Ten artykuł dotyczy zawodu. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Pisarz – osoba tworząca dzieła literackie (dramaty, poezję, prozę). Pisarz jest oficjalnie zarejestrowanym zawodem w Polsce^[1].

[edytuj] Zobacz też

• Lista polskich pisarzy
• Literatura

  W Wikimedia Commons znajdują się multimedia związane z tematem:
Pisarz

Przypisy

Jerzy Pilch
Jerzy Pilch na Targach Książki 2009 w Krakowie
Data i miejsce urodzenia	10 sierpnia 1952 Wisła
Język	polski
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Multimedia w Wikimedia Commons
Jerzy Pilch w Wikicytatach

Spotkanie Jerzego Pilcha z Aleksandrem Kwaśniewskim podczas uroczystości ogłoszenia i wręczenia Nagrody Nike 2001.

Jerzy Pilch (ur. 10 sierpnia 1952 w Wiśle) – polski pisarz, publicysta, dramaturg i scenarzysta filmowy.

[edytuj] Biografia

Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim. Do 1999 był członkiem zespołu redakcyjnego Tygodnika Powszechnego, następnie publikował felietony na łamach kolejno Hustlera, Polityki (od marca 1999 do czerwca 2006) i Dziennika (od czerwca 2006 do sierpnia 2009). Obecnie pisze w tygodniku Przekrój^[1].

W 1989 otrzymał Nagrodę Fundacji im. Kościelskich za tom Wyznania twórcy pokątnej literatury erotycznej. W maju 1998, za książkę Tysiąc spokojnych miast otrzymał wyróżnienie Krakowska Książka Miesiąca. W 2001 uhonorowano go nagrodą Nike za powieść Pod Mocnym Aniołem.

Jerzy Pilch jest kibicem klubu piłkarskiego Cracovia.

Pisarz był także pomysłodawcą Ogólnonarodowego Konkursu na Opowiadanie, który ogłosił na łamach Polityki pod koniec 2003. Konkurs nosił nazwę "Pisz do Pilcha" i jego owocem jest antologia Pisz do Pilcha. Opowiadań współczesnych trzydzieści i trzy (2005).

Jest członkiem Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego.

[edytuj] Film i telewizja

W 1994 jego powieść Spis cudzołożnic. Proza podróżna została przeniesiona na duży ekran. Reżyserem, autorem scenariusza oraz odtwórcą głównej roli w filmie Spis cudzołożnic (1994) jest Jerzy Stuhr. Pilch był współtwórcą dialogów do adaptacji, pojawił się również na ekranie w epizodycznej roli mężczyzny, którego główny bohater spotyka w barze.

Jerzy Pilch jest również autorem scenariuszy do dwóch filmów z cyklu Święta polskie - Żółtego szalika (2000) oraz Miłości w przejściu podziemnym (2006). Pierwszy obraz został nagrodzony m.in. na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.

Sztuki Pilcha były adaptowane dla potrzeb Teatru TV (Monolog z lisiej jamy 1998 i Narty Ojca Świętego 2006). Ponadto na podstawie powieści Pilcha Inne rozkosze powstał również spektakl telewizyjny pod tym samym tytułem (1998).

Pisarz jest również autorem scenariusza dwóch odcinków serialu telewizyjnego Bar Atlantic. Wystąpił także w filmie Witolda Adamka Wtorek (2001). Jest też bohaterem dokumentu Jerzy Pilch. Wyznania człowieka piszącego po polsku (1991).

[edytuj] Twórczość

• Wyznania twórcy pokątnej literatury erotycznej ("Puls", Londyn 1988) - Nagroda Fundacji im. Kościelskich 1989
• Spis cudzołożnic. Proza podróżna ("Puls", Londyn 1993)
• Rozpacz z powodu utraty furmanki ("Znak", Kraków 1994)
• Inne rozkosze ("a5", Poznań 1995)
• Monolog z lisiej jamy ("Universitas", Kraków 1996)
• Tezy o głupocie, piciu i umieraniu ("Puls", Londyn 1997) - finalistka Nagrody literackiej Nike 1998
• Tysiąc spokojnych miast ("Puls", Londyn 1997)
• Bezpowrotnie utracona leworęczność ("Wydawnictwo Literackie", Kraków 1998) - finalistka Nagrody literackiej Nike 1999, Paszport Polityki 1998
• Opowieści wigilijne - wraz z Olgą Tokarczuk i Andrzejem Stasiukiem ("Czarna Ruta", 2000)
• Pod Mocnym Aniołem ("Wydawnictwo Literackie", Kraków 2000) - Nagroda literacka Nike 2001
• Upadek człowieka pod Dworcem Centralnym ("Wydawnictwo Literackie", Kraków 2002)
• Miasto utrapienia ("Świat Książki", Warszawa 2004)
• Narty Ojca Świętego ("Świat Książki", Warszawa 2004)
• Moje pierwsze samobójstwo ("Świat Książki", Warszawa 2006) - finalistka Nagrody literackiej Nike 2007
• Pociąg do życia wiecznego - zbiór felietonów, które ukazały się w latach 2002-2006 na łamach tygodnika "Polityka" i od czerwca 2006 w "Dzienniku" ("Świat Książki", Warszawa 2007)
• Marsz Polonia ("Świat Książki", Warszawa 2008)
• Sobowtór zięcia Tołstoja ("Świat Książki", Warszawa 2010)
• Dziennik ("Wielka Litera", 2012)

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Kultura polska
• Rozmowa z Jerzym Pilchem o tomie Pisz do Pilcha...

