mardi 13 avril 2010
Groot Brittanie, Wat is anarcho-syndicalisme ? - Een inleiding op revolutionair, arbeidersklasse organiseren door Brighton Solidarity Federation

Het anarchisme is een revolutionaire politieke stroming die verklaart dat vrijheid zonder socialisme voorrecht en onrechtvaardigheid en socialisme zonder vrijheid slavernij en brutaliteit is. Het syndicalisme is de arbeidersbeweging. Het is afgeleid van het Franse woord voor vakbondsbeleid (syndicalisme) en probeert arbeiders te verenigen op een economische basis, om voor hun belangen te strijden. ---- Het anarcho-syndicalisme is anarchisme toegepast voor de arbeidersbeweging. Van kleine onderwijs groepen tot massale revolutionaire vakbonden groeit de libertaire organisatie van onderop en wordt het van onderop beheerst. ---- Het anarcho-syndicalisme verenigt het politieke en het economische en keert zich tegen vertegenwoordiging, ten gunste van zelf-organisatie Anarcho- syndicalisten streven er naar zich te organiseren met andere militante arbeiders die instemmen met hun revolutionaire doelen en principes. In het begin neemt dit de vorm aan van locale groepen en industriële netwerken, maar als deze in omvang en invloed belangrijker worden kunnen ze beginnen vakbondsfuncties op zich te nemen, zoals het adviseren van collega arbeiders en het initiatief nemen tot directe actie, zoals werken-om-te-beheren, vakbonden en bezettingen.

De rol van anarcho-syndicalistische netwerken en vakbonden is niet te proberen iedere arbeider te rekruteren, maar om massale bijeenkomsten van alle arbeiders die betrokken zijn bij een vorm van strijd te bevorderen en te organiseren, zodat de betrokken arbeiders de controle krijgen. Binnen deze massale bijeenkomsten pleiten anarcho-syndicalisten voor de principes van solidariteit, directe actie en zelf-organisatie.

Op deze wijze is het anarcho-syndicalisme helemaal anders dan traditionele vakbonden, die er naar streven arbeiders op een economische basis te vertegenwoordigen, en de zogenaamde ?Arbeiders Partijen ?, die er naar streven arbeiders op een politieke basis te vertegenwoordigen. In plaats daarvan verenigt het anarcho-syndicalisme het politieke en het economische en keert het zich tegen vertegenwoordiging, ten gunste van zelf-organisatie.

Door op deze wijze te organiseren leren arbeiders voor zichzelf te handelen, hun macht uit te oefenen zonder te worden geleid door vakbondsofficials of politieke voorhoedes, waarbij de wijze waarop de maatschappij wordt georganiseerd ter discussie wordt gesteld en vooruit wordt gelopen op de wereld die we willen scheppen, zonder bazen of heersers : libertair communisme.

 ?De geschiedenis van politieke partijen en vakbondsbureaucratie is een geschiedenis van uitverkoop en bedrog ?

Anarcho-syndicalistische doelen en principes

Anarcho-syndicalisten proberen solidariteit op onze werkplekken en daar buiten te bevorderen, waarbij arbeiders worden aangemoedigd zich onafhankelijk van de regering, bazen en bureaucraten te organiseren om te strijden voor onze eigen belangen als een klasse. Ons uiteindelijke doel is een staatloze, klassenloze maatschappij gebaseerd op het principe van ?van ieder naar vermogen, voor ieder naar behoefte ? ? een systeem van vrije raden die bestaan uit herroepbare afgevaardigden van werkplekken en gemeenschappen. Dit is libertair communisme.

We zien zo ?n maatschappij als zijnde gebaseerd op onze behoeften die worden geschapen vanuit arbeidersklasse strijd om onze behoeften in het hier en nu na te streven. Onze activiteit is daarom gericht op het bevorderen, assisteren en ontwikkelen van zulke vormen van klassenstrijd, locaal en internationaal, waar we voordeel van hebben en ons dichter brengt bij de maatschappij die we willen scheppen. We doen dit volgens de volgende drie principes :

*Solidariteit. Als individuen zijn we naar verhouding machteloos tegenover bazen, bureaucraten en de staat, maar als we collectief optreden keren de kansen. *Directe actie. We doen geen beroep op politieke of economische vertegenwoordigers om namens ons op te treden, maar organiseren om de dingen te krijgen die we zelf willen. *Zelf-organisatie. Arbeiders zouden hun eigen vormen van strijd moeten controleren door massale bijeenkomsten, waarbij zowel wordt geleerd te handelen zonder bazen of leiders als zeker wordt gesteld dat ze niet van bovenaf kunnen worden uitverkocht of gedemobiliseerd.

