Youtube results:
Jenny said when she was just five years old
you know there's nothing happening at all
Every time she puts on the radio
There was nothing goin' down at all
Then one fine mornin' she puts on a New York station
She couldn't believe what she heard at all
She started dancin' to that fine fine music
You know her life was saved by Rock 'n' Roll
Despite all the amputations
You could just dance to a rock 'n' roll station
Jenny said when she was just five years old
My parents are gonna be the death of us all
Two TV sets and two Cadillac cars--
Ain't gonna help us at all
Then one fine mornin' she puts on a New York station
She don't believe what she heard at all
She started dancin' to that fine fine music
You know her life was saved by Rock 'n' Roll
Despite all the computations
You could just dance to a rock 'n ' roll station
(L. Reed)
Ginni said when she was five years old
You know there's nothing going down at all
She turned on that radio
And there was nothing happenin' at all
She turned on that LA station
Couldn't believe what she heard at all
She started dancing to that fine fine music
Her life was saved by rock and roll
Despite all the complications
You could just dance to that rock and roll station
And it was alright
It was alright
It was alright
It was alright, you betcha Ginni said when she was five years old
You know our parents will be the death of us all
Two TV sets and two cadillac cars
Well they don't mean nothin' at all
She turned on that LA station
Couldn't believe what she heard at all
She started dancin' to that fine fine music
Her life was saved by rock and roll
Despite all the complications
You could just dance to that rock and roll station
And it was alright
It was alright
It was alright
It was alright, you betcha
It's been a long time since I rock and rolled,
It's been a long time since I did the Stroll.
Ooh, let me get it back, let me get it back,
Let me get it back, baby, where I come from.
It's been a long time, been a long time,
Been a long lonely, lonely, lonely, lonely, lonely time. Yes it has.
It's been a long time since the book of love,
I can't count the tears of a life with no love.
Carry me back, carry me back,
Carry me back, baby, where I come from.
It's been a long time, been a long time,
Been a long lonely, lonely, lonely, lonely, lonely time.
Seems so long since we walked in the moonlight,
Making vows that just can't work right.
Open your arms, opens your arms,
Open your arms, baby, let my love come running in.
It's been a long time, been a long time,
Been a long lonely, lonely, lonely, lonely, lonely time.
yeah it has yeah it has
ooh yeah ooh ooh yeah
ooh yeah ooh ooh yeah
It's been a long time since I rock and rolled,
It's been a long time since I did the Stroll.
Ooh, let me get it back, let me get it back,
Let me get it back, baby, where I come from.
It's been a long time, been a long time,
Been a long lonely, lonely, lonely, lonely, lonely time. Yes it has.
It's been a long time since the book of love,
I can't count the tears of a life with no love.
Carry me back, carry me back,
Carry me back, baby, where I come from.
It's been a long time, been a long time,
Been a long lonely, lonely, lonely, lonely, lonely time.
Seems so long since we walked in the moonlight,
Making vows that just can't work right.
Open your arms, opens your arms,
Open your arms, baby, let my love come running in.
It's been a long time, been a long time,
Been a long lonely, lonely, lonely, lonely, lonely time.
This is rock n' roll shouts out
Back to the rappers
A lot of people stake claims
Saying hip hop doesn't matter
But really what could be phatter than
Jungle J.B's beats and streetside sounds
Profound are the sounds
That i was hearing
When at the basketball league
This kid said "Yo come here and
Put these head phones on your ears"
I was converted then
And practiced it for years
Rap music, like Jazz, Funk and R&B;
Blues Reggae Rock n' Roll, and rock steady G.
Will be around forever
And its never going out
That's why I took this time to spell these lyrics out
I wanna give thanx to the lyricists MC's
And DJ's that brought me near to this
Blastmaster, KRS-One the teacher
Run D-M-C and the movie Beat Street
Erik B. and Rakim was Paid in Full
De La Soul came along and broke all the rules
I remember when my girl bought me Tribe Called Quest
We broke up later but I kept the cassette
Kool Moe Dee, Doug E. Fresh, Big Daddy Kane
Main Source, Pharcyde and Dana Dane
Steady B on the hilltop
With Lady B on Power 99 West Philly
Cypress Hill, The Goats and Das EFX
Tupac, EPMD
Lets see who's next
Jungle Brothers, Gang Starr and Bizmarkie Jazzy Jeff, the Fresh Prince
Puts summer in my ears
Slick Rick, Funk Doobie and the Beastie Boys
And all the rest that make some noise
There's plenty more people that's comin on
And the list could run
Til the break of dawn
But right now yo
Its back to the bluesman
Trippin', Rollin', Flyin' or just cruisin'
Yeah fire it up
Eh yo do it right
We gonna go go until the mornin light
Its justa rock n' roll
A little bit of rock n' roll
I like a rock and roll
And give me some rock n' roll
Oh la Oh la yeah
It's been a long time since I rock and rolled,
It's been a long time since I did the Stroll.