Przypisy

DJ Premier
Imię i nazwisko	Christopher Edward Martin
Pseudonim	Preem, Primo, Premo
Data i miejsce urodzenia	21 marca 1966 Teksas, Houston
Pochodzenie	Brooklyn, Nowy Jork
Instrument	automat perkusyjny, keyboard, sampler
Gatunek	hip-hop
Zawód	DJ, producent
Aktywność	od 1984
Wytwórnia płytowa	Wild Pitch/EMI (1987-1990) Chrysalis/EMI (1991-1998) Virgin/EMI (1998-2003) Year Around (od 2003)
Powiązania	Guru, Jeru the Damaja, Blaq Poet, KRS-One, Bahamadia, Group Home
Zespół
Gang Starr Gang Starr Foundation
Strona internetowa

DJ Premier, właściwie Christopher Edward Martin (ur. 21 marca 1966) – amerykański producent i DJ hip-hopowy. Razem z raperem Guru tworzył grupę Gang Starr. Urodził się w Houston, ale już za młodu przeprowadził się do Brooklynu. Magazyn The Source umieścił go pośród 5 najlepszych producentów w historii hip-hopu.^{[potrzebne źródło]} Jego muzyka opiera się głównie o sampling.

[edytuj] Początek kariery

Chris Martin zaczął interesować się DJką w okresie uczęszczania do szkoły Prairie View A&M w Prairie View w stanie Texas. Na początku występował pod pseudonimem Waxmaster C, ale zmienił go na DJ Premier po zmianie miejsca zamieszkania na Brooklyn i razem z Guru reaktywował zespół Gang Starr. Wybrał pseudonim Premier ponieważ chciał być pierwszym w tym czym się zajmował.

[edytuj] Współpraca

Pracował m.in. z takimi artystami jak: Nas ("N.Y. State of Mind", "N.Y. State of Mind Part II", "Nas Is Like", "Represent", "Come Get Me", "2nd Childhood", "Memory Lane"), The Notorious B.I.G. ("Unbelievable", "Kick in the Door", "Ten Crack Commandments", "Rap Phenomenon"), KRS-One ("MC's Act Like They Don't Know", "Outta Here"), Jay-Z ("Million and one questions", "D'Evils", "So Ghetto", "Bring It On"), Common ("The 6th Sense","The Game"), Big L ("The Big Picture (Intro),""The Enemy", "Platinum Plus"), M.O.P. ("Downtown Swinga", "Anticipation", "Breakin Tha Rules", "New Jack City"), Mos Def ("Mathematics"), Dilated Peoples ("Clockwork"), Snoop Dogg ("The One & Only", "Batman & Robin"), Royce da 5'9" ("Boom", "Hip-Hop", "Hit'em", "Shake This", "Hood Love","Something 2 Ride 2"), Method Man ("N 2 Gether Now"), Capone-N-Noreaga ("Invincible"), Pitch Black ("It's all real", "Revenge"), Ill Bill ("Society Is Brainwashed"), Non Phixion ("Rock Stars"), Fat Joe ("That White"), Group Home ("Supa Star", "Livin' Proof", "Suspended In Time", The Game ("Born In The Trap"). Z MC Jeru the Damaja stworzył album The Sun Rises in the East, wydany w 1994 i jego kontynuację z 1996, Wrath of the Math.

DJ Premier współpracował z wieloma muzykami jazzowymi, takimi jak Branford Marsalis oraz z Buckshot Lefonque nad ich debiutanckim albumem. Również z gwiazdami pop, wyprodukował pięć utworów dla Christina Aguilera z albumu Back to Basics. Pozostali nie hip-hopowi artyści z którymi współpracował samodzielnie lub z Guru pod szyldem Gang Starr, to np. Limp Bizkit, D'Angelo, Craig David i Macy Gray.

Premier wyprodukował jeden utwór dla byłej gwiazdy porno Heather Hunter.

[edytuj] Działalność w Internecie

DJ Premier prowadzi blog^[1] gdzie zamieszcza nagrania swoich piątkowych audycji o tematyce hiphopowej - Live From HeadQCourterz!, w których uczestniczą również zaproszeni goście.

[edytuj] Koncerty w Polsce

• 25 maja 2008, Łódź, Międzynarodowy Festiwal Graffiti Outline Color Festival^[2]
• 26 października 2008, Warszawa, klub The Fresh^[3]

[edytuj] Dyskografia

 Z tym tematem związana jest kategoria: Albumy wyprodukowane przez DJ-a Premiera.

[edytuj] Albumy

• Crooklyn Cuts (Tapes A through D) (1996)
• New York Reality Check 101 (1997)
• DJ Premier: Golden Years Reloaded (2004)
• Signature Sounds Vol. 1 (2004)
• Step Ya Game Up vol 1 (2004)
• Step Ya Game Up vol 2 (2005)
• Checc Ya Mail (2005)
• Holiday Hell (2005)
• The Kings of Hip Hop (2005)
• No Talent Required (2006)
• God Vs. Tha Devil (2006)
• Inside Lookin out (2007)
• Outside Lookin in (2007)
• Re-Program (2007)
• DJ Premier Salutes James Brown-Foundation of Hip-Hop (2007)
• Rare Play Vol. 1 (2008)
• Beats that Collected Dust Vol. 1 (2008)
• Time 4 Change (2008)
• Rare Play Vol. 2 (2009)
• R.I.P. Michael Jackson Tribute Mix (2009)
• The Kolexion (z Bumpy Knuckles) (2012)^[4]

[edytuj] Gang Starr

• No More Mr. Nice Guy (1989)
• Step in the Arena (1991)
• Daily Operation (1992)
• Hard to Earn (1994)
• Moment of Truth (1998)
• Full Clip: A Decade of Gang Starr (1999)
• The Ownerz (2003)
• Mass Appeal: Best of Gang Starr (2006)

Przypisy