Raí
Imię i nazwisko	Raí Souza Vieira de Oliveira
Data i miejsce urodzenia	15 maja 1965 Ribeirão Preto,  Brazylia
Pozycja	pomocnik
Wzrost	189 cm
Masa ciała	89 kg
Kariera seniorska
Lata	Klub	M (G)
1984-1986 1986-1987 1987-1993 1993-1998 1998-2000	Botafogo-SP Ponte Preta São Paulo FC Paris Saint-Germain São Paulo FC	10 (1) 110 (25) 145 (51) 24 (3)
Reprezentacja narodowa
Lata	Reprezentacja
1987-1998	Brazylia	51 (17)

Raí, właściwie Raimundo Souza Vieira de Oliveira (ur. 15 maja 1965 w Ribeirão Preto) - piłkarz brazylijski grający na pozycji ofensywnego środkowego pomocnika.

Brat słynnego Sócratesa - uczestnika dwóch mundiali w latach 1982 i 1986.

Z reprezentacją Brazylii mistrz świata w 1994. Turniej zaczynał jako kapitan reprezentacji a w zwycięskim 2:0 meczu z Rosją zdobył bramkę z rzutu karnego. Największe sukcesy w karierze osiągał z klubami: São Paulo FC i francuskim Paris Saint-Germain. W 1992 zdobył w barwach São Paulo Copa Libertadores, by w tym samym roku zdobyć Puchar Interkontynentalny odgrywając decydującą rolę w zwycięskim starciu z FC Barcelona, w którym strzelił dwie bramki przesądzające o triumfie São Paulo 2:1.

W 1992 zwyciężył w plebiscycie na najlepszego piłkarza Ameryki Południowej. W 1993 pomógł São Paulo FC obronić Copa Libertadores a następnie przeniósł się do francuskiego klubu Paris Saint-Germain. Po trudnych początkach w nowej drużynie z biegiem czasu stał się najlepszym piłkarzem w historii paryskiego klubu prowadząc Paris Saint-Germain do wielu sukcesów, z których największymi były: mistrzostwo Francji w 1994, Puchar Francji w 1995 i 1998, Puchar Ligi Francuskiej w 1995 i 1998 oraz zdobycie Pucharu Zdobywców Pucharów w 1996.

Przed Mundialem w 1998 nie znalazło się dla Raía miejsce w składzie drużyny reprezentacyjnej, a kiedy ostatecznie jednak dostał powołanie nie potrafił przekonać do siebie trenera Mário Zagallo i występem w meczu przeciwko Argentynie przegranym przez Brazylię 0:1 przed samymi mistrzostami we Francji pożegnał się z reprezentacją Brazylii. W 1998 zakończył również swą przygodę z Paris-Saint Germain i wrócił do São Paulo FC gdzie w 2002 zakończył karierę.

[edytuj] Sukcesy piłkarskie

• Mistrzostwo stanu São Paulo: 1987, 1989, 1991, 1992, 1998, 2000
• Mistrzostwo Brazylii: 1991
• Copa Libertadores: 1992, 1993
• Puchar Interkontynentalny (Toyota Cup): 1992
• Mistrz Świata: 1994
• Mistrz Francji: 1994
• Puchar Francji: 1995, 1998
• Puchar Ligi francuskiej: 1995, 1998
• Puchar Zdobywców Pucharów: 1996
• Finał Pucharu Zdobywców Pucharów: 1997
• Najlepszy piłkarz klubów Ameryki Południowei według El Pais: 1992
• Najlepszy piłkarz meczu o Puchar Interkontynentalny: 1992
• Najlepszy gracz zagraniczny ligi francuskiej według magazynu "France Football": 1995, 1997

[edytuj] Bibliografia

• Statystyki na National Football Teams (ang.)

p • d • e Skład reprezentacji Brazylii na Copa América 1987 1 Carlos • 2 Josimar • 3 Geraldão • 4 Ricardo Rocha • 5 Douglas • 6 Nelsinho • 7 Müller • 8 Raí • 9 Careca • 10 Edu Marangon • 11 Valdo • 12 Zé Carlos • 13 Jorginho • 14 Ricardo Gomes • 15 Júlio César • 16 Dunga • 17 Edu • 18 Silas • 19 Romário • 20 Mirandinha • 21 João Paulo • 22 Regis • trener: Silva

p • d • e Skład reprezentacji Brazylii na Igrzyskach Panamerykańskich 1987 1 Taffarel • 2 Ademir • 3 Ricardo Rocha • 4 Ricardo Gomes • 5 Douglas • 6 Nelsinho • 7 Pita • 8 Valdo • 9 Evair • 10 Careca • 11 Washington • 12 Pereira • 13 André Cruz • 14 Luiz Carlos • 15 Geraldão • 16 Raí • 17 Edu Marangon • 18 João Paulo • Trener: Silva

p • d • e Skład reprezentacji Brazylii na Copa América 1991 1 Taffarel • 2 Mazinho • 3 Cléber • 4 Ricardo Rocha • 5 Mauro Silva • 6 Branco • 7 Renato Gaúcho • 8 Valdir Benedito • 9 Careca • 10 Neto • 11 Joao Paulo • 12 Sérgio • 13 Cafu • 14 Wilson • 15 Marcio Santos • 16 Lira • 17 Márcio Bittencourt • 18 Raí • 19 Luís Henrique • 20 Mazinho II • 21 Sílvio • 22 Ronaldo • trener: Falcão

p • d • e Skład reprezentacji Brazylii na Mundialu 1994 1 Taffarel • 2 Jorginho • 3 Ricardo Rocha • 4 Ronaldão • 5 Mauro Silva • 6 Branco • 7 Bebeto • 8 Dunga • 9 Zinho • 10 Raí • 11 Romário • 12 Zetti • 13 Aldair • 14 Cafu • 15 Márcio Santos • 16 Leonardo • 17 Mazinho • 18 Paulo Sérgio • 19 Müller • 20 Ronaldo • 21 Viola • 22 Gilmar Rinaldi • Trener: Parreira O występie Brazylijczyków na Mistrzostwach Świata 1994 przeczytasz tutaj.

