Angielskie słowo "gay" ma konotacje ze słowem "wesoły". Na zdjęciu gejowska para z Niemiec

Gej – mężczyzna o orientacji homoseksualnej.

[edytuj] Etymologia i użycie słowa

Słowo gej pochodzi od angielskiego gay, które pierwotnie było stosowane jako przymiotnik w znaczeniu beztroski, szczęśliwy, wesoły, skłonny do żartów, barwny, kolorowy. Słowo to zaczęło przyjmować seksualną konotację pod koniec XVII wieku. Po raz pierwszy słowa gay w odniesieniu do osób homoseksualnych użyto w latach 20. XX w., jednak dopiero w połowie wieku zaczęto je stosować jako antonim heteroseksualności, początkowo w kontekście kampowego wyglądu opisywanych przez nie osób. W latach 60. XX wieku społeczność LGBT zaczęła stosować słowo gay w odniesieniu do samej siebie i z pozytywną konotacją, według filozofa Michela Foucaulta jako wyraz "walki o nową świadomość, niezależną tożsamość i społeczne uznanie"^[1].

Jeffrey Weeks, brytyjski historyk seksualności, twierdzi, że słowo gej to auto-etykietka tych, którzy pogodzili się ze swoją orientacją homoseksualną i nie obawiają się okazywać jej zewnętrznemu światu^[2].

W języku polskim słowo gay zaczęło pojawiać się w piśmie w drugiej połowie lat 80. Spolszczeniu uległo w połowie lat 90., kiedy przybrało formę gej i stało się synonimem homoseksualisty^[3]. Żeńskim odpowiednikiem tego określenia jest lesbijka.

W języku angielskim określenie gay odnosi się często również do homoseksualnych kobiet, stając się synonimem osoby homoseksualnej niezależnie od płci. Podobne znaczenie ma przymiotnik gejowski, który bywa stosowany ogólnie w kontekście orientacji odmiennych od heteroseksualnej^[4]. Antonimem słowa gej jest przymiotnik straight używany do określenia osoby heteroseksualnej.

[edytuj] Gej i lesbijka a inne określenia osób homoseksualnych

Chorwacka para gejów

Słowa gej (ang. gay man) oraz lesbijka są uznawane za najbardziej neutralne określenia osób o orientacji homoseksualnej. Inne określenie – homoseksualista (ang. homosexual) spotyka się z krytyką i bywa uznawane za obraźliwe, gdyż posiada wydźwięk kliniczny i jest szczególnie używane przez środowiska antygejowskie. Między innymi GLAAD, The Associated Press, New York Times oraz Washington Post zalecają ograniczenie jego stosowania^[5]. Mniej negatywny wydźwięk mają sformułowania osoba homoseksualna i osoba o orientacji homoseksualnej podkreślające podmiotowość osoby, o której mowa^[6].

Przypisy

[edytuj] Zobacz też

Zobacz hasło gej w Wikisłowniku

Portal:
LGBT

• Gay-friendly
• LGBT

Craig David
Craig David, 2009
Imię i nazwisko	Craig Ashley David
Data i miejsce urodzenia	5 maja 1981 Wielka Brytania (Southampton w Anglii)
Pochodzenie	Wielka Brytania (Southampton)
Gatunek	rhythm and blues, pop, dance, soul, rap, muzyka elektroniczna, UK garage, hip hop
Zawód	piosenkarz, autor tekstów, raper
Aktywność	1997/2000 (początek solowej kariery) – nadal
Wytwórnia płytowa	Universal (2009-nadal) Warner / Atlantic (1999-2009) Sire (1999-2009)
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Craig Ashley David (ur. 5 maja 1981 w Southampton, Anglia^[1]) – brytyjski piosenkarz R&B. Wydał pieć albumów studyjnych: Born to Do It, Slicker Than Your Average, The Story Goes..., Trust Me, Signed Sealed Delivered oraz album Greatest Hits. Craig David sprzedał do tej pory ponad 13 milionów albumów^[2].

[edytuj] Wczesne życie

David urodził się i dorastał w Holyrood, Southampton, Hampshire^[3], jako syn Tiny (z domu Loftus), pomocnicy w handlu detalicznym w Superdrug oraz George'a Davida, stolarza^[4][5]. Ojciec Davida jest Grenadyjczykiem, natomiast jego matka jest Angielką, związaną z założycielami spółki zegarmistrzowskiej Accurist; dziadek Davida ze strony matki był ortodyksyjnym Żydem, zaś jego babka ze strony matki przeszła konwersję na judaizm^[6]. Rodzice Davida rozeszli się, gdy miał osiem lat i od tej pory był wychowywany przez matkę^[7][8]. Uczęszczał do szkoły Bellemoor School i Southampton City College^[8].

