Eminem |
Eminem podczas DJ Hero Party w Los Angeles, 1 czerwca 2009 |
Imię i nazwisko |
Marshall Bruce Mathers III |
Pseudonim |
Eminem, M&M, Slim Shady, Ken Kaniff, Rabbit |
Data i miejsce urodzenia |
17 października 1972
Saint Joseph[1] |
Pochodzenie |
Stany Zjednoczone (Detroit) |
Gatunek |
hip-hop |
Zawód |
raper, producent muzyczny, aktor |
Aktywność |
od 1990 |
Wytwórnia płytowa |
Bassmint Productions, Mashin' Duck Records, Web Entertainment, Aftermath Entertainment, Interscope Records, Shady Records |
Powiązania |
Dr. Dre, Proof, D12, Obie Trice, 50 Cent, Xzibit, Royce da 5'9", Snoop Dogg, Nate Dogg, Bad Meets Evil, Slaughterhouse |
Zespół |
D12
Bad Meets Evil |
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
Kolekcja cytatów w Wikicytatach |
Strona internetowa |
Eminem, właściwie Marshall Bruce Mathers III, inny pseud. art. Slim Shady (ur. 17 października 1972[1] w Saint Joseph) – amerykański raper, producent oraz aktor. Członek amerykańskiej grupy hiphopowej D12 oraz część duetu hiphopowego z Detroit – Bad Meets Evil, który tworzy wraz z Royce da 5'9". Trzynastokrotny zdobywca Nagrody Grammy oraz laureat i zdobywca Oscara[2].
Eminem zdobył popularność w 1999 r. za sprawą swego debiutanckiego albumu dla dużej wytwórni, a drugiego solowego The Slim Shady LP, który zdobył nagrodę Grammy dla Najlepszego Albumu Rapowego. Kolejny album The Marshall Mathers LP stał się najszybciej sprzedającym albumem hip-hopowym w historii Ameryki[3]. Przyniósł on muzykowi jeszcze większą popularność, doliczając także powstanie własnej wytwórni płytowej rapera, Shady Records. Za album The Marshall Mathers LP, a także swój czwarty album The Eminem Show zdobył nagrody Grammy, sprawiając iż stał się pierwszym artystą, który zdobył nagrodę Grammy dla Najlepszego Albumu Rapowego za trzy kolejne albumy. W 2003 roku zdobył Oscara za utwór "Lose Yourself" pochodzący ze ścieżki dźwiękowej filmu "8. Mila", w którym zagrał główną rolę. Utwór "Lose Yourself" stał się najdłużej będącym numerem 1 hip-hopowym singlem[4].
W 2004 roku wydał piąty album "Encore". Po trasach koncertowych w 2005 roku, nastąpiła czteroletnia przerwa w karierze rapera. Eminem powrócił na scenę muzyczną w 2009 r. by wydać szósty studyjny album zatytułowany Relapse, promowany takimi singlami jak "We Made You" czy "Beautiful".
15 czerwca 2010 roku Eminem wydał swój siódmy solowy album Recovery. Za produkcję odpowiedzialni byli m.in. Alex da Kid, Just Blaze, Boi-1da, DJ Khalil, oraz Dr. Dre. Album promowany był singlami "Not Afraid", "Love The Way You Lie","No Love" oraz "Space Bound". Recovery sprzedał się w nakładzie 5.7 mln egzemplarzy, stając się najlepiej sprzedającym się albumem 2010 roku[5].
[edytuj] Wczesne życie
Marshall Mathers III urodził się 17 października 1972 roku w Saint Joseph. Jego matką jest Deborah Nelson Mathers – Briggs, a ojcem Marshall Mathers Jr.[6]. Eminem ma szkockie, angielskie, niemieckie, szwajcarskie i polskie korzenie[7]. Jeden z jego pradziadków od strony matki mieszkał w małej wsi Kostrza w Województwie dolnośląskim. Jego ojciec zostawił rodzinę, gdy Marshall miał półtora roku, dorastał wyłącznie z matką w skrajnym ubóstwie. Gdy miał 12 lat wraz z matką przeprowadzali się na przedmieścia Detroit, w okolice 8 Mili.
Marshall Mathers zaczął interesować się hip-hopem mając 14 lat, za sprawą albumu Licensed to Ill zespołu Beastie Boys, oraz ścieżki dźwiękowej filmu Reckless skomponowaną przez Ice-T, którą dostał od swojego wujka Ronniego. Rapował amatorsko pod pseudonimem "M&M". W szkole średniej Lincoln High School jak i Osborn High School brał udział w bitwach na słowa tj. freestyle'u. Pomimo iż w tej branży przewodzili głownie afro amerykanie, Marshall Mathers zdobył uznanie podziemnych odbiorców hip-hopu[8]. Po dwukrotnym powtórzeniu dziewiątej klasy ze względu na wagary i negatywne oceny, w wieku 17 lat został wyrzucony ze szkoły.
W 1991 roku wujek Eminema Ronald Nelson popełnił samobójstwo, strzelając sobie ze strzelby w głowę. Na lewym ramieniu Eminem ma wytatuowany napis "Ronnie R.I.P."[9].
[edytuj] Kariera muzyczna
[edytuj] 1992-1998: Początki kariery, Infinite
W 1992 roku Mathers początkowo należał do wytwórni FBT Productions, kierowanej przez braci Jeffa i Marka Bassów. Przez pewien czas posiadał również słabo płatną pracę, jaką było gotowanie i zmywanie w restauracji Gilbert's Lodge w St. Clair Shores. W 1996 roku jego debiutancki album Infinite który nagrany został w Bassmint studio, należącym do Bass Brothers, został wydany przez ich wytwórnię Web Entertainment. Tematy jakie w nim poruszył to głównie jego walka o utrzymanie swojej nowo narodzonej córeczki Haillie Jade Scott, podczas gdy posiadał niewielkie fundusze ledwo wystarczające na utrzymanie samego siebie, oraz jego silne pragnienie by stać się bogatszym. Na początku swojej kariery Eminem współpracował z innym MC z Detroit Royce da 5'9", pod pseudonimem Bad Meets Evil[10]. Problemy osobiste po wydaniu Infinite, nadużywanie alkoholu i narkotyków, a także śmierć wujka, doprowadziły do nieudanej próby samobójczej[11].
