LeBron James
NBA-speler
LeBron James
Bijnaam	LBJ, The Chosen One, The King, King James, The Actor
Positie	Small-forward
Lengte	2.03 meter
Geboortedatum	30 december 1984
Geboorteplaats	Akron, Ohio, Verenigde Staten
Draft	1e, 2003
Actieve jaren	2003-heden
Team(s)	Cleveland Cavaliers (2003-2010) Miami Heat (2010-heden)
Award(s)	2004 NBA Rookie of the Year 2004 NBA All-Rookie Team 4x All-NBA First Team (2006,2008-2010,2012) 2x All-NBA Second Team (2005,2007) 2x NBA All-Star Game MVP (2006,2008) 2x NBA All-Defensive First Team (2009-2010) 2008 NBA Scoring Champion 3x NBA Meest Waardevolle Speler (2009-2010-2012)
NBA All-Star	8x (2005-2012)
Basketbal

LeBron James (30 december 1984) ook wel "King James" genoemd, geldt voor de meeste deskundigen als een van de meest getalenteerde basketballers in het midden van het eerste decennium van de 21e eeuw. Hij begon zijn carrière in de NBA in 2003 bij de Cleveland Cavaliers. In zijn eerste jaar werd hij gekozen tot Rookie Of The Year met een gemiddelde van 21 punten, 6 assists en 5,5 rebounds. Daarmee was hij de jongste speler die die titel ontving in de historie van de club. Driemaal werd hij gekozen tot most valuable player (MVP - meest waardevolle speler) van de NBA, achtereenvolgens in 2009 en 2010 en in 2012.

James' moeder was een single tiener toen hij geboren werd. Vanaf zijn geboorte heeft hij vele uitdagingen moeten doorstaan. Hij zette zijn highschool team St. Vincent St. Mary op de kaart door het nationale kampioenschap te winnen en leunde nooit achterover, genietend van zijn succes. James werd al van jongs af aan door vele scouts gevolgd. Tijdens zijn laatste highschool jaren werd hij enorm gehyped door de media, en soms zelfs vergeleken met Michael Jordan. Hij sloot op achttienjarige leeftijd al een contract met Nike ter waarde van $100.000.000.

Bij de Olympische Spelen van 2004 maakte hij deel uit van de Amerikaanse ploeg, die een bronzen medaille behaalde. Na de zomer werd hij nog beter en noteerde ruim 27 punten, 7 assists en 7 rebounds. Ondanks zijn uitstekende ontwikkeling haalden zijn Cleveland Cavaliers net niet de play-offs. In 2007 haalde zijn team de play-offs finale maar verloren ze tegen de latere kampioen San Antonio Spurs in de "best-of-seven" series, de Cavaliers werden met 4 wedstrijden tegen 0 "gesweept". Ook in 2008 troffen ze de latere kampioen Boston Celtics in de tweede ronde, die ze in zeven spannende wedstrijden verloren. In 2009 waren de Cleveland Cavaliers favoriet voor de titel. Ze versloegen de Detroit Pistons in 4 wedstrijden in de eerste ronde van de play-offs. Ook de Atlanta Hawks mochten na 4 wedstrijden al naar huis toe. In de "Conference Finals" werden Lebron James en zijn ploeggenoten echter verrassend verslagen door de Orlando Magic, geleid door Dwight Howard, in 6 wedstrijden. In 2008 behaalde hij, met onder andere Kobe Bryant en Dwyane Wade als ploeggenoten, goud op de Olympische Spelen. Dit was de eerste gouden medaille sinds 2000 voor de Verenigde Staten in de internationale basketbalcompetitie.

Op 2 oktober 2009 kwam in Amerika in een gelimiteerd aantal bioscopen de film More Than a Game uit. Deze vertelt over de NBA-superster en vier van zijn teamleden op hun weg naar roem.