Ojciec Davida grał na basie w zespole reggae Ebony Rockers, który odniósł spory sukces w 1980 roku oraz sam zachęcał - wówczas 12-letniego - syna do gry na gitarze klasycznej. Jednak Craiga bardziej interesowało śpiewanie. Craig zaczął towarzyszyć swojemu ojcu w lokalnych dyskotekach, gdzie DJ-e pozwalali mu brać mikrofon. David wykorzystał tą możliwość, aby rozmawiać z publicznością i harmonizować nagrania, wtedy też rozpoczął swoją karierę na brytyjskiej scenie pop^[8][9].

[edytuj] Kariera

[edytuj] Początki i zarys dalszej kariery

W wieku 14 lat stał się popularnym MC w lokalnych klubach tańca. Później został również DJ-em w pirackiej stacji radiowej, a niebawem sam zaczął grać muzykę w lokalnych klubach i dyskotekach. Jednak jego początki w audycjach radiowych zakończyły się diametralnie, gdy policja wtargnęła do zatrudniającej go stacji radiowej^[9].

Następnie w 1997 David uczestniczył w tworzeniu strony B dla popularnej wówczas brytyjskiej grupy Damage, pracującej wtedy nad coverem utworu "Wonderful Tonight", który trafił na 3. miejsce listy przebojów w Wielkiej Brytanii. W tym samym roku młody muzyk wygrał konkurs na najlepszą piosenkę – napisał wtedy utwór "I'm Ready", który został zamieszczony na wspomnianej wyżej stronie B singla^[3][9].

Dzięki temu na Craiga zwrócił uwagę Mark Hill, jeden z członków duetu producenckiego znanego jako Artful Dodger. Pierwsze owoce połączenia amerykańskiego brzmienia R&B i hip-hopu Davida z 2step i UK garage Hilla pojawiły się już w 1999 roku – muzycy wspólnie nagrali dwie piosenki "What Ya Gonna Do" i "Re-Rewind" firmowane przez Artful Dodger z wokalem Craiga. Szczególnie ta druga piosenka szybko stała się wielkim hymnem wszystkich niezależnych klubów. "Re-Rewind" z albumu Artful Dodger It's All About the Stragglers wydano na singlu, który okazał się jednym z najlepiej sprzedających się w 1999 roku w Wielkiej Brytanii, torując tym samym Craigowi drogę do kariery solowej^[3][9].

Po ogromnym sukcesie tego nagrania David podpisał kontrakt z wytwórnią Wildstar i w 2000 roku zaczął nagrywać piosenki solowe. Dzięki temu na rynku pojawiły się świeże brzmienia urban hip-hopu i funkadelic z domieszką reggae, R&B i house'u. Jego pierwsze wzory muzyczne to Terence Trent D'Arby, Michael Jackson i Stevie Wonder. W tym samym roku pojawił się debiutancki singel Davida o nazwie "Fill Me In", wydany przez Colina Lestera i Iana McAndrew z Wildstar Records, co uczyniło go najmłodszym męskim artystą solowym, którego utwór osiągnął #1 miejsce w Wielkiej Brytanii - miał wówczas 18 lat.^[9] Był to również pierwszy z czterech singli, które trafiały na Top 10 najlepszych singli w UK; wszystkie z nich pochodziły z jego debiutanckiej płyty o nazwie Born To Do It, która ostatecznie sprzedała się w ponad siedmiu milionach egzemplarzy na całym świecie, zdobywając wielokrotnie status platyny w ponad 20 krajach^[9][10].

[edytuj] 2000-2001 (Born to Do It)

Debiutancki singel "Fill Me In" wskoczył od razu na pierwsze miejsce brytyjskiego Top 40, a kolejny – "7 Days" stał się wielkim europejskim przebojem. W roku 2000 ukazał się debiutancki longplay Craiga Davida, zatytułowany Born to Do It wyprodukowany przez Marka Hilla, który zawierał między innymi piosenki "Fill Me In", "Walking Away", "Rewind", "7 Days" oraz "Rendezvous". Debiutancki album cieszył się sporą popularnością w Wielkiej Brytanii oraz w innych krajach, sprzedano ponad 7 mln sztuk. Album otrzymał również Certyfikat sześciokrotnej Platyny w Wielkiej Brytanii oraz status Platyny w USA. W lutym 2001 roku wokalista otrzymał aż 6 nominacji do nagród Brit Awards w tym dla Najlepszego Wokalisty, Najlepszego Debiutanta i za Najlepszy Singel. Otrzymał również kilka nagród Ivor Novello Awards (m.in. za Najlepszy Dance'owy Singiel).