Wraz z wydaniem minialbumu The Slim Shady EP Mathers został oskarżony o naśladowanie stylu i tematyki podziemnego rapera Cage'a[12][13].
Jimmy Iovine, prezes Interscope Records, poprosił o demo Eminema po tym, jak zajął on drugie miejsce na olimpiadzie freestyle'owej Rap Olympics w Los Angeles. Eminem wygrał także Wake Up Show's Freestyle Performer Of The Year co pomogło mu zdobyć kontrakt[14]. Iovine puścił taśmę demo Eminema producentowi muzycznemu Dr. Dre, założycielowi Aftermath Entertainment. Pewnego dnia Dr. Dre skontaktował się z Marshallem i umówili się na spotkanie. Eminem wymyślił swoje alter ego i wybrał pseudonim Slim Shady. Przychodząc na spotkanie do wytwórni ubrany był w żółtą bluzę. Miał również żółte włosy, "Wyglądał wtedy jak ptaszek Tweety" – śmieje się Dre. "Nigdy nie pracowało mi się z nikim tak dobrze" – powiedział Dre dodając "Chyba, że ze Snoop Doggiem". Obaj zaczęli nagrywanie utworów na nadchodzący debiutancki album Eminema z wytwórnią Aftermath, The Slim Shady LP. Eminem pojawił się również gościnnie na albumie Devil Without a Cause, Kid Rocka[11].
[edytuj] 1997-1999: The Slim Shady LP
Według magazynu Billboard, w tym momencie życia Eminema " realizowanie swoich muzycznych ambicji było jedynym sposobem, żeby uciec od szarego, nieszczęśliwego dotychczas życia". Po podpisaniu kontraktu z wytwórnią Aftermath Entertainment/Interscope Records w 1998 roku Eminem wydał swój pierwszy studyjny album dla dużej wytwórni The Slim Shady LP. W dużym stopniu oparty na produkcji Dr. Dre album wydany został 23 lutego 1999 roku. Billboard pochwalił album, napisał o nim, że jest "lata świetlne przed materiałem który Eminem napisał wcześniej"[15]. Płyta stała się jednym z najbardziej popularnych krążków 1999 roku, pod koniec roku stając się potrójną platyną. Wraz z popularnością przyszło wiele kontrowersji wokół tekstów utworów. W utworze "'97 Bonnie & Clyde" opisuje drogę jaką przebywa ze swoją córką z ciała swojej żony, natomiast "Guilty Conscience" kończy się zamordowaniem żony i jej kochanka. Utwór "Guilty Conscience" był początkiem przyjaźni i muzycznej więzi pomiędzy Eminemem a Dr. Dre. Obaj będą później współpracować przy tworzeniu takich hitów jak "Forgot About Dre" i "What's The Difference" z albumu Dre 2001, "Bitch Please II" z The Marshall Mathers LP, "Say What You Say" z The Eminem Show, "Encore/Curtains Down" z krążka Encore oraz "Old Time's Sake" i "Crack a Bottle" z albumu Relapse. Obecnie The Slim Shady LP pokryty jest czterokrotną platyną RIAA.
[edytuj] 2000-2001: The Marshall Mathers LP
Drugi album The Marshall Mathers LP został wydany 23 maja 2000 roku. Płyta sprzedała się w 1 760 000 egzemplarzy w pierwszym tygodniu, bijąc rekord ustanowiony przez Doggystyle Snoop Dogga jako najszybciej sprzedający się albumu hip-hopowy, oraz ...Baby One More Time Britney Spears, jako najszybciej sprzedający się album solowy w historii Stanów Zjednoczonych[16]. Pierwszy singiel "The Real Slim Shady" odniósł sukces i stworzył wiele kontrowersji, poprzez obrażanie gwiazd i tworzenie wątpliwych twierdzeń na ich temat; raper stwierdził m.in. że Christina Aguilera uprawiała seks oralny z Fredem Durstem i Carsonem Daly. W swoim drugim singlu "The Way I Am" artysta ukazuje fanom presje, jaką wywiera na niego wytwórnia, by przebić utwór "My Name Is" i sprzedać więcej płyt. Mimo że Eminem parodiował Marilyna Mansona w teledysku do "My Name Is", artyści są w dobrych relacjach. Wykonali remix utworu "The Way I Am" razem na koncercie[17]. W trzecim singlu "Stan" Eminem próbuje poradzić sobie ze swoją nową sławą, w teledysku ukazuje obłąkanego fana który zabija siebie i swoją ciężarną dziewczynę[6]. W wideoklipie pokazane jest również jak Eminem pisze lewą ręką, czym ucina debatę o tym która ręka jest jego dominującą. W lipcu 2000 roku, Eminem jako pierwszy biały człowiek znalazł się na okładce magazynu The Source. Album The Marshall Mathers LP pokrył się dziewięciokrotną platyną RIAA.
Eminem wystąpił z Eltonem Johnem na 43. ceremonii rozdania Nagród Grammy w 2001 roku, wykonując utwór "Stan"[18].
[edytuj] 2002-2003: The Eminem Show
Trzeci studyjny album Eminema The Eminem Show wydany został 4 czerwca 2002 roku i okazał się kolejnym hitem rapera, pierwsze miejsca na listach przebojów i sprzedaży, ponad 1 mln sprzedanych egzemplarzy w pierwszym tygodniu po premierze[19]. Album promowany był singlem "Without Me" w którym raper obraźliwie wyraża się m.in. o boy's bandach, Limp Bizkit, Moby, czy Lynne Cheney. Album zdobył ośmiokrotną platynę RIAA. Płyta odzwierciedla jego drogę do sławy, relacje z żoną i córką, oraz jego status w społeczności hip-hopu. Odnosi się również do oskarżeń o napaść na bramkarza, którego przyłapał na całowaniu jego żony w 2000 roku. Stephen Thomas Erlewine z Allmusic czuł, że choć w kilku utworach obecny jest gniew, album ten był znacznie mniej podburzający niż The Marshall Mathers LP. The Eminem Show był najlepiej sprzedającym się albumem 2002 roku[20].