Ooh, let me get back, let me get back,
Let me get back, baby, where I come from.
It's been a long time, been a long time,
Been a long lonely, lonely, lonely, lonely, lonely
time.
Yes it has.
It's been a long time since the book of love,
I can't stand the tears of a life with no love.
Carry me back, carry me back,
Carry me back, baby, where I come from.
Woah oo oh oo oh oh
Its been a long time, been a long time,
Been a long lonely, lonely, lonely, lonely, lonely
time.
Waaaaahhhhhhhhaaaaaaaahhhhhhh
(guitar solo)
Oohhh
It's been a long time since we walked in the moonlight,
Making vows that just can't work right.
Open your arms, open your arms,
Open your arms, baby let my love come in, oh oh, yeah
It's been a long time, been a long time,
Been a long lonely, lonely, lonely, lonely, lonely
time.
yeah hey, yeah hey
yeah hey, yeah hey
Ooh yeah, ooh yeah,
ooh yeah, ooh yeah,
Been a long time, a long time,
Do you remember the times we spent
All of the old songs
And what they meant to you
Where did you go
Flip it to the b-side one more time
Singing ever word,
Singing every line with you
No they could never know
Around and Around
There's a rock and roll
Record spinning on my stereo
Around and around
There's a rock and roll
Record spinning
And I'm thinking about you
We were the hopeless, the wild ones
Ten years, it's been ten years gone
Now you're gone, and I'm all alone
But I can listen to the music and
It takes me back
Every note just like a photograph on my heart
Before it fell apart
I'm playing records on my stereo
With all the songs we used to know
(L. Reed)
Ginni said when she was five years old
You know there's nothing going down at all
She turned on that radio
And there was nothing happenin' at all
She turned on that LA station
Couldn't believe what she heard at all
She started dancing to that fine fine music
Her life was saved by rock and roll
Despite all the complications
You could just dance to that rock and roll station
And it was alright
It was alright
It was alright
It was alright, you betcha
Ginni said when she was five years old
You know our parents will be the death of us all
Two TV sets and two cadillac cars
Well they don't mean nothin' at all
She turned on that LA station
Couldn't believe what she heard at all
She started dancin' to that fine fine music
Her life was saved by rock and roll
Despite all the complications
You could just dance to that rock and roll station
And it was alright
It was alright
It was alright
Some’ll smile
Some’ll roll their eyes
Like it’s a lost dark heart that sees
This world is black
And we can’t get back
So feeing good feels good to me
You can call it my constitution
Call it the common need
Call it a strange devotion man
But if it gets ya what you need
It’s just rock and roll to me
Get it on
Get you what you want
You gotchya best last chance to feel
We gonna roll honey
We got gold, gotta whole damn world to steel
It’s like the drums of the revolution
The backseat scratch and scream
The whiskey shot burn IN the snake oil man
But if it brings you to your knees
It’s just rock and roll to me
Rock and roll, little mama
I got what you need
Rock and roll, motherfuckers
Get down on your knees
It’s like the drums of the revolution
The backseat scratch and scream
The whiskey shot burn in the snake oil man
But if it gets ya what you need
It’s just rock and roll
Rock And Roll, little mama
Rock And Roll, little mama
Rock And Roll
Rock And Roll, motherfuckers
Come on, come on,
Jenny said when she was just five years old
you know there's nothing happening at all
Every time she puts on the radio
There was nothing goin' down at all
Then one fine mornin' she puts on a New York station
She couldn't believe what she heard at all
She started dancin' to that fine fine music
You know her life was saved by Rock 'n' Roll
Despite all the amputations
You could just dance to a rock 'n' roll station
Jenny said when she was just five years old
My parents are gonna be the death of us all
Two TV sets and two Cadillac cars--
Ain't gonna help us at all
Then one fine mornin' she puts on a New York station
She don't believe what she heard at all
She started dancin' to that fine fine music
You know her life was saved by Rock 'n' Roll
Despite all the computations
You could just dance to a rock 'n ' roll station
Rock and Roll, R & B, Pop and
Rock, Reggae and DJ
You whiny, whiny, whiny
You shaky, shaky, shaky
Rock and Roll
We have to live,
Happy be strong,
Have the best of health.