[edytuj] 2002-2003 (Slicker Than Your Average)

Po dwóch latach przerwy, w listopadzie 2002 roku ukazał się kolejny album młodego wokalisty – Slicker Than Your Average, gdzie znalazły się piosenki takie jak: "Hidden Agenda", "Spanish", "World Filled with Love" oraz "Rise & Fall" (utwór stworzony przy współpracy Stinga). Zaś pierwszą piosenką z tej płyty, wydaną na singlu był utwór "What's Your Flava?". Album nie cieszył się taką popularnością jak poprzedni (Born to Do It), ale również został ciepło przyjęty, tak w Wielkiej Brytanii jak i na świecie. Sprzedano go w ponad 4 mln egzemplarzy, dzięki czemu zdobył on Certyfikat potrójnej Platyny w Wielkiej Brytanii oraz status Złota w USA. W 2002 roku Craig otrzymał 3 nominacje do nagród Brit Awards, między innymi dla Najlepszego Solowego Wokalisty i za Najlepszy Album Born to Do It.

[edytuj] 2004-2006 (The Story Goes...)

Craig David w Somerset House, Londyn

W roku 2004 David otrzymał nagrodę Goldene Kamera. Latem 2005 roku na rynku ukazał się trzeci krążek Craiga, zatytułowany The Story Goes.... Większość materiału wyprodukował Mark Hill, długoletni współpracownik wokalisty, ale muzykowi pomagali także amerykańscy producenci The Underdogs i kompozytor Rick Nowles. Na albumie nie zabrakło kawałków, z których słynie Craig David – miłosnych soulowych ballad, takich jak "My Love Don't Stop" i "I'm Sorry" oraz innych utworów takich jak "Hypnotic" lub "Unbelievable". Pierwszym singlem był utwór "All The Way", utrzymany w dyskotekowym klimacie. Album sprzedano w około 3 mln egzemplarzy oraz otrzymał on status podwójnej Platyny w Wielkiej Brytanii. W Stanach Zjednoczonych nie został wydany. W 2005 roku Craig wystąpił po raz pierwszy w Polsce na festiwalu w Sopocie.

[edytuj] 2007-2008 (Trust Me)

Rok 2007 przyniósł nam nowy album Craiga, zatytułowany Trust Me. Album reprezentuje singel "Hot Stuff (Let's Dance)", który jednak nie trafił na pierwsze miejsca list przebojów. Ponad to na płycie znalazły się takie utwory jak "6 of 1 Thing", "Officially Yours" oraz "This is the Girl" (utwór robiony przy współpracy rapera Kano, który również znalazł się na płycie London Town). Album jednak nie odniósł takiej popularności jak poprzednie, ale również znalazł swoich sympatyków na świecie. Sprzedano go w ponad 300 tysiącach sztuk, dzięki czemu album uzyskał status Złota w Wielkiej Brytanii i Japonii. W Stanach Zjednoczonych krążek Trust Me również nie został wydany.

[edytuj] 2008-teraz (Greatest Hits)

Craig David w Madrycie, 12 grudnia 2008

W roku 2008 Craig wydał nowy, piąty już album o nazwie Greatest Hits. Jest to kompilacja największych przebojów Craiga, które znalazły się na poprzednich płytach. Na płycie pojawiły się utwory takie jak "Walking Away" z płyty Born to Do It lub "Hot Stuff (Let's Dance)" z płyty Trust Me. Nie zabrakło również trzech nowych kawałków: "Insomnia", "Just Your Imagination" oraz "Where's Your Love" (piosenka zrobiona przy współpracy Tinchy Stryder). Pierwszym singlem z tej płyty był utwór "Insomnia". Album został sprzedany w ponad 150 tysiącach sztuk oraz uzyskał status Srebra w Wielkiej Brytanii. Craig David wystąpił 5 kwietnia 2008 po raz drugi w Polsce podczas rozdania nagród ESKA Music Awards 2008.

[edytuj] Dyskografia

 Osobny artykuł: Dyskografia Craiga Davida.

[edytuj] Albumy

• Born to Do It (2001)
• Slicker Than Your Average (2002)
• The Story Goes... (2005)
• Trust Me (2007)
• Greatest Hits (2008, kompilacja)
• Signed Sealed Delivered (2010)

[edytuj] Single

[edytuj] Nominacje i nagrody

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona artysty
• Oficjalne forum artysty
• Oficjalny kanał YouTube Craiga Davida
• Oficjalna strona Craiga Davida na portalu Facebook
• Oficjalna strona artysty na portalu MySpace

Przypisy