[edytuj] 2004-2005: Encore
W 2004 roku Eminem wydał swój czwarty album Encore, który szybko stał się kolejnym numerem jeden na listach. promowany był singlem "Just Lose It" w którym Eminem naśmiewa się m.in. z Michaela Jacksona, który tydzień po wydaniu wyraził swoje niezadowolenie z wideo które parodiuje jego, jego operacje plastyczne oraz incydent w którym włosy Jacksona zapaliły się podczas kręcenia reklamy Pepsi w 1984 roku. Eminem w utworze mówi jednakże "to nie jest Michael, to tylko metafora, jestem psychiczny". W teledysku Eminem parodiuje też MC Hammera i Madonnę[21].
Mimo komediowej tematyki pierwszego singla, Encore podejmuje wiele ważnych przedmiotów m.in. antywojenny utwór "Mosh". 25 października 2004 roku na tydzień przed wyborami prezydenckimi w Stanach Zjednoczonych Eminem wydał klip do "Mosh"[22]. Utwór opisuje bardzo silne przesłanie antybushowskie, nazywa Busha "bronią masowego rażenia którą nazywamy naszym prezydentem"[23]. W teledysku Eminem zbiera armię ludzi w tym Lloyda Banksa, i prowadzi ich do Białego Domu. Później okazuje się ze są tam tylko po to, by wziąć udział w głosowaniu, a teledysk kończy napis "Głosuj. Wtorek 2 listopada". W wyborach prezydenckich wygrał George Bush, a końcowy napis klipu zmieniono na "Eminem" i protestujący tłum podczas przemówienia George'a Busha[24].
[edytuj] 2005-2008: Przerwa w karierze
W 2005 roku niektórzy ludzie z branży spekulowali, że Eminem rozważa zakończenie kariery rapera po sześciu latach i kilku multi-platynowych albumach. W tym samym roku krążyły spekulacje jakoby Eminem pod koniec roku miał wydać dwupłytowy album The Funeral[25]. Album pojawił się jako największe przeboje Eminema pod nazwą Curtain Call: The Hits. Detroit Free Press podała wiadomość o potencjalnym finale kariery Eminema jako artysty solowego, powołując się na ludzi z jego otoczenia, którzy powiedzieli, że zacznie on pełnić rolę producenta muzycznego. W dniu premiery albumu Eminem zaprzeczył jakoby udawał się na emeryturę, ale zasugerował, że może zrobić sobie przerwę jako artysta mówiąc: "Jestem w takim momencie mojego życia, w którym czuję, jakbym nie wiedział dokąd zmierza moja kariera. To jest powód, dla którego nazwaliśmy płytę "Curtain Call", ponieważ może być ona ostatnim projektem. Nie wiemy."[26].
W roku 2005, Eminem był jednym z podmiotów w książce Bernarda Goldberga, 100 People Who Are Screwing Up America (100 osób które przekręciły Amerykę), znalazł się w niej na 58. miejscu[27]. Goldberg zacytował słowa Boba Herberta z artykułu w New York Times z 2001 roku: "W świecie Eminema wszystkie kobiety to "kobiety lekkich obyczajów", a on jest chętny do gwałtu i zabicia ich". Goldberg przytoczył również utwór Eminema "No One's Iller" z The Slim Shady EP jako przykład mizoginii w jego muzyce[27]. Latem 2005 roku Eminem rozpoczął swoją pierwszą trzyletnią trasę koncertową po USA, Anger Management 3 Tour wraz z 50 Centem, G-Unit, Lil' Jonem, D12, Obie Trice'em oraz The Alchemist. W sierpniu 2005 roku Eminem anulował europejską część trasy, a następnie ogłosił, że rozpoczął leczenie odwykowe ponieważ uzależniony jest od leków nasennych.
Curtain Call: The Hits wydany został 6 grudnia 2005 roku przez Aftermath Entertainment[28]. W pierwszym tygodniu sprzedał się w ilości 441 000 egzemplarzy w USA, i był 4 z rzędu albumem Eminema który znalazł się na Bilboard 200[29].
W 2006 roku Eminem wydał jeszcze składankę Eminem Presents: The Re-Up, na której znaleźli się wszyscy członkowie Shady Records m.in. Obie Trice, Stat Quo, Ca$his, Bobby Creekwater.
[edytuj] 2008-2009: Relapse i Relapse: Refill
We wrześniu 2007 roku, Eminem wraz z 50 Centem brał udział w wywiadzie dla Nowojorskiej stacji radiowej Hot 97. Mówił, że był w "próżni" i "debatował" o tym kiedy i czy wyda jeszcze jakiś album. Powiedział "Cały czas pracuję, cały czas jestem w studio. Teraz czuję się dobrze. Przez jakiś czas nie chciałem wracać do studia... Przechodziłem wtedy przez sprawy osobiste. Teraz z nich wychodzę, [i] jest dobrze."[30].
Eminem pojawił się na swoim radiowym kanale Shade 45 we wrześniu 2008 roku, w którym powiedział: "W tej chwili koncentruję się na własnych sprawach, po prostu tworzę nowe utwory i produkuję więcej materiału. Wiecie, im więcej produkuję, tym lepiej wydaje się, że mogę, bo zaczynam rozumieć rzeczy."[31].
Mniej więcej w tym czasie Interscope ostatecznie potwierdziła istnienie nowego albumu Eminema, który zapowiedziany został na wiosnę 2009 roku[32]. W grudniu 2008 roku Eminem podał więcej szczegółów na temat albumu, który miał być zatytułowany Relapse. Powiedział: "Ja i Dre znowu jesteśmy w studio jak za starych dobrych czasów. Dre zajmuje się produkcją większości utworów na Relapse. Powróciliśmy na nasze stare, łobuzerski drogi... Zostawmy to tak."[33].
5 marca 2009 Eminem oznajmił w komunikacie prasowym, ze w tym roku ma zamiar wydać dwa nowe albumy. Relapse, pierwszy album, ukazał się 19 maja, podczas gdy pierwszy singiel "We Made You" i teledysk do niego zostały wydane 7 kwietnia. Początkowo Relapse nie sprzedawało się tak dobrze jak poprzednie krążki rapera, jednak wciąż było komercyjnym sukcesem otrzymując uznanie krytyków, a także przywracając obecność Eminema w świecie hip-hopu. Album uznany został jednym z najlepszych albumów 2009 roku. Relapse sprzedało się w nakładzie ponad 5 mln kopii na całym świecie.