In de zomer van 2010 liep het contract van James bij Cleveland af. Hij had de mogelijkheid om bij te tekenen bij de Cavs maar besloot om de overstap te maken naar de Miami Heat. Bij de Heat speelt hij met Dwyane Wade en Chris Bosh, die is overgekomen van de Toronto Raptors. Meteen in het eerste seizoen bij de Heat was James dicht bij een kampioenschap. Het team haalde de finale, maar verloor daarin van de Dallas Mavericks met 4-2.

[bewerken] Externe links

• Profiel en statistieken van LeBron James op NBA.com
• Officiële website van de film More Than a Game

Muziek:

• Buckethead - King James
• Buckethead - Lebron
• Buckethead - Lebron's Hammer
• Buckethead - Lebrontron

Carmelo Anthony (29 mei 1984) is een Amerikaans basketbalspeler. Anthony komt thans in de NBA uit voor de New York Knicks. De 2,03 meter lange forward speelde college-basketbal voor Syracuse alvorens hij in 2003-2004 zijn opwachting de NBA maakte. Carmelo Anthony leidde zijn collegeteam naar hun eerste NCAA kampioenschap en maakte deel uit van het Amerikaans basketbalteam dat in 2004 op de Olympische Zomerspelen van Athene de bronzen medaille veroverde. In 2008 won hij met het Amerikaans basketbalteam goud op de Olympische Zomerspelen van Peking. Carmelo Anthony geldt als een van de grootste talenten in de NBA en bracht een lange tijd door bij de Denver Nuggets, tot hij in 2011 werd overgebracht naar de Knicks. "Melo" zijn wens kwam uit, hij wilde altijd al voor zijn thuisstad New York spelen.

Zie de categorie [/index.php/Commons:Category:Carmelo_Anthony?uselang=nl#mw-subcategories Carmelo Anthony] van Wikimedia Commons voor meer mediabestanden.

Hakeem Olajuwon

Hakeem Olajuwon (21 januari 1963 in Lagos) is een voormalig Nigeriaans basketbalspeler die in 1993 tot Amerikaan naturaliseerde. De 2,13 meter lange Hakeem "The Dream" Olajuwon geldt als een van de beste centers in de geschiedenis van de NBA. Hakeem (de H voegde hij medio 1991 aan zijn naam toe) werd in 1996 gekozen als een van de "50 Greatest Players in NBA History": een van de vijftig beste spelers in de historie van de NBA en behoort tot het selecte aantal van 8 spelers die beide meer dan 20.000 punten en meer dan 12.000 rebounds in hun NBA-carrière scoorden. Hakeem speelde collegebasketbal voor Houston en was de topkeuze (voor Michael Jordan, die achter Olajuwon en Sam Bowie als derde werd gekozen) van de Rockets in de eerste ronde van de NBA-draft in 1984. Olajuwon voert de ranglijst aller tijden van de NBA aan voor wat betreft geblokte schoten met 3.830. Hij werd gekozen tot NBA's meest waardevolle speler (MVP) in het seizoen 1993-1994 en NBA's beste verdediger in 1992-1993 en 1993-1994. In 1994 en 1995 behaalde hij de NBA-titel met zijn team Houston Rockets en werd in beide jaren verkozen tot de meest waardevolle speler van de finalereeks. In 1993-1994 had hij een primeur: in het jaar waarin de Rockets zijn eerste titel veroverde werd hij de eerste speler die in één seizoen gekozen werd tot meest waardevolle speler, beste verdediger en meest waardevolle speler van de NBA-finale.In twee seizoenen (1989-1990 en 1992-1993) kwam hij tot het meeste aantal geblokte schoten in een NBA-seizoen, hetzelfde presteerde hij (in 1988-1989 en 1989-1990) voor wat betreft het aantal rebounds in een seizoen. Hij werd de eerste speler in de NBA die tot beide meer dan 2.000 geblokte schoten en meer dan 2.000 steals kwam. Hij voert de ranglijst aller tijden bij de Rockets aan voor wat betreft totaal aantal gescoorde punten, rebounds, geblokte schoten, steals en staat derde op de ranglijst qua assists. Olajuwon speelde in 12 All-Star wedstrijden en wedijvert met Patrick Ewing om de titel dominantste center van zijn generatie. Eén ding heeft hij in elk geval voor op zijn medestrever: 2 NBA-titels. Olajuwon maakte van de Rockets een van de slechts 5 teams die NBA-titels wonnen in opeenvolgende jaren. In 1996 won de tot Amerikaan genaturaliseerde Nigeriaan met het Amerikaans basketbalteam goud op de Olympische Spelen van Atlanta.

