku 9 lat przeprowadził się z rodzicami do Las Vegas, gdzie uzyskał wykształcenie na University of Nevada. Do niedawna był związany ze znaną aktorką i komediantką Sarah Silverman. Kimmel ma dwójkę dzieci z poprzedniego związku, który zakończył się w 2002 roku.

[edytuj] Kariera

Pierwszą pracą Kimmela jako dziennikarza był staż w licealnym radiu. W trakcie studiów został zatrudniony w radiu KZOK-FM w Seattle, skąd jednak został dość szybko zwolniony. Zwolnieniem z pracy skończyła się również jego kolejna praca w WRBQ-FM z Florydy, a także praca w 93.7 KRQ. Stał się popularny dopiero dzięki pracy w kalifornijskim radiu KROQ-FM, gdzie tworzył skecze do porannego programu. W 1997 roku Jimmy Kimmel przeszedł do telewizji Comedy Central, gdzie współtworzył programy Win Ben Stein's Money oraz The Man Show. Za ten pierwszy otrzymał wraz z Adamem Carolla nagrodę Emmy w 1999 roku. W 2001 roku przeszedł do stacji ABC, gdzie stworzył talk-show Jimmy Kimmel Live!. Dzięki złośliwemu poczuciu humoru i niebanalnemu prowadzeniu rozmów z gośćmi jego program stał się jednym z najpopularniejszych talk-show w USA.

Jonathan Ross

Jonathan Ross OBE (ur. 17 listopada 1960 w Londynie) – brytyjski dziennikarz radiowy i telewizyjny, krytyk filmowy. W latach 2002-2010 prowadził w telewizji BBC One program Friday Night with Jonathan Ross^[1]. Miał również swój program w BBC Radio 2. Odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego za zasługi dla radiofonii^[2].

W 2005 prowadził w BBC serię koncertów Live 8^[3]. Ross zakończył kontrakt z BBC w r. 2010^[4].

W 1988 roku poślubił w Las Vegas brytyjską scenarzystkę, Jane Goldman^[5]. Mają dwie córki (Betty Kitten i Honey Kinny) oraz syna (Harvey Kirby)^[5].

[edytuj] Kontrowersje

• Podczas wywiadu z Davidem Cameronem, zadał mu pytanie, czy masturbował się myśląc o Margaret Thatcher^[6]. BBC zakazała powtórek tego programu^[7]

  W Wikimedia Commons znajdują się multimedia związane z tematem:
Jonathan Ross

Przypisy

Cheryl Cole
Cheryl Cole w 2008 roku podczas występu w Hastings
Imię i nazwisko	Cheryl Ann Cole
Pseudonim	Cheryl Cole
Data i miejsce urodzenia	30 czerwca 1983 Newcastle upon Tyne
Pochodzenie	Anglia
Gatunek	pop
Aktywność	od 2002
Wytwórnia płytowa	Polydor Fascination
Powiązania	Girls Aloud
Współpracownicy
Will.I.Am
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Zobacz w Wikicytatach kolekcję cytatów
Cheryl Cole

Cheryl Cole (z domu Tweedy) (ur. 30 czerwca 1983 roku w Newcastle upon Tyne) − brytyjska piosenkarka, członkini zespołu Girls Aloud.

[edytuj] Dzieciństwo

Urodziła się w Newcastle. Miss nastolatek w Newcastle. Doceniając jej urodę, zaproponowano Cheryl Cole występy w reklamach, m.in. w dwóch reklamach British Gas, reklamie SCS oraz Eldon Square Christmas. Cheryl ma braci: Grega, Andrew i Josepha oraz siostrę Gillian.

[edytuj] Girls Aloud

Wygrywając Popstars: The Rivals została członkinią zespołu Girls Aloud. Podczas pracy w grupie była współautorką następujących piosenek:

• "Big Brother" (z płyty What Will The Neighbours Say?)
• "History" (z singla Wake Me Up)
• "Crazy Fool" (z singla Whole Lotta History)

[edytuj] Program telewizyjny X Factor

Cheryl i Simon Cowell podczas programu The X Factor

Cheryl Cole występowała jako jurorka od piątej edycji brytyjskiej wersji programu X Factor, gdzie 18 października 2008 wykonała ze swoim zespołem Girls Aloud utwór "The Promise". 18 października 2009 roku w programie zaprezentowała swój singel "Fight for This Love" z debiutanckiego solowego albumu 3 Words.

[edytuj] Życie prywatne

Prywatnie była żoną angielskiego piłkarza Ashley Cole'a, którego poślubiła 15 lipca 2006 w Wrotham Park. Z powodu zdrady męża 3 września 2010 otrzymała rozwód. Cheryl Cole wystąpiła w teledysku Will.i.ama do piosenki "Heartbreaker", zaśpiewawszy w niej także kilka wersów.

W 2009 i 2010 została uznana przez magazyn "FHM" najseksowniejszą kobietą świata.

[edytuj] Kariera solowa

[edytuj] 3 Words

Cheryl Cole podczas koncertu promującego jej debiutancki album (3 Words)

Pierwszy solowy album Cheryl Cole wydany został 26 października 2009 roku. Zadebiutował na 1. miejscu w Wielkiej Brytanii. Na płycie znajduje się 11 piosenek. Album miał premierę w Polsce 12 lutego 2010 roku.

[edytuj] Single

Pierwszym singlem promującym album jest utwór "Fight for This Love", który również zadebiutował na miejscu 1 brytyjskiej listy przebojów i utrzymywał się na nim przez 3 tygodnie. Utwór został najszybciej sprzedającym się singlem w Wielkiej Brytanii, w pierwszym dniu sprzedaży sprzedano ponad 130 tys. egzemplarzy, a w ciągu tygodnia prawie 300 tys. kopii. W Irlandii utwór zadebiutował na miejscu 13., jednak tydzień później znalazł się na pozycji pierwszej, dając Cole pierwszy od czasów Sound of the Underground numer 1 w Irlandii.

Drugim singlem została piosenka 3 Words. Utwór zadebiutował w Wielkiej Brytanii na miejscu 26., a w Irlandii na miejscu 27. W piosence gościnnie wystąpił członek The Black Eyed Peas, Will.i.am.

Trzecim singlem jest piosenka pt. "Parachute".

Album zawiera również utwór "Heartbreaker" w którym gościnnie wystąpiła Cheryl w 2008 roku.

[edytuj] Messy Little Raindrops

Jej pierwszy singiel z drugiej płyty Messy Little Raindrops nosi tytuł "Promise This". Drugim singlem jest ballada The Flood.

[edytuj] Dyskografia

 Osobny artykuł: Dyskografia Cheryl Cole.

• 2009: 3 Words
• 2010: Messy Little Raindrops
• 2012: A Million Lights

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Girls Aloud
• Oficjalna strona Cheryl Cole