30 października Eminem wystąpił na Voodoo Experience Music w Nowym Orleanie jako gwóźdź programu w swoim pierwszym pełnym występie w 2009 roku[34]. Występ zawierał kilka piosenek z Relapse, a także wiele starszych hitów Eminema oraz występ D12. 19 listopada Eminem napisał na swojej stronie, że Relapse: Refill zostanie wydany 21 grudnia. Album będzie reedycją Relapse z z siedmioma bonusowymi kawałkami, jak "Forever", "Music Box" czy "Taking My Ball".
[edytuj] 2010-2011: Recovery, powrót Bad Meets Evil oraz nowe demo
13 kwietnia 2010, Eminem napisał do swoich fanów na Twitterze "Nie będzie Relapse 2". Kiedy zamieścił tą informację, ludzie zaczęli wierzyć w to, ze nie będzie albumu w ogóle, ale to oznaczało po prostu, że tytuł albumu zostanie zmieniony na Recovery. Potwierdził to pisząc na Twitterze "RECOVERY" i podając link do swojej strony. Na swojej stronie Eminem napisał: "Miałem w planach wydanie Relapse 2 jeszcze w zeszłym roku. Jednak gdy nagrywałem i pracowałem z nowymi producentami idea sequelu Relapse zaczęła mieć coraz mniej sensu, i postanowiłem zrobić kompletnie nowy album. Muzyka na Recovery znacznie różniła się od tej na Relapse, i uważam ze zasługuje na swój własny tytuł". Jego siódmy album studyjny Recovery wydany został 21 czerwca[35]. W Stanach Zjednoczonych sprzedał się w nakładzie 741 000 kopii w pierwszym tygodniu, i wylądował na szczycie listy Billboard 200[36]. Pierwszy singiel, "Not Afraid", ukazał się 29 kwietnia i zadebiutował jako numer jeden na liście Billboard Hot 100, drugi singiel "Love The Way You Lie" zadebiutował na pozycji 2[37]. Pomimo krytyki wobec jego spójności, Recovery otrzymał pozytywne recenzje od większości krytyków muzycznych. W stanie na dzień 21 listopada 2010, album sprzedał się w ilosci trzech milionów egzemplarzy w Stanach Zjednoczonych[38].
Eminem pojawił się w na 2010 BET Awards[39], wykonując utwór "Airplanes Part II" z B.o.B-em i Hayley Williams i "Not Afraid". Wystąpił też na E3 Activision Concert. W czerwcu 2010 roku, Eminem i Jay-Z ogłosili ze razem wyruszą w trasę koncertową do Detroit i Nowego Jorku. Trasa nazwana została The Home & Home Tour. BET nazwała Eminema raperem numer 1. XXI wieku[40].
12 września 2010 r. Eminem otworzył 2010 MTV Video Music Awards, wykonując "Not Afraid" oraz "Love The Way You Lie" razem z Rihanną[41]. Eminem został mianowany Hottest MC in the game (Najgorętszym MC w grze) przez MTV[42], oraz Emcee of the Year przez hip-hopową stronę HipHopDX[43].
Eminem i Rihanna współpracowali ponownie, tworząc "Love The Way You Lie, Part II", sequel hitu "Love The Way You Lie". Tym razem Rihanna jest główną wokalistką, tak jak Eminem w oryginale "Love the Way You Lie". Ta piosenka to sytuacja widziana z "kobiecej perspektywy"[44]. Nicki Minaj powiedziała, że współpracowała z Eminemem w utworze "Roman's Revenge", który pojawił się na jej albumie Pink Friday[45]. Utwór odnosi się do alter ego Minaj, Romana Zolanskiego i będzie zawierać alter ego Eminema, Slim Shady'ego. Nowe dzieło współpracy Alexa da Kida i Eminema zostanie wydane przed Bożym Narodzeniem.
Eminem pojawia się gościnnie w utworze "That's All She Wrote" z albumu T.I., No Mercy[46]. Do sieci wyciekł też utwór "I Need A Doctor" produkcji Alexa da Kida, w którym usłyszeć można Dr. Dre oraz Eminema. Mówi się ze utwór ma znaleźć się na nadchodzącej płycie Dr. Dre, Detox, lub na nowym tworze Eminema[47].
Nowy singiel Eminema "Syllables", w którym pojawią się Jay-Z, Dr. Dre, Ca$his, 50 Cent i Stat Quo, ukazał się na miejskich stacjach radiowych w USA 11 stycznia 2011 roku[48]. W grudniu 2010, w "Top 25 music Moments of 2010" magazynu Billboard, Recovery Eminema uznane zostało za moment numer jeden w muzyce w 2010 roku[49].
W lutym 2011 r. ogłoszono, że "Space Bound" zostanie wydany jako czwarty singiel z Recovery wraz z teledyskiem do piosenki, w którym wystąpi była aktorka porno Sasha Grey[50].
W marcu 2011 r. na przestrzeni kilku dni, dwa albumy Eminema The Eminem Show oraz The Marshall Mathers LP otrzymały certyfikat diamentowych płyt przez RIAA. To sprawiło, że Eminem stał się pierwszym, i jedynym jak na razie, raperem posiadającym dwie diamentowe płyty[51].
Na przełomie 2010 i 2011 roku Eminem i Royce da 5'9" rozpoczęli prace nad pierwszym minialbumem jako duet Bad Meets Evil. Duet ten powstał w 1999 roku i ponownie się zjednoczył. Minialbum zatytułowany Hell: The Sequel został wydany 14 czerwca 2011[52]. Promują go dwa single - "Fast Lane" oraz "Lighters" z gościnnym udziałem Bruno Marsa.