Isiah Thomas

Isiah Lord Thomas III (Chicago (Illinois, VS), 30 april 1961) is een Amerikaans oud-basketballer die met de Detroit Pistons tweemaal het NBA kampioenschap won.

[bewerken] Externe links

• (en) Statistieken van Thomas op Basketball-Reference.com

Geplaatst op: 25-06-2007

Dit artikel is een beginnetje over basketbal. U wordt uitgenodigd op bewerken te klikken om uw kennis aan dit artikel toe te voegen.

Michael Jordan
NBA-speler
Michael Jordan Met De Chicago Bulls in 1997
Bijnaam	Air Jordan His Airness MJ
Positie	Shooting guard
Lengte	1,98 m
Geboortedatum	17 februari 1963
Geboorteplaats	New York, New York, Verenigde Staten
Draft	3e overall, 1984 Chicago Bulls
Actieve jaren	1984–1993 1995–1998 2001–2003
Team(s)	* Chicago Bulls (1984–1993) Chicago Bulls (1995–1998) Washington Wizards (2001–2003)
Titel(s)	* NBA kampioen 1990-91 NBA kampioen 1991-92 NBA kampioen 1992-93 NBA kampioen 1995-96 NBA kampioen 1996-97 NBA kampioen 1997-98 Olympisch kampioen 1984 Olympisch kampioen 1992
Award(s)	* NBA Defensive Player of the Year (1988) NBA Finals MVP (1991-1993, 1996-1998) NBA MVP (1988, 1991, 1992, 1996, 1998) NBA Rookie of the Year (1985)
NBA All-Star	14: 1985-1993, 1996-1998, 2002, 2003
Hall of Fame	Class van 2009
Basketbal

Michael Jeffrey Jordan (New York City, 17 februari 1963) is een voormalig Amerikaans basketbalspeler.

[bewerken] College

Michael speelde tussen 1981 en 1984 collegebasketbal bij het alom bekende UNC (University of North Carolina), de Tar Heels van coach Dean Smith. In de finale van het NCAA toernooi van 1982 (in de strijd om de nationale titel), scoort hij (in zijn eerst seizoen als college-basketballer) de laatste twee punten en bepaalt de eindstand op 63-62 in een overwinning op Georgetown. Dit betekent meteen de eerste titel van coach Smith. Zowel in 1983 als 1984 wordt hij door Sporting News als Player of the Year gekozen en in 1984 ontvangt hij ook de Wooden en Naismith Awards, twee van de meest prestigieuze college-titels voor beste Collegebasketballer van het jaar. Hij moet dan nog aan zijn laatste jaar op de universiteit beginnen maar besluit om zijn studie voorlopig te onderbreken en te kiezen voor de NBA: hij stelt zich beschikbaar voor de NBA Draft van 1984, waarin NBA teams kunnen kiezen uit nieuw talent, voornamelijk uit het collegebasketbal maar tegenwoordig ook uit het buitenland.