Ten artykuł należy dopracować zgodnie z zaleceniami edycyjnymi: zweryfikować treść i dodać źródła. Po wyeliminowaniu niedoskonałości prosimy usunąć szablon {{Dopracować}} z kodu tego artykułu.

David Guetta
David Guetta (2011)
Imię i nazwisko	Pierre David Guetta
Data i miejsce urodzenia	7 listopada 1967 Paryż
Pochodzenie	Francja
Gatunek	electro house hip house dance
Zawód	DJ producent muzyczny
Aktywność	od 1984
Wytwórnia płytowa	EMI Virgin
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons
Strona internetowa

David Guetta (ur. 7 listopada 1967 w Paryżu) – francuski DJ i producent, tworzący muzykę z gatunku house i electro house.

[edytuj] Biografia

Jego matka ma korzenie belgijskie, a ojciec jest pochodzenia żydowskiego.

W wieku 14 lat zaczął miksować swoje pierwsze winyle, a pracę DJ-a rozpoczął w wieku lat 17. W latach 1988–1990 pracował dla francuskiego Radia Nova. Był współzałożycielem wytwórni Gum Records. W 2001 wydał swój pierwszy album studyjny zatytułowany Just a Little More Love, następnie w 2004 ukazała się płyta Guetta Blaster a w 2007 Pop Life. Guetta wystąpił w reklamie preparatu do układania włosów firmy L'Oréal. Jego singel "Love Don't Let Me Go (Walking Away)" pojawił się w reklamie samochodu Citroen C4. Piosenka "Money" stała się tłem w zwiastunie pasma programów na kanale Discovery. W 2008 Guetta został wybrany przez DJ Awards jako "Najlepszy DJ roku 2008".

W 2009 ukazał się nowy krążek zatytułowany One Love, na którym pojawiły się gwiazdy muzyki R&B - m.in. Kelly Rowland w utworach "When Love Takes Over", "It's the Way You Love Me" oraz "Choose". Akon – ("Sexy Bitch"), will.i.am ("On the Dancefloor" i "I Wanna Go Crazy") oraz Estelle ("One Love").

Od kwietnia 2009 Guetta ma swój własny program radiowy na stacji radia internetowego RauteMusik. Emisja odbywa się w każdą sobotę. W Polsce audycja jest emitowana w Radio Eska premierowo w piątki i powtórki w soboty o godzinie 24:00^{[potrzebne źródło]}.

2 grudnia otrzymał pięć nominacji do Nagrody Grammy. Był dwukrotnie nominowany za współpracę przy singlu "I Gotta Feeling", zespołu The Black Eyed Peas. Również album Guetty One Love był nominowany w kategorii "Best Electronic / Dance Album", a piosenka pochodząca z płyty "When Love Takes Over" zdobyła dwie nominacje "Best Dance Recording" i "Best Remixed Recording".

W 2010 roku David Guetta nagrał teledyski do "Commander", "Memories" i "Gettin' Over You" oraz utwory "Acapella" i "Club Can't Handle Me", który znajduje się na soundtracku do filmu Step Up 3D. Wyprodukował piosenkę dla Kelis pt. "Scream". W 2011 roku ukazała się piosenka również wyprodukowana przez Davida Guettę dla Leony Lewis.

Guetta wydał także reedycję poprzedniego albumu, zatytułowaną One More Love, która ukazała się 29 listopada 2010. Pierwszym singlem z płyty została piosenka "Who's That Chick?, nagrana wspólnie z barbadoską piosenkarką Rihanną.

W sierpniu 2011 roku ukazał się jego dwupłytowy album Nothing but the Beat. Pracował nad nim m.in. z Flo Ridą, Nicki Minaj, Usherem, Taio Cruzem, Ludacrisem oraz Avicii.

David Guetta na "One Love Tour" w Meksyku, styczeń 2010

20 października 2011 w wyniku głosowania ogłoszono Davida Guettę jako najpopularniejszego DJ-a świata według magazynu DJ Mag.

[edytuj] Życie prywatne

David Guetta prywatnie jest mężem Cathy Guetta (ur. w 1967 roku, pochodzi z Senegalu), z którą ma dwójkę dzieci – Tima Elvisa (ur. 2004) oraz Angie (ur. 2007).

[edytuj] Dyskografia

 Osobny artykuł: Dyskografia Davida Guetty.

David Guetta podczas występu na festiwalu Coachella w Kalifornii, 27 kwietnia 2007

Albumy studyjne

• 2002: Just a Little More Love
• 2004: Guetta Blaster
• 2007: Pop Life
• 2009: One Love
• 2011: Nothing but the Beat

Box sety

• 2009: Guetta Blaster / Pop Life

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona
• David Guetta w Discogs.com (ang.)