We have to live,
Happy be strong,
Have the best of health.
You whiny, whiny, whiny
You shaky, shaky, shaky
Come, come, Rock and Roll.
The music is a art,
It makes people laugh,
It makes people love,
It makes people shout.
You whiny, whiny, whiny
You shaky, shaky, shaky
Come, come, Rock and Roll.
Come on, forget
About the fear,
We need more confidence
Come people, come.
The time is now, to make
The best of everything.
The time is now, to make
The best of everything.
You whiny, whiny, whiny
You shaky, shaky, shaky
Come, come, Rock and Roll.
No more sadness, It's good
To be happy - so happy.
No more sadness, It's good
To be happy - so happy.
You whiny, whiny, whiny
You shaky, shaky, shaky
Come, come, Rock and Roll.
Rock and Roll, R & B, Pop and
Rock, Reggae and DJ
You whiny, whiny, whiny
You shaky, shaky, shaky
Rock and roll | |
Pochodzenie | Blues • Gospel • Folk • Country • Jump blues • Chicago blues • Swing • Boogie-woogie • R&B • Doo Wop |
Czas i miejsce powstania | lata 40' XX w., Stany Zjednoczone |
Instrumenty | gitara elektryczna, gitara basowa, perkusja, instrumenty klawiszowe, saksofon |
Największa popularność | od lat 50' XX w. jeden z najlepiej sprzedawanych stylów |
Gatunki pokrewne | Rock, Rockabilly, Pop |
Rock and roll lub rock 'n' roll (ang. 'kołysać i kręcić się') – podstawowa forma leżąca u fundamentów wszystkich stylów rockowych. Sam termin "rock and roll" został zaczerpnięty bezpośrednio z tradycji bluesa, w której był aluzją do aktu seksualnego. Po raz pierwszy termin ten w znaczeniu stylu muzycznego został użyty przez Alana Freeda w 1951 roku. Wywodzi się z uproszczonego i zredukowanego, do trzech lub czterech akordów, schematu bluesowego granego w szybkim tempie przy pomocy zelektryfikowanych instrumentów. Dodatkowo obejmuje wpływy rhythm and bluesa, country i tradycyjnego jazzu. Termin Rock'N'Roll powstał kilka dekad przed muzyką. Pierwszy raz został użyty w piosence Trixie Smith (ur. 1885 w Atlanta, Georgia – zm. 1943 w Nowym Jorku) "My Man Rocks Me (With One Steady Roll)" 1922 r. i był synonimem aktu seksualnego.
Spis treści |
Na początku rhythm & blues był wyłącznie dla Afroamerykanów. Wtedy pojawił się Alan Freed (ur. 1921 w Windber, Pennsylvania – zm. 1965 w Palm Springs, California), dj z Cleveland i pomógł to zmienić. Zauważył, że biali nastolatkowie często kupowali w sklepach muzycznych albumy z muzyką Afroamerykanów. Zaczął promować tę muzykę pod nazwą rock and roll w radiu. Po raz pierwszy została użyta ta nazwa w znaczeniu muzycznym w 1951 roku. Tym samym Freed przyczynił się do obniżenia barier rasowych. Muzyka osiągnęła duży sukces i stała się dominującym nurtem. Alan Freed był też odpowiedzialny za organizację kilku z pierwszych rockandrollowych koncertów. Zmarł w wieku 43 lat na przewlekłą niewydolność nerek i marskość wątroby, co było następstwem alkoholizmu. W 1986 roku został nominowany do muzeum honorującego artystów i osoby, które wniosły znaczący wpływ do muzyki rockowej. 21 marca 2002 jego zwłoki zostały przeniesione do Rock and Roll Hall of Fame.