[bewerken] NBA, de beginjaren

Met de derde keuze kiezen de Chicago Bulls Michael Jordan uit de NBA Draft. Iedereen staat versteld dat de tweevoudig Collegespeler van het Jaar niet als tweede wordt gekozen, maar de Portland Trailblazers kozen voor lengte (Sam Bowie), terwijl al duidelijk was dat Akeem Olajuwon (die later een H zou toevoegen aan zijn voornaam) naar 'hometown' Houston zou gaan. Nog voordat zijn carrière van start gaat, doet Jordan mee aan de Olympische Spelen van 1984 in Los Angeles, en met Team USA wint hij goud (mede-Olympiërs van toen waren o.a. Patrick Ewing en Chris Mullin, met wie hij in 1992 wederom goud zou winnen). In zijn derde wedstrijd als prof scoort hij al 37 punten, een kleine voorbode van wat komen zou: 49 punten tegen de Detroit Pistons, 5 dagen voor zijn 22e verjaardag. Dit betekende een rookie-record, dat pas verbroken zou worden in 1996/1997 door Allen Iverson. Hij eindigde het seizoen met 28,2 punten gemiddeld en werd bekroond met de Rookie of the Year-Award (Nieuwkomer van het jaar).

In zijn tweede seizoen speelde hij nauwelijks, omdat hij een gebroken voet had, maar ondanks zijn afwezigheid plaatste Chicago zich toch voor de play-offs. In de eerste ronde mocht het team uit de Windy City het opnemen tegen de Boston Celtics van Larry Bird, Kevin McHale en Robert Parish. Hoewel ze uit de eerste ronde vielen door drie wedstrijden op rij te verliezen, scoorde Jordan 63 punten (een play-off-record) in één van die partijen en lokte daarmee Larry Bird tot de reactie: "I think it's just God disguised as Michael Jordan". Jordan was toen net 23 jaar oud.

De 'outburst' tegen Boston was slechts het begin van wat van Jordan een legende zou maken. In het seizoen '86/'87 wordt hij voor het eerst topscorer (o.a. door negenmaal op rij 40 punten te scoren) en met de 37,1 punten per wedstrijd is hij de enige die in de buurt komt van de statistieken van de legendarische Wilt Chamberlain. Ondanks het scoringsgeweld van Jordan, worden de Bulls voor het tweede jaar op rij met 3-0 door de Celtics uit de play-offs gegooid.

Het seizoen '87/'88 staat te boek als een van Jordans beste, hoewel er geen kampioenschap werd gewonnen. Hij werd voor de tweede maal topscorer; werd gekozen tot meest waardevolle speler (MVP), Defensive Player of the Year, MVP van de All Star Game (mede door 40 punten te scoren, een All-Star record); won de Slam Dunk Contest tijdens het All-Star Weekend; werd gekozen tot het All NBA First Team en All Defensive First Team (beide voor de eerste keer). Ditmaal reiken de Bulls een ronde verder in de play-offs maar een nieuwe 'nemesis' werd gevonden: de Detroit Pistons, onder aanvoering van Isaiah Thomas, Joe Dumars en het opkomende verdedigende talent Dennis Rodman. Ze werden met 4-1 verslagen maar dat is geen schande te noemen: de Pistons stootten door tot de finale waarin ze verloren van de Lakers. Zowel in 1989 als in 1990 zouden de Bulls in de Conference Finals (de finale van play-offteams uit het Oosten, waarvan de Bulls deel uitmaakte) verliezen van diezelfde Pistons, die een effectief defensie-systeem hadden bedacht: de "Jordan Rules", die ervoor zorgden dat Jordan continu dubbel en soms door drie man werd bewaakt.

[bewerken] Veranderingen

Doordat de Bulls teveel op Jordan moesten leunen, besloot het management van de franchise om een aantal spelers van kaliber te halen. Forward/center Horace Grant werd gedraft en de veelzijdige 'small forward' Scottie Pippen werd gehaald uit dezelfde draft (hij werd "gedraft" door Seattle maar werd geruild met center Olden Polynice). De echte verandering kwam in 1989. Coach Doug Collins werd ontslagen en assistent Phil Jackson werd aangesteld als nieuwe Head Coach. Hij en assistent Tex Winters hadden een ingewikkeld systeem bedacht, genaamd de Triangle Offense (ofwel de Triple Post). Het komt er in het kort op neer dat met vijf spelers drie driehoeken worden gevormd. Die driehoeken zijn de pass-lijnen. Deze tactiek was het laatste stukje van de puzzel voor Jordan en zijn team om succesvol te worden. In 1990 lukte dit nog niet echt, maar dat kwam omdat het team nog niet wist hoe ze de Pistons moesten aanpakken. In 1991 veranderde echter alles.