18 grudnia 2011 roku Studio Leaks pod nadzorem Shady Records (wytwórnia płytowa, której założycielem jest Eminem) wydało minialbum o tytule The Straight From The Vault EP. Na płycie znajdują się nigdy wcześniej niepublikowane utwory Eminema, które napisane zostały prawdopodobnie w latach 2006-2011. W Internecie krążą plotki, jakoby w tym roku lub następnym raper miał wydać większy album o tytule The Straight From The Vault LP, który ma rzekomo zawierać nie tylko stare, nieopublikowane materiały, ale także nowe utwory, nad którymi muzyk pracuje w chwili obecnej.
[edytuj] Inna działalność
[edytuj] Kariera aktorska
Chociaż Eminem miał krótki epizod w 2001 roku w filmie The Wash, oficjalnie zadebiutował w Hollywood z pół autobiograficznym filmem 8. Mila, wydanym w listopadzie 2002 roku, w którym zagrał główną rolę. Eminem powiedział, że film nie jest częścią jego życia, tylko przedstawieniem trudów dorastania w Detroit. Nagrał kilka piosenek na ścieżkę dźwiękową, w tym "Lose Yourself", który zdobył Oscara za najlepszą piosenkę w 2003 roku, jako pierwszy w historii utwór rap. Utwór jednak nie został wykonany podczas uroczystości, ze względu na brak obecności Eminema podczas ceremonii. Jego współpracownik, Luis Resto, który jest współautorem piosenki, odebrał nagrodę[53].
Eminem ma na koncie liczne role głosowe. Niektóre z nich to gra wideo 50 Cent:. Bulletproof, gdzie podaje głos starzejącemu się, skorumpowanemu policjantowi który przemawia w Ebonics, gościnnie w serialu Comedy Central Crank Yankers oraz kreskówka internetowa o nazwie The Slim Shady Show, która została zdjęta z sieci, i jest sprzedawana na DVD. Często był zaangażowany w tworzenie soundtracków. Eminem ma też na koncie epizodyczną rolę w filmie z 2009 roku, Funny People, w którym zaangażowany jest w spór z Rayem Romano[54].
8 listopada 2009 r. ogłoszono, że Eminem zagra w nadchodzącym horrorze 3D, Shady Talez, w reżyserii Johna Davisa. Czteroczęściowy komiks oparty na filmie ma również zostać wydany w 2010 roku[55].
Eminem pojawił się wraz z Christiną Aguilerą na finale Entourage sezon 7, zatytułowany Lose Yourself jako on sam[56]. W grudniu 2010 r. Deadline Hollywood ogłosił, że Eminem zagra w dramacie, Southpaw napisanym przez Kurta Suttera[57].
21 października 2008, Eminem wydał swoją autobiografię zatytułowana The Way I Am, która szczegółowo opisuje jego zmagania z ubóstwem, narkotykami, sławą, zawód miłosny i depresje, a także opowieści o jego drodze do sławy i komentarze na temat ostatnich kontrowersji. Książka zawiera również niektóre oryginalne teksty jego utworów takich jak "Stan" czy "The Real Slim Shady"[58].
Eminem pojawił się w dwóch filmikach reklamowych, wyemitowanych podczas Super Bowl. Pierwsza to reklama napoju Lipton Brisk Ice Tea, z kukłą Eminema oraz jego podłożonym głosem, w której przedstawia przebieg swojego dnia codziennego. Druga reklama , którą wcześniej zapowiadał na swym Twitterze Paul Rosenberg, to reklama samochodu Chrysler 200, trwająca ponad 2 minuty. Jest to jedna z najdroższych reklam w historii Super Bowl.
[edytuj] Technika rapowania
Eminem wymienił kilku MC którzy mieli i mają wpływ na jego styl rapowania. Oprócz swojego mentora, Dr. Dre, który wykonuje ten sam rodzaj muzyki są to m.in. Esham, Kool G Rap, Masta Ace, Big Daddy Kane, Newcleus, Ice-T, Mantronix, Melle Mel (szczególnie utwór "The Message"), LL Cool J, Beastie Boys, Run-DMC, Rakim, i Boogie Down Productions[59].
W książce Guerilla Blacka How To Rap, autor mówi, że Eminem badał techniki różnych MC by stworzyć swoją własną technikę – "Eminem słuchał wszystkiego i właśnie dlatego stał się jednym z wielkich". W tej samej książce, Eminem jest chwalony za różne aspekty jego techniki przez wielu MC – te metody to: jego różnorodne i humorystyczne podmioty, połączenia z publicznością, realizacji danej koncepcji w serii albumów, złożony systemów rymów, jego zdolności do "zginania" słowa, jego wykorzystanie multisylabicznych rymów, złożone rytmy, jasna wymowa, wykorzystanie melodii, i synkopy. Eminem jest również znany z tego, że większość swoich utworów wymyśla i zapisuje bezpośrednio na papierze, jest to opisane w książce "The Way I Am", oraz z zamykania się na kilka dni lub nawet tygodni, niczym pracoholik układając kolejne teksty i tworząc nowe wokale.
Eminem używa rożnych tożsamości w swoich piosenkach, by korzystać z różnych stylów rapowania i rożnych podmiotów. Jego najbardziej znane i popularne alter ego, "Slim Shady" pochodzi z The Slim Shady EP. Pod tą osobowością, Eminem tworzy kontrowersyjne i odważne piosenki z komicznym akcentem[60]. Chociaż Slim Shady często staje się częścią dzieł Eminema, nie ma go dużo na albumie Recovery, ponieważ Eminem czuł ze nie pasuje on za bardzo do głównego tematu płyty[61]. Eminem jest uważany za alter ego swojego prawdziwego "ja" tj. Marshalla Mathersa. Innym wcieleniem Eminema jest Ken Kaniff, pierwotnie postać grana przez przyjaciela Eminema w albumie The Slim Shady LP, ale już na The Marshall Mathers LP i później rolę Kena Kaniffa odegrał sam Eminem. Ken Kaniff jest raperem homoseksualistą, który wyśmiewa się z piosenek Eminema.