Cechami charakterystycznymi rock and rolla są:
Rock and roll powstał w USA w połowie lat pięćdziesiątych XX wieku, a jego prekursorami byli Elvis Presley, Bo Diddley, Ritchie Valens, Chuck Berry, Little Richard, Jerry Lee Lewis, Carl Perkins, Buddy Holly i Eddie Cochran.
We wczesnych latach sześćdziesiątych zaczął zdobywać sobie popularność w Europie. Z początku za sprawą odwiedzających ją muzyków amerykańskich, a następnie tworzony przez rodzimych muzyków, głównie brytyjskich.
Brytyjska forma rock and rolla cechowała się bardziej wyrafinowaną formą, lecz zasadniczo nie odbiegała od amerykańskiego schematu. Do najwybitniejszych brytyjskich grup rockandrollowych należały: The Beatles, Queen, The Rolling Stones, The Kinks, Led Zeppelin,The Dave Clark Five, The Searchers i The Animals.
Rock and roll w swej pierwotnej formie przestał istnieć w połowie lat sześćdziesiątych, przekształcając się w rock ze wszystkimi jego odmianami, m.in. psychodeliczny rock, hard rock, soft rock itd.
W późniejszych dekadach pojawiały się próby rewitalizacji pierwotnego rock and rolla – jako punk rock, psychobilly, rockabilly[potrzebne źródło] i retro rock and roll.
Źródła różnie podają datę powstania pierwszego rockowego nagrania. Niezależnie od tego, lata 50. XX wieku były dekadą, która wyniosła na szczyt muzykę rockandrollową. Kwestia dyskryminacji rasowej była widoczna w Stanach Zjednoczonych dużo wcześniej, a muzyka rock'n'rollowa przeciwstawiała się temu podziałowi. Rock notował coraz większy wzrost popularności z dnia na dzień. Dostrzegalny był znaczący wpływ na całym świecie. Słowa piosenek rockandrollowych były dużo bardziej sugestywne społecznie, niż miało to miejsce w innych gatunkach. Muzyka motywowała nastolatków do buntowania się przeciwko niektórym tradycyjnym zwyczajom. Była to bezpośredni sprzeciw wobec wspólnego punktu widzenia rodziców, że dzieci powinny "być widziane i nie być słyszane". Ta rockandrollowa postawa uraziła niektórych rodziców i spowodowała, że postrzegali tę muzykę jako coś groźnego. Kultura Hollywood wykorzystała tę lukę między pokoleniami i uchwyciła ideę muzyki rockandrollowej. Interesowała nastolatków, jednocześnie szokując rodziców.
Rockabilly był popularnym stylem rockandrollowym podczas lat 50. Miał swoje korzenie w country, bluesie i swingu. Muzyka country zawsze była blisko związana z bluesem, szczególnie w latach 50. Od kiedy rockabilly pojawił się jako osobny styl muzyczny przyciągnął wielu fanów country. Na początku termin "rockabilly" był postrzegany jako uwłaczający, naruszający prawo. Jednakże zaczął zyskiwać szacunek podczas lat 50. Ten oryginalny gatunek przyciągał szerokie grono fanów, nie tylko młodych ludzi. Rockabilly miało później wpływ na wykonawców rockowych lat 60.
Jednym z najbardziej znanych przedstawicieli rockabilly był Elvis Presley, znany jako Król Rock'N'Rolla. Połączył ambitną gitarę z basem i wyniósł ten rytm do rangi dominującego nurtu. Pożądany był również styl śpiewu Elvisa. Kiedy utwór "That`s All Right Mama" został wypuszczony na rynek przez wytwórnię Sun Studios w lipcu 1954 roku i stacje radiowe w pobliżu Memphis zaczęły grać piosenkę, błyskawicznie została ona lokalnym hitem. Już w grudniu tego roku była grana w całym kraju. Elvis zaczął wtedy zgłębiać wiele innych gatunków muzycznych poza rockabilly i został najbardziej popularnym artystą swojego czasu. Również wczesne nagrania Jerry`ego Lee Lewisa, Johnny`ego Casha czy Roya Orbisona określane są jako rockabilly.
Słowa Sex, drugs and Rock'N'Roll były często ze sobą łączone i można tutaj przypisać zasługę muzyce rockowej lat 60. Gwiazdy rocka wykazywały się tendencją bardzo chaotycznego stylu życia. Wprawdzie było to wyrazem również poprzedniej dekady, ale nie było jawne aż do lat 60. Muzycy zaczęli pić alkohol i używać narkotyków w miejscach publicznych. Zaczęły krążyć opowieści o szalonych zachowaniach artystów podczas koncertów rockowych.