[bewerken] Kampioenen

Voor de vijfde maal op rij wordt Jordan topscorer en leidt ze wederom naar de Conference Finals tegen alweer de Pistons. Ditmaal wordt de Triangle Offense beter begrepen. De Pistons worden met 4-0 verslagen en de wereld kan zich opmaken voor een tweestrijd tussen Jordan en de leider van de Los Angeles Lakers, Earvin "Magic" Johnson, die zijn team tussen 1980 en 1988 naar 5 NBA-titels leidde. De Lakers leggen het af tegen de ontketende Bulls: 4-1. Jordan maakt in een van de finalewedstrijden "The Move": Tijdens een aanval snijdt hij door het midden van de bucket, ontvangt de pass en gaat omhoog voor de eenhandige dunk, die hij makkelijk had kunnen maken. Hij ziet echter in zijn ooghoek een verdediger van de Lakers aanstalten maken om omhoog te gaan en hij besluit anders: in 'mid-air' verandert hij van hand en 'scoopt' de bal via de linkerzijde van het bord binnen. Tweemaal zouden de Bulls hun titel met succes verdedigen: in 1992 tegen de Portland Trailblazers van Clyde "The Glide" Drexler en in 1993 tegen de Phoenix Suns van de MVP van dat seizoen, Charles Barkley (die overigens dat seizoen van Philadelphia overgekomen was).

[bewerken] Come Back Kid

Na zijn hierboven omschreven pensioen, de dood van zijn vader en omzwervingen in de honkbalwereld, keert Jordan in maart '95 met drie woorden terug in de NBA: "I'm back". Al in zijn vijfde wedstrijd scoort hij 55 punten tegen de vijand van de jaren '90, de New York Knicks. In dat jaar worden de Bulls in de halve finales van de Eastern Conference door de Orlando Magic van Shaquille O'Neal en Anfernee "Penny" Hardaway met 4-2 verslagen. De Magic zouden uiteindelijk de finale halen en die met 4-0 verliezen van de Houston Rockets van Hakeem Olajuwon (in hetzelfde jaar gedraft als Jordan). De Bulls zouden sportieve revanche nemen.

In zijn eerste volledige seizoen na de comeback wordt Jordan voor de achtste maal topscorer van de NBA, maar iets veel memorabelers is geschied: de Bulls zijn het eerste team in de geschiedenis van de NBA (die sinds 1947 officieel bestaat) dat 70 wedstrijden wint. Ze winnen er zelfs 72 van de 82! Nog meer prijzen voor teamleden: Jordan wordt MVP, Phil Jackson wordt Coach Of The Year, forward Toni Kukoc wordt beste zesde man. In de finals verslaan de Bulls de Seattle Supersonics van Shawn "the Reignman" Kemp en Gary "the Glove" Payton. Zij zullen hun titel succesvol verdedigen door tweemaal op rij de Utah Jazz van Hall of Fame-tandem Karl Malone en John Stockton met 4-2 te verslaan. De Bulls hadden iets voor elkaar gekregen wat zelfs de machtige Celtics in de jaren '50 en '60 niet voor elkaar kregen: twee aparte "Three-Peats" (drie opeenvolgende titels). Jordan wint in al die jaren ook de Finals MVP-Award en verbrijzelt daarmee het oude record van "Magic" Johnson (drie).