[edytuj] Występy gościnne i produkcje
Choć Eminem zazwyczaj współpracuje z różnymi raperami z Aftermath Entertainment i Shady Records, takimi jak Dr. Dre, 50 Cent, D12 czy Obie Trice, współpracował również z wieloma innymi artystami m.in. Redman, Kid Rock, DMX, Missy Elliott, Jay-Z, Method Man, Jadakiss, Fat Joe, Sticky Fingaz, TI i wielu innych. Eminem w wystąpieniu na żywo wykonał wers remixu piosenki "Touch It" Busta Rhymesa na BET Music Awards 2006 w dniu 27 czerwca 2006 roku. Eminem wystąpił w utworze Akona "Smack That", który ukazał się na jego albumie Konvicted. Eminem pojawił się również u Lil' Wayne'a w utworze "Drop The World".
W 2000 roku Eminem wystąpił gościnnie w teledysku "Break Stuff" zespołu Limp Bizkit, razem z Dr. Dre i Snoop Doggiem.
Eminem jest również aktywnym producentem. Jest producentem wykonawczym pierwszych dwóch albumów D12 Devil's Night i D12 World, Cheers i Second Round's on Me Obiego Trice'a oraz Get Rich or Die Tryin 'i The Massacre 50 Centa[62]. Ponadto Eminem wyprodukował utwory innych znanych raperów, takich jak Jadakiss "Welcome To D-Block ", Jay-Z "Renegade" i "Moment of Clarity" Lloyd Banks "On Fire", "Warrior Part 2" oraz "Hands Up", Tony Yayo "Drama Setter" Trick-Trick "Welcome 2 Detroit" i Xzibit "My Name" i "Don't Approach Me"[63]. Większość utworów z The Eminem Show zostało wyprodukowanych przez Eminema, przy współpracy z długoletnim współpracownikiem Jeffem Bassem[64]. Eminem podzielił produkcji z Dr. Dre na albumie Encore. W 2004 roku, Eminem był producentem wykonawczym pośmiertnego albumu 2Paca Loyal To The Game wraz z matką 2Paca Afeni Shakur[65]. Stworzył singiel nr 1 w Wielkiej Brytanii "Ghetto Gospel", wraz z Eltonem Johnem[66]. Eminem wyprodukował utwór "The Cross" z album Nasa God's Son. Eminem wyprodukował kilka utworów na nowym albumie Trick-Tricka, The Villain. Jest on również gosciem w utworze "Who Want It"[67].
Z szacunkiem do produkcji Eminema, jego styl jest postrzegany jako niezwykły. Zamiast pisać teksty do beatu Eminem zaczyna od pomysłu, jak chciałby by dany utwór wygladał od podstaw od strony lirycznej, dopiero potem tworzy do tego muzykę[68]. Wyjątkiem jest utwór "Stan" który pochodzi innego utworu, wymyślonego i wyprodukowanego przez Mark the 45 King[68].
[edytuj] Życie prywatne
Marshall Mathers był przedmiotem wielu dociekliwych kontroli, zarówno jako raper, jak i również w życiu osobistym. Był dwukrotnie żonaty z Kimberley Anne Scott, którą poznał w szkole średniej. Zaczęli swój związek w 1989 roku, i wzięli ślub w 1999 roku. W roku 2000, Scott próbowała popełnić samobójstwo, i pozwała Eminema za zniesławienie po tym, jak przedstawił jej śmierć w piosence "Kim"[69]. Para po raz pierwszy rozwiodła się w 2001 roku[69], ale pobrała się ponownie w styczniu 2006. Do ich drugiego rozwodu doszło w grudniu tego samego roku, oboje zgodzili się na dzielenie się opieką nad swoja córką Hailie Jade Scott (ur. 25 grudnia 1995 r.)[70][71][69]. Hailie często wspominana jest w różnych piosenkach Eminema, takich jak "'97 Bonnie & Clyde", "Hailie's Song", "My Dad's Gone Crazy", "Like Toy Soldiers", "Mockingbird", "Forgot About Dre", "Cleanin' Out My Closet", "When I'm Gone", "Déjà vu", "Beautiful", "Sing For The Moment", "Airplanes, Part II" i "Going Through Changes".
Eminem ma również dwie inne, adoptowane córki: Alaina "Lainey" Scott, dziecko siostry Kimberley Scott, o której mówi w utworach takich jak "Mockingbird", "Airplanes, Part II" i "Going Through Changes", oraz Whitney Scott, dziecko z poprzedniego związku Kimberley. Whitney obecna jest w utworze "Going Through Changes". Eminem jest także opiekunem prawnym swojego młodszego, przyrodniego brata Nathana.
[edytuj] Uzależnienie
Eminem mówił otwarcie o swoim uzależnieniu od leków na receptę takich jak Vicodin, Ambien, Valium i Metadon[72]. Jego kolega z grupy D12, Proof, stwierdził, że Mathers "wytrzeźwiał" w 2002 roku, zerwał z uzależnieniem od narkotyków i alkoholu[73]. Jednakże później, zaczął zażywać Ambien, środki nasenne. To spowodowało, że Eminem anulował europejską część trasy Anger Management Tour w sierpniu 2005 r. i ostatecznie udał się na odwyk, by pozbyć się uzależnienia od leków nasennych[74]. W 2009 wywiadzie dla brytyjskiego talk-show Jonathana Rossa, Mathers przyznał, że w pewnym momencie uzależnienia myślał o samobójstwie, mówiąc "Po prostu nie dbałem o siebie, czasami chciałem po prostu się poddać"[75]. Potwierdził również, że jest on teraz "trzeźwy", komentując "Rap był dla mnie jak narkotyk... potem musiałem uciekać się do innych rzeczy (narkotyków), by poczuć coś takiego. Teraz rap znowu sprawia, że czuje się jak na haju"[75].
[edytuj] Śmierć Proofa
11 kwietnia 2006 r. najlepszy przyjaciel Eminema, Proof został śmiertelnie postrzelony w klatkę piersiową, przez bramkarza Mario Etheridge'a, przed CCC Club, na 8 Mile Road w Detroit, po strzelaninie z Keithem Benderem. Eminem nagrał dwie piosenki poświęcone śmierci Proofa na jego albumie Recovery pod tytułem "Going Through Changes" i "You're Never Over", oraz wspomina o nim na Relapse w utworach "Deja Vu" i "Beautiful". W 2011 r. osobisty utwór Eminema będący hołdem dla Proofa "Difficult" wyciekł do internetu.