Podczas lat 60. wyłonił się Garage rock - o charakterystycznym szorstkim brzmieniu, nazwany tak, ponieważ najczęściej zespoły grające ten rodzaj muzyki, ćwiczyły w garażu jednego z członków zespołu. Cechą charakterystyczną tego gatunku były tanie, niskonakładowe i nieskomplikowane produkcje. Była to muzyka undergroundowa, co utrudniało ustalenie dokładnej daty powstania. Jednym z pierwszych albumów był album Jenny Lee w 1958 r. Od tamtej pory garage rock zaczął się rozwijać w wielu miastach. Paul Revere and the Riders byli pierwszą grupą, która odniosła sukces, a ich piosenka "Kicks" (1966 r.), zajęła 400 miejsce na liście 500 najlepszych piosenek wszech czasów magazynu Rolling Stone. Rockowi garażowemu często przypisuje się stworzenie podstaw dla późniejszego punk rocka. Rock and roll nie zdobył w Stanach wiodącej popularności. Wśród młodzieży miejskiej ciągle dominowała muzyka folk, a wśród dorosłych różne odmiany tradycyjnego popu. Rock and roll przyjął się natomiast w Europie, głównie w Wielkiej Brytanii. Podczas brytyjskiej inwazji w latach 1964-1966 wykorzystywana była forma tonacji garażowego rocka. W połowie lat sześćdziesiątych grupy te, przede wszystkim The Beatles, The Dave Clark Five, Herman's Hermits i The Rolling Stones reeksportowały tę muzykę z powrotem do Ameryki Północnej. Wydarzeniem, które praktycznie z dnia na dzień otworzyło Amerykę na brytyjskich wykonawców było amerykańskie tournée Beatlesów z 1964 roku i sukces ich singla "I Want to Hold Your Hand". Przyjęcie tych grup było entuzjastyczne i graniczyło z histerią. Na fali wywołanej przez wspomniane najwybitniejsze zespoły, wielu innych brytyjskich wykonawców odniosło wówczas sukces w USA. "Inwazja" przewróciła dotychczasową scenę muzyczną tego kraju, spychając w cień dotychczas zajmujących ją "grzecznych chłopców", śpiewających banalne piosenki i wywołując pojawienie się amerykańskich zespołów nowego nurtu. Na skutek tej drugiej fali popularności rock and rolla, stał się on wiodącym nurtem w muzyce do czasów powstania muzyki rap/hip-hop.
Prawdopodobnie jednym z najbardziej godnych zapamiętania wydarzeniem muzyki rockowej był festiwal w Woodstock (15-18 sierpnia 1969 r.), który odbył się na farmie M. Yasgura w Bethel, koło Nowego Jorku. Jego hasłem było: Peace, Love and Happiness (pokój, miłość i szczęście). Mimo tego, że festiwal nie był reklamowany w środkach masowego przekazu, przyciągnął ponad 500 tysięcy ludzi. Wzięła w nim udział większość najwybitniejszych wykonawców tamtego okresu (m. in. Santana, Janis Joplin, The Who, Jimi Hendrix). Amerykańska młodzież epoki dzieci kwiatów, znudzona już polityką i niebezpieczeństwami kapitalistycznego świata, szukała ucieczki w różnego rodzaju środkach odurzających, dlatego też obok gołąbka pokoju siedzącego na gryfie od gitary, pojawił się nieoficjalny symbol Woodstocku – liść konopi indyjskiej. Stało się tak również dzięki policji, która na okres trwania festiwalu zaprzestała walki z narkotykami. Przez cały czas festiwalu nie zanotowano ani jednego przypadku kradzieży, rozboju czy gwałtu.
Głównym nurtem lat 70. była kontynuacja muzyki stworzonej przez The Beatles i The Rolling Stones. Tonacja była ostrzejsza, niż we wcześniejszej muzyce rockowej, ale łagodniejsza niż heavy metal. Wokal nie był tak agresywny, jak podkład muzyczny, ale w odpowiedni sposób ze sobą współpracowały. Wystąpienie The Beatles na stadionie Shea w 1965 roku w Nowym Jorku dało początek erze koncertów na stadionach. Ostatecznie stały się elementem kultury rockowej i rozprzestrzeniły w niesamowitym tempie.
