Eιδικές συνθήκες κράτησης και απομόνωσης με δύσκολη πρόσβαση σε τουαλέτα, νερό και άρνηση επικοινωνίας με δικηγόρους και συγγενείς· εκβιαστική και ατεκμηρίωτη υποχρέωση σε λήψη DNA για την έκτακτη πάταξη της «τρομοκρατίας»· κράτηση υπό δυσανάλογη κατασταλτική δύναμη τραυματισμένου κρατούμενου κατά παράβαση της ιατρικής δεοντολογίας που εμποδίζει την ομαλή του νοσηλεία· χλευασμός, ξυλοδαρμοί μέχρι λιποθυμίας, χρήση κουκούλων από τα αστυνομικά όργανα και στην συνέχεια το παρωχημένο παιχνίδι «του καλού και του κακού μπάτσου» για «ανάκριση σε βάθος»· καταναγκαστικές αιτήσεις μεταμέλειας, ηρεμιστικές ενέσεις, χρήση ηλεκτροσόκ· εξαναγκασμός αυνανισμού από γυναίκα φύλακα σε μουσουλμάνο κρατούμενο· ιατρική παρακολούθηση βασανιστηρίων για βελτίωση των «ανακριτικών τεχνικών» και εναρμόνισή τους με τα νομικά standards.
Μοντέρνοι καιροί για μεταμοντέρνους βασανισμούς
Παρά τις πανηγυρικές διακηρύξεις και ομόφωνες αποφάσεις κρατών, τα βασανιστήρια και η εξευτελιστική μεταχείριση δεν σταμάτησαν ποτέ κ πουθενά εναντίον υπόπτων, κατηγορούμενων ή καταδίκων, του κοινού ποινικού δικαίου ή αντιφρονούντων. Ο βασανιστής σαν εντολοδόχος της κρατικής εξουσίας γεννιέται στο κατάλληλο πολιτικο-κοινωνικό περιβάλλον, …

Η ευκαιρία τους και η δική μας
Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούμε για να κερδίσουμε αυτόν τον αγώνα, η γενική απεργία, η συνέλευση γειτονιάς, η δημιουργία ενός τεράστιου συντονιστικού δικτύου είναι οι τρόποι που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να αποσπάσουμε την εξουσία από το 1% και να οικοδομήσουμε μια κοινωνία απαλλαγμένη από την ανισότητα και χωρίς την ισχυρή , διεφθαρμένη ελίτ που διευθύνει τη ζωή μας.
Είναι πλέον επίσημο, το ιρλανδικό κράτος βρίσκεται σε συνομιλίες με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομοσματικό Ταμείο σχετικά με ένα επονομαζόμενο «σχέδιο διάσωσης» το οποίο καλείται να διασώσει την ιρλανδική καπιταλιστική τάξη από την καταστροφή που δημιουργήθηκε από τη διεθνή συντριβή του καπιταλιστικού οικονομικού συστήματος. Μια κρίση που διογκώθηκε στην Ιρλανδία αφενός από τη διαφθορά του τοπικού καπιταλισμού και αφετέρου από την εξάρτηση της οικονομίας από την «παγκοσμιοποίηση». Παγιδευμένοι ανάμεσα σε μια τέτοια ποικιλία απατεώνων και ηλίθιων δεν αποτελεί ίσως έκπληξη το γεγονός ότι πολλοί στην …

Το κείμενο αυτό, προέκυψε με αφορμή την είδηση για ένα -ακόμα- βιασμό μιας 15χρονης μαθήτριας από έναν 16χρονο μαθητή μέσα σε σχολείο στα Χανιά, την ώρα του διαλείμματος στις 13 του Οκτώβρη. Η αιτία όμως βρίσκεται στην καθημερινή πατριαρχική βία. Γεννιόμαστε και μεγαλώνουμε σε μια κοινωνία πατριαρχική, όπου το να είναι κάποιος άντρας έχει παραπάνω σημαινόμενα, πέρα από το να καθορίζει απλά το βιολογικό φύλο. “Άντρας”, στην ελληνική εκδοχή του, σημαίνει να έχει κάποιος δύναμη, κύρος, επιβλητικότητα, υπεροχή, εξουσία, χαρακτηριστικά που αναμφίβολα πρέπει να επιδεικνύει προκειμένου να επιβεβαιώνεται και να τροφοδοτείται ο ανδρισμός του. Συμπεριφορές που αφενός εκδηλώνονται ανταγωνιστικά μέσα στις “αντρικές” κοινότητες και παρέες, για την επικράτηση του πιο macho, αφετέρου εκτονώνονται πάνω στον κεντρικό δέκτη αυτής της βίας, τις γυναίκες.
Η κουλτούρα του ανδρισμού αναπαράγεται από τα βάθη των κοινωνικών δομών ως τις κοινωνικές σχέσεις. Είναι η κουλτούρα της ελληνικής οικογένειας, στην οποία ο άντρας είναι το σύμβολο της …