[edytuj] Działalność charytatywna
Eminem założył własną fundację charytatywną The Marshall Mathers Foundation. Fundacja pomaga młodzieży znajdującej się w jego rodzinnym stanie Michigan. Instytucja przekazuje darowizny na rzecz banków żywności i młodzieży oraz bierze udział w zbieraniu funduszy wraz z organizacjami takimi jak Eight Mile Boulevard Association[76].
[edytuj] Dyskografia
-
- Albumy studyjne
[edytuj] Filmografia
Rok |
Film |
Rola |
Uwagi |
2000 |
Da Hip Hop Witch |
jako on sam |
|
Up in Smoke Tour |
|
The Slim Shady Show |
|
|
2001 |
The Wash |
Chris |
nie wymieniony |
2002 |
8 Mila |
Jimmy "B-Rabbit" Smith, Jr. |
Nagroda Akademii Filmowej w kategorii Best Original Song
Nagroda MTV Movie Award w kategorii Best Video from a Film – Lose Yourself
Nagroda MTV Movie Award w kategorii Best Male Performance
Nagroda MTV Movie Award w kategorii Best Breakthrough Male Performance
Nagroda ASCAP Award w kategorii Most Performed Song from a Motion Picture – Lose Yourself
Nagroda Critics Choice Award w kategorii Best Song – Lose Yourself
Nagroda Teen Choice Award w kategorii Choice Movie Actor – Drama/Action Adventure
Nagroda Teen Choice Award w kategorii Choice Movie Breakout Star – Male
Nagroda BMI Film Award w kategorii Music
Nagroda BMI Film Award w kategorii Most Performed Song from a Film – Lose Yourself
Nominacja do nagrody Golden Globe w kategorii Best Original Song from a Motion Picture – Lose Yourself
Nominacja do nagrody CFCA Award w kategorii Most Promising Performer
Nominacja do nagrody Golden Satellite w kategorii Best Original Song – Lose Yourself
Nominacja do nagrody OFCS w kategorii Best Breakthrough Performance
Nominacja do nagrody PFCS w kategorii Best Original Song – Lose Yourself
Nominacja do nagrody Grammy w kategorii Best Song Written for a Motion Picture, Television or Other Visual Media – Lose Yourself
|
2003 |
50 Cent: The New Breed |
jako on sam |
|
2004 |
Crank Yankers |
Billy Fletcher |
gościnnie |
2009 |
Rock and Roll Hall of Fame Induction Ceremony |
jako on sam |
|
Funny People |
jako on sam |
rola epizodyczna[77] |
[edytuj] Nagrody oraz nominacje
- 2000 – Best rap solo performance for "My Name Is" from The Slim Shady LP
- 2000 – Best rap album for The Slim Shady LP
- 2001 – Best rap solo performance for "The Real Slim Shady" from The Marshall Mathers LP
- 2001 – Best rap performance by a duo or group (with Dr. Dre) for "Forgot About Dre" from Dr Dre 2001
- 2001 – Best rap album for The Marshall Mathers LP
- 2003 – Best short form music video, for "Without Me" from The Eminem Show (directed by Joseph Kahn)
- 2003 – Best rap album for The Eminem Show
- 2004 – Best male rap solo performance for "Lose Yourself" from the 8 Mile O.S.T.
- 2004 – Best rap song for "Lose Yourself" from the 8 Mile O.S.T.
- 2010 – Best Rap Performance By A Duo Or Group for "Crack A Bottle" from the Relapse
- 2010 – Best Rap Album for "Relapse"
- 2011 – Best Rap Album for "Recovery"
- 2006 – Best rap song for "Mockingbird" from Encore
- 2006 – Best rap performance by a duo or group for "Encore/Curtains Down" (featuring Dr. Dre & 50 Cent) from Encore
- 2006 – Best rap album for Encore
- 2007 – Best Rap/Sung Collaboration for "Smack That" (Akon featuring Eminem) from Konvicted
- 2007 – Best Rap/Sung Collaboration for "Shake That" (featuring Nate Dogg) from Curtain Call: The Hits
- 2010 – Best Rap Solo Performance for "Beautiful" from Relapse
- 2002 – Best male performance, for 8 Mile
- 2002 – Best breakthrough male performance, for 8 Mile
- 1999 – Odkrycie roku za "My Name Is" z albumu "The Slim Shady LP"
- 2000 – Najlepszy teledysk za "The Real Slim Shady" z albumu "The Marshall Mathers LP"
- 2000 – Najlepszy teledysk męski za "The Real Slim Shady" z albumu "The Marshall Mathers LP"
- 2000 – Najlepszy teledysk hip-hopowy (ft. Dr. Dre) za "Forgot About Dre" z albumu "Dr Dre 2001"
- 2002 – Najlepszy teledysk za "Without Me", z albumu "The Eminem Show"
- 2002 – Najlepszy teledysk męski za "Without Me", z albumu "The Eminem Show"
- 2002 – Najlepszy teledysk hip-hopowy za "Without Me", z albumu "The Eminem Show"
- 2002 – Najlepsza reżyseria za "Without Me", z albumu "The Eminem Show"
- 2003 – Najlepsza muzyka z filmu za "Lose Yourself" z filmu "8 Mila" z albumu "The 8 Mile O.S.T."
- 2009 – Najlepszy teledysk hip-hopowy za "We Made You" z albumu "Relapse"
- 2010 – Najlepszy teledysk hip-hopowy za "Not Afraid" z albumu "Recovery"
- 2010 - Najlepszy teledysk męski za "Not Afraid" z albumu "Recovery"
- 1999 – Best hip-hop act
- 2000 – Best hip-hop act
- 2000 – Best album, for The Marshall Mathers LP
- 2001 – Best hip-hop act
- 2002 – Best male act
- 2002 – Best hip-hop act
- 2002 – Best album, for The Eminem Show
- 2003 – Best hip-hop act
- 2009 – Best male act
- 2010 – Best hip-hop act
- 2011 – Best hip-hop act
- 2003 – Ulubiony męski artysta pop/rock
- 2003 – Ulubiony album pop/rock, za "The Eminem Show"
- 2003 – Ulubiony męski artysta hip-hop/R&B
- 2003 – Ulubiony album hip-hop/R&B, za "The Eminem Show"
- 2005 – Ulubiony męski artysta hip-hop/R&B
- 2006 – Ulubiony męski artysta hip-hop/R&B
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 Jason Ankeny & Bradley Torreano: Biografia Eminema (ang.). allmusic.com. [dostęp 2009-05-16].