Równocześnie dużą popularnością cieszył się heavy metal, który miał swój początek w bluesie i psychodelicznym rocku. Grupy takie jak Led Zeppelin, Black Sabbath, Judas Priest, Twisted Sister, AC/DC zagwarantowały sukces muzyce heavymetalowej. Początkowo media krytykowały nowy styl, nie nazywały nawet "tego brzmienia" muzyką. Podczas lat 70. sprzedaż heavy metalu zanotowała spadek, podczas gdy nowe gatunki, jak punk i disco zajęły listy przebojów. Jakkolwiek nie zanikła całkowicie, inspirując wielu ludzi, którzy stworzyli w latach 70. muzykę glamrockową do której należała grupa Queen.
W początkowym undergroundowym stadium punk rock również miał swój początek w latach 70. Z założenia opierał się na buncie. Pionierzy tego gatunku oświadczali, że ich motywacją było pragnienie różnienia się od typowych muzyków lat 60. i chęć powrotu do ostrzejszego brzmienia garażowego rocka. Wraz z zespołami takimi jak The Clash czy The Sex Pistols pochodzącymi z Wielkiej Brytanii w roku 1977 nastąpił widoczny powrót muzyki undergroundowej. W Stanach Zjednoczonych muzyka punkowa początkowo pojawiła się na Wschodnim Wybrzeżu, ale podczas tournée The Sex Pistols zaczęła się szerzyć. Trend dotarł do Kalifornii, gdzie zaczęły się wprost mnożyć zespoły, takie jak Dead Kennedys i Black Flag.
Podczas lat 80. rock podzielił się na wiele gatunków i wszystkie z nich były popularne. Poprzedzając lata 80. kolejne gatunki muzyczne powstawały, stawały się popularne i upadały, gdy pojawił się nowy gatunek. Nie miało to miejsca w latach 80.
Fenomenem lat 80. były zespoły glamrockowe (w Wielkiej Brytanii) i hairmetalowe (w Stanach Zjednoczonych). Nazwa powstała od ang. słowa glamour oznaczającego blask, przepych. Czołowym zespołem muzyki glam był David Bowie, który swoją pierwszą płytę wydał jeszcze w 1967 r. Muzyka opierała się na czterotaktowym schemacie rockandrollowym. Najważniejszym elementem był wizerunek artystów: kiczowate stroje, legendarne tapirowane fryzury, idące w parze z szokującym scenicznym zachowaniem. Muzycy glam rockowi: KISS, , Cinderella, Ratt, Poison, Def Leppard, David Lee Roth, Twisted Sister, Dokken, Bon Jovi, L.A. Guns, Whitesnake, Warrant, W.A.S.P., Pretty Boy Floyd, Queensrÿche, Metal Shop, Quiet Riot, Hardline, żeńska grupa Vixen.
VintagePeople.com: The History of Rock 'n' Roll (ang.). 2009-01-12. [dostęp 7 marca 2009].
|
Joan Jett | |
Joan Jett w czasie koncertu w Norwegii, lata 80. |
|
Imię i nazwisko | Joan Marie Larkin |
Data i miejsce urodzenia | 22 września 1958 Stany Zjednoczone, Filadelfia[1] |
Pochodzenie | Stany Zjednoczone, Los Angeles w Kalifornii |
Gatunek | rock, hard rock, punk rock |
Aktywność | od 1975 |
Powiązania | The Runaways Joan Jett and the Blackhearts |
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
Joan Jett (właśc. Joan Marie Larkin, urodzona 22 września 1958 w Wynnewood w stanie Pensylwania) – amerykańska rock'n'rollowa i punk rockowa gitarzystka, wokalistka oraz aktorka. Najbardziej znana z hitów "I Love Rock 'n' Roll" oraz "Bad reputation". W plebiscycie pisma "The New York Times" na najlepszą rockową piosenkarkę, czytelnicy mogli wybierać spośród wielu kandydatek, w tym Joan Jett, która zwyciężyła i została okrzyknięta królową rocka i rock and rolla. Gra na gitarze i śpiewa w zespole The Blackhearts. Przed rozpoczęciem pracy z Blackhearts była gitarzystką (oraz 'chórkiem') w rockowym zespole The Runaways sławnym w latach 70.