[bewerken] Prijzen

• 6 x NBA Kampioen
• 5 x NBA Most Valuable Player Award
• 10 x NBA Scoring champion
• 14 x NBA All-Star
• 3 x NBA All-Star Game Most Valuable Player
• 6 x Bill Russell NBA Finals MVP Award
• 1 x NBA Defensive Player of the Year
• 11 x All-NBA selectie (10 x eerste team, 1 x tweede team)
• 9 x All-Defensive selectie (9x eerste team)
• NBA All-Rookie selectie (eerste team)
• NBA Rookie of the Year
• 2 x NBA Slam Dunk Contest kampioen
• Gekozen als een van de "50 Greatest Players in NBA History" (1996)
• Maakte deel uit van 2 teams in "Top 10 teams in NBA History" (1996)
• Opgenomen in de Basketball Hall of Fame
• 2 x Olympisch Goud
• 1 x Naismith College Player of the Year
• 1 x John R. Wooden Award
• 1 x Adolph Rupp Trophy
• 1 x USBWA College Player of the Year
• ACC Freshman of the Year
• 1 x ACC Men's Basketball Player of the Year
• 1 x The Sporting News College Player of the Year
• 1 x Sports Illustrated Sportsman of the Year
• 1ste in SLAM Magazine's Top 75 Players of All-time
• 1ste in ESPN Sportscentury's Top 100 Athletes of the 20th Century
• 1 x NCAA National Championship
• 7 x The Sporting News Most Valuable Player Award

[bewerken] Trivia

• Michael Jordan was 1,98 m lang en 90 kg zwaar (tijdens zijn carrière bij de Bulls).
• Jordan maakte ooit 69 punten in één reguliere competitiewedstrijd (1988) en 63 in een playoff-wedstrijd (playoff-record).
• Het rugnummer van Jordan was 23. Hij speelde na zijn eerste terugkeer in 1995 met het rugnummer 45, omdat zijn broer dat nummer droeg bij het college-baseball. Na dit mislukte seizoen echter, besloot hij terug te keren naar nummer 23. Daarvoor speelde hij noodgedwongen met rugnummer 12, nadat zijn jersey in 1990 voor aanvang van de wedstrijd tegen de Orlando Magic uit een tas was gestolen.
• De vrouw van Jordan, Juanita, eiste na hun scheiding in januari 2002 de zeggenschap over hun drie kinderen op.
• Jordan speelde samen met Bugs Bunny in de film Space Jam uit 1996.
• Jordan speelde in de clip van Michael Jacksons Jam. De single werd ook gebruikt in de 1992 NBA Championship video "Untouchabulls" van de Chicago Bulls', waar Jordan op dat moment speelde.
• Jordan stond in 2009 met $45 miljoen nog op de 3e plaats van best betaalde sportmannen (dankzij reclame-inkomsten & goede investeringen), terwijl hij al enkele jaren is gestopt.
• Hij is de eerste speler die tijdens een All-Star Game een triple-double wist te noteren.
• Hij was na Willis Reed (New York Knicks) in 1970 de tweede speler die alle drie de MVP-awards in een seizoen wist te winnen (Reguliere seizoen, All Star Game, Finals). Hij is echter wel de eerste die dit twee keer wist te doen (1996 en 1998). Shaquille O'Neal won daarna in 2000 nog alle MVP-awards, ook al deelde hij de All Star MVP-Award met Tim Duncan.
• In 2001 vestigt hij een nieuw record door op zijn 38ste 51 punten te scoren in één wedstrijd.
• In 2003 wordt hij de eerste 40+-jarige NBA-speler die meer dan 40 punten scoort in één wedstrijd.
• Hij heeft ook een kledingmerk genaamd: Jordan

[bewerken] Externe links

• Michael Jordan op Sportingnews.com
• Google News - Michael Jordan

Zie de categorie [/index.php/Commons:Category:Michael_Jordan?uselang=nl#mw-subcategories Michael Jordan] van Wikimedia Commons voor meer mediabestanden.