- ↑ Eminem laureatem Oscara>
- ↑ Richar Skanse: Eminem Bounces Britney From Top Spot (ang.). rollingstone.com, 2000-05-31. [dostęp 2009-05-16].
- ↑ World Records (ang.).
- ↑ Best Selling Album of 2010 (ang.).
- ↑ 6,0 6,1 Eminem's Biography (ang.).
- ↑ William Addams Reitwiesner: Ancestry of Eminem (ang.).
- ↑ Eminem's Road to Stardom (ang.).
- ↑ Slim Shady World (ang.).
- ↑ Royce da 5'9" biography (ang.).
- ↑ 11,0 11,1 Eminem's biography (ang.).
- ↑ Smut Peddlers: Split-Level Raunch (ang.).
- ↑ His name is not Slim Shady (ang.).
- ↑ Eminem's biogaphy (ang.).
- ↑ Eminem (ang.).
- ↑ BBC News: Eminem's criminal record (ang.).
- ↑ Some Marilyn Manson Scraps From the Road (ang.).
- ↑ Eminem, Elton's 'Stan' Duet Proves Anticlimactic (ang.).
- ↑ Timeline (ang.).
- ↑ Top 50 Global Best Selling Albums for 2002 (physical and digital album formats included).
- ↑ Eminem's new album doesn't build on previous success.
- ↑ Eminem's Mosh video hits the internet (ang.).
- ↑ Emine targets Bush on new track Mosh (ang.).
- ↑ Race for the White House: Eminem joins fight (ang.).
- ↑ The Funeral – New Eminem Album (ang.).
- ↑ Eminem remarries ex-wife Kimberly (ang.).
- ↑ 27,0 27,1 Goldberg.
- ↑ Eminem's "Curtain Call," 3 New Songs, and Bonus Live Performance (ang.).
- ↑ Eminem Scores Fourth #1 Bow With Curtain Call (ang.).
- ↑ Dr. Dre, mix marathon man (ang.).
- ↑ Guess Who's Back, Back Again, Shady's Back, Tell A Friend (ang.).
- ↑ Eminem'snNew album (ang.).
- ↑ Eminem Gives Details On His Relapse (ang.).
- ↑ Eminem Rocks New Orleans' Voodoo Fest With First Full Concert of 2009 (ang.).
- ↑ Eminem Speaks On New Album Recovery (ang.).
- ↑ Eminem's 'Recovery' Explodes At No. 1 on Billboard 200 With 741,000 (ang.).
- ↑ Eminem chart history (ang.).
- ↑ Hip Hop Album Sales: The Week Ending 11/21/2010 (ang.).
- ↑ Eminem To Perform At 2010 BET Awards (ang.).
- ↑ Top rappers of the 21st Century (ang.).
- ↑ MTV VMA Recap:Eminem & Rihanna (ang.).
- ↑ Eminem Is the Hottest MC in the game (ang.).
- ↑ The 2010 HHDX Year End Awards (ang.).
- ↑ Rihanna, Eminem Team Up for 'Love the Way You Lie' Sequel (ang.).
- ↑ Minaj get's "Revenge" with Eminem (ang.).
- ↑ T.I. f. Eminem (ang.).
- ↑ Dr Dre feat. Eminem "I Need A Doctor" (ang.).
- ↑ Future Releases (ang.).
- ↑ The Top 25 Music Moments of 2010 (ang.).
- ↑ Gwiazda porno w kliepie Eminema.
- ↑ Eminem Has 2 Albums Go Diamond (ang.).
- ↑ Eminem And Royce Da 5'9" To Drop Bad Meets Evil EP.
- ↑ Eminem Naps Through His Oscar Victory (ang.).
- ↑ Eminem To Star In 'Have Gun, Will Travel'.
- ↑ Eminem Set To Star In 3-D Horror Anthology, Shady Talez (ang.).
- ↑ Eminem, Aguilera to Appear on Entourage Season Finale (ang.).
- ↑ DreamWorks Teams With Eminem And Kurt Sutter For 'Southpaw' (ang.).
- ↑ Eminem, All Grown Up? Rapper to Release Tell-All (ang.).
- ↑ Eminem, The Way I Am 2008
- ↑ Three Faces Of Eminem.
- ↑ Eminem Say's: Slim Shady wasn't right for Recovery (ang.).
- ↑ Guns & Lovers: Two Sides of 50 Cent (ang.).
- ↑ For The Record: Quick News On Eminem And Jadakiss, William Hung, Blink-182, Beastie Boys, The Darkness & More (ang.).
- ↑ White American (ang.).
- ↑ Posthumous 2Pac and the Living Em (ang.).
- ↑ Elton John goes Hip Hop (ang.).
- ↑ Eminem Brings Weight To Trick Trick LP; Newcomer Says Slim Shady Hasn't Gotten Fat, Though (ang.).
- ↑ 68,0 68,1 Interview with MARC LABELLE, VP of A&R at Shady Records for 50 Cent, D12 – Nov 28, 2005 (ang.).
- ↑ 69,0 69,1 69,2 Marshall (Eminem) Mathers and Kimberley Scott Marriage Profile (ang.).
- ↑ Eminem and Kim to divorce again (ang.).
- ↑ Eminem divorces for second time (ang.).
- ↑ Eminem Bounces Back from 20-Pill-a-Day Addiction (ang.).
- ↑ Has Eminem Gone The Way Of Mase And MC Hammer? (ang.).
- ↑ Drug of choice: Fame can be its own drug but for a select few, it's just not enough (ang.).
- ↑ 75,0 75,1 Eminem considered suicide (ang.).
- ↑ Marshall Mathers Foundation (ang.).
- ↑ Eminem In New Judd Apatow "Funny People" Movie. Rap Basement, 2009-05-16. [dostęp 2009-05-16].
[edytuj] Linki zewnętrzne
Eminem |
|
Albumy studyjne |
|
|
Kompilacje |
|
|
Soundtracki |
|
|