W 2003 została sklasyfikowana na 87. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów wszech czasów wg magazynu Rolling Stone[2]. W 2006 roku piosenkarka została sklasyfikowana na 65. miejscu listy 100 najlepszych wokalistów wszech czasów wg Hit Parader[3].
Gary Glitter | |
Imię i nazwisko | Paul Francis Gadd |
Pseudonim | Gary Glitter |
Data i miejsce urodzenia | 8 maja 1944 Banbury |
Pochodzenie | Wielka Brytania |
Gatunek | glam rock |
Zawód | wokalista |
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
Gary Glitter, właściwie Paul Francis Gadd (ur. 8 maja 1944 w Anglii w Banbury, Oxfordshire[1]) – brytyjski wokalista glam rocka, który na początku lat siedemdziesiątych zdobył krótkotrwałą światową sławę wykonując proste, dynamiczne utwory. Wcześniej bez większego powodzenia nagrywał pod pseudonimami Paul Raven (w 1960 roku nagrał dla wytwórni Decca piosenkę "Alone in the Night"), Paul Monday i Rubber Bucket.
Punktem zwrotnym w karierze Glittera było spotkanie w 1965 roku producenta i aranżera Mike'a Leandera (1941-1996). W kwietniu 1965 roku Raven dołączył do jego grupy The Mike Leander Show Band, a po jej rozpadzie w tym samym roku, założył własną grupę Boston International, skróconą później do Bostons, z saksofonistą Johnym Rossallem. Następne pięć lat grupa spędziła na trasie po Niemczech. Pod koniec roku 1971 Leander i Raven nagrali piętnastominutowe jam session, które później podzielone na dwie części jako "Rock and Roll Part One" i Rock and Roll Part Two" stało się strzałem w dziesiątkę i wywindowało Gary'ego Glittera na szczyty list przebojów. W okresie największej popularności nagrał kilkanaście singli i dwie płyty: "Gary Glitter" oraz "Touch Me". Ponieważ cały akompaniament tworzył Mike Leander grając na wszystkich instrumentach, potrzebny był stały zespół towarzyszący, z którym Gary Glitter mógłby występować na koncertach. Tak powstała anonimowa grupa, która później pod nazwą Glitter Band już samodzielnie (bez Gary'ego Glittera) nagrała kilka płyt i umieściła na listach przebojów kilkanaście piosenek.
W późniejszych latach Glitter próbował bez większego powodzenia odzyskać dawną popularność. Wprowadził kilka piosenek na odległe miejsca list przebojów, ale zaczął mieć problemy alkoholowe i rozważał nawet samobójstwo. Nagrał piosenkę "The House of the Rising Sun" zespołu The Animals, wystąpił w małej roli podczas koncertu The Who z okazji rocznicy wydania płyty Quadrophenia. W listopadzie 1997 oddał komputer do naprawy. Pracownik serwisu, znalazłszy na dysku twardym prawie 4 000 zdjęć z pornografią dziecięcą, zawiadomił policję. Glitter został aresztowany i 12 listopada 1999 roku skazany na 4 miesiące więzienia. Po wyjściu na wolność przeniósł się najpierw na Kubę, potem do Kambodży, skąd został w 2002 roku wydalony za namawianie dzieci do stosunków seksualnych. We wrześniu 2001 roku wydał płytę "On". 3 marca 2006 roku został skazany przez sąd w Wietnamie na 3 lata więzienia za pedofilię. Zwolniony po 2 i pół roku, 19 sierpnia 2008[2].
Single:
Albumy:
Tim Minchin | |
Prawdziwe imię i nazwisko | Timothy David Minchin |
Data i miejsce urodzenia | 7 października 1975 Northampton, Wielka Brytania |
Zawód | komik, aktor, muzyk |
Lata aktywności | od 2002 |
Multimedia w Wikimedia Commons | |
Strona internetowa |
Timothy David Minchin[1] (ur. 7 października 1975 r. w Northampton w Wielkiej Brytanii[2]) – australijski komik, aktor i muzyk.
Spis treści |
Minchin urodził się w Northampton w Wielkiej Brytanii, jednak dorastał w Perth w Australii Zachodniej[3]. Naukę gry na fortepianie rozpoczął w wieku 8 lat. Minchin ukończył edukację na Wydziale Sztuk, Nauk Humanistycznych i Nauk Społecznych University of Western Australia w 1995 r., a w 1998 r. otrzymał dyplom na uczelni Western Australian Academy of Performing Arts[4].
Obecnie mieszka w Londynie wraz z żoną Sarah, z którą ma dwoje dzieci: córkę Violet, urodzoną 24 listopada 2006 r.[5] oraz syna Caspara, urodzonego 3 lipca 2009 r.[6].
Minchin określa swoje występy jako "zabawne przedstawienia kabaretowe", zaś sam siebie określa przede wszystkim jako muzyka i twierdzi, że "tak się tylko składa, że jego piosenki są zabawne"[7]. Powodem, dla którego łączy muzykę i komedię jest, jak sam mówi to, że jest dobrym muzykiem jak na komika i dobrym komikiem jak na muzyka[8].
Podczas występów Tim jest bosy, ma rozczochrane włosy oraz makijaż. Według samego Minchina na scenie nie nosi butów, ponieważ czuje się wtedy swobodniej. Stosuje makijaż ponieważ, gdy gra na fortepianie nie może gestykulować rękami, pozostaje więc tylko mimika twarzy, którą makijaż ma podkreślać[9]. Ekscentryczny wygląd pozwala mu na, często kontrowersyjne, sceniczne wypowiedzi "bez denerwowania (większości) publiczności" [10].
W swych występach Minchin porusza bardzo wiele tematów począwszy od zachowań społecznych, seksualnego fetyszyzmu poprzez swoje własne, niespełnione ambicje by zostać gwiazdą rocka, na religii skończywszy. Tim przyznał, że jako ateista i fan Richarda Dawkinsa ma na punkcie religii lekką obsesję[11]. Twierdzi też, że religia, jako jedna z najbardziej wpływowych sił na świecie nie powinna być tematem zakazanym dla komików. By potwierdzić swoje teorie, między innymi wulgarnie obraża papieża w jednym ze swoich utworów, wyrażając swój sprzeciw wobec przypadków tuszowania pedofilii w Kościele. [12]
W 1998 r. Minchin rozpoczął komponowanie muzyki do filmów dokumentalnych oraz przedstawień teatralnych. W 2000 r. wystąpił w musicalu "Pop", którego był autorem [13]. Rok później wraz ze swym zespołem Timmy the Dog wydał album pt. "Sit", który jednak nie zdobył szerszego uznania[14]. W 2002 r. przeprowadził się z Perth do Melbourne w poszukiwaniu pracy[15]. Przez rok Minchin nie znalazł zatrudnienia jako aktor. W międzyczasie kilka wytwórni płytowych stwierdziło, że nie są pewni w jaki sposób jego muzyka, będąca mieszanką utworów satyrycznych i bardziej poważnych może być wydana i promowana. Zdecydował się zebrać wszystkie swoje satyryczne piosenki w jednym przedstawieniu na żywo przed powrotem do pisania poważniejszej muzyki[16].
Pierwszy przełom miał miejsce w 2005 r. Melbourne International Comedy Festival, gdzie jego show "Darkside" wygrał nagrodę Festival Directors' Award[17]. Na festiwalu Edinburgh Festival Fringe otrzymał główną nagrodę w kategorii "najlepszy debiutant". W 2006 r. kolejny występ "So Rock" był nominowany do nagrody głównej Melbourne International Comedy Festival, a w 2007 r. Tim otrzymał nagrodę dla Najlepszego Komika Alternatywnego podczas HBO US Comedy Arts Festival[7][18].
Nagrania występów z 2005 i 2006 r. ("Darkside" i "So Rock") zostały wydane na płytach CD. W 2007 r. wydał DVD pt. "So Live", na którym znalazł się zapis koncertu nagranego w studiu Sydney Opera House[19] "So Live" wydany został tylko w Australii, więc w 2008 r. w Wielkiej Brytanii wydał DVD pt. "So F**king Rock Live" zawierający w większości ten sam materiał.
W sierpniu 2008 r. na festiwalu Edinburgh Fringe premierę miał trzeci show Minchina pt. "Ready For This?". Nagranie tego show z Queen Elizabeth Hall w Londynie został wydany w formie albumu do pobrania z internetu na iTunes.