Wat doen anarcho-syndicalisten ?

Anarcho-syndicalisten zijn betrokken bij een groot aantal vormen van strijd op de werkplek en in de gemeenschap, sommige heel onmiddellijk en andere meer lange termijn. Deze omvatten :

*Organiseren op de werkplek ? over kwesties van loon tot werkuren tot werkpraktijken en voorwaarden. *Organiseren van de gemeenschap ? van openbare dienstverlening tot huisvesting tot het milieu. *Staking en bezetting solidariteit ? het bemensen van piket lijnen, het inzamelen van fondsen en het bevoorraden. *Arbeiderssteun ? het organiseren van demonstraties, pikets en directe actie ter ondersteuning van individuele arbeiders die in de problemen zitten. *Het netwerken met andere militante arbeiders ? bijvoorbeeld door middel van de National Shop Stewards Network en het Education Workers ? Network. *Het organiseren van openbare bijeenkomsten ? over de economie, oorlog, klimaatverandering en andere kwesties waar de arbeidersklasse mee te maken heeft. *Het produceren en distribueren van propaganda ? van reguliere gratis pamfletten tot bladen, waarbij de ideeën van solidariteit, directe actie en zelf-organisatie worden verspreid.

Vind je het goed wat je leest ? Neem dan contact op !

Dit pamflet wordt geproduceerd door Brighton Solidarity Federation, een locale groep van de Solidarity Federation uit Groot Brittannië, die aangesloten is bij de Internationale Arbeiders Associatie (IAA), met aangesloten organisaties en contacten in vijf continenten.

www.brightonsolfed.org.uk brightonsolfed [AT] googlemail.com


Orig : (en) Britain, What is anarcho-syndicalism ? ? An introduction to revolutionary, working class organising by Brighton Solidarity Federation.

lire suite | Article publié dans: /Anarcho-syndicalisme par cntaitlille
Nombre de commentaires: 0

mardi 13 avril 2010
Servie, Rechtszaak van de Belgrado Zes

Enkele honderden mensen kwamen vandaag naar de rechtbank om de rechtszaak van de Belgrado 6 bij te wonen. Ondanks het feit dat een grote ruimte werd verondersteld te zijn geregeld, was de rechtbank schijnbaar te bang voor de menigte, en maar weinig activisten werden binnen gelaten (ze stonden er ook op dat niemand op de eerste rij van de rechtbank zou zitten en ze beweerden dat de zaal vol was). Dit was een zeer gespannen situatie en in het verloop er van werden 3 mensen gearresteerd voor het ophangen van een symbool op de deur, met de tekst "Anarchisme is geen Terrorisme". ---- Tijdens de rechtszaak bleek dat een van de zes, Ivan Savic, was gemarteld en gedwongen een bekentenis voor een ander complot te ondertekenen. Voor dit moment werden de zes vrijgelaten, en de volgende zitting staat gepland voor 23 maart. Er zijn geruchten dat de aanklachten zullen zijn veranderd.

Na de rechtszaak was er een discussie over de zaak, met veel mensen. De verrassende bezoekers van de panel discussie waren Ratibor en Tadej die, zo gauw ze waren vrijgelaten, aanwezig waren bij de discussie. Ze waren in een goeie stemming ; de anderen gingen naar huis om wat uit te rusten.


Orig : (en) Serbia, Trial of the Belgrade Six

lire suite | Article publié dans: /Luttes-strijd par cntaitlille
Nombre de commentaires: 0

mardi 13 avril 2010
LES 6 DE BELGRADE SONT LIBRES ! NOUVEAU PROCES AVEC DES CHARGES DIMINUEES LE 23 MARS ...

Aujourd’hui [17 février 2010] se tenait la première journée du procès des compagnons Serbes inculpés de terrorisme international.

Les compagnons anarchistes de Belgrade, sont en liberté ce soir. Nous avons pu nous entretenir avec eux par téléphone et ils semblaient bien sûr fatigués mais surtout très heureux de pouvoir retrouver leur famille, leurs amis, et les soutiens venus nombreux et parfois de fort loin (Italie, Allemagne, Pologne, Bulgarie, Slovénie ou encore Croatie ...) pour les soutenir.

La charge de terrorisme n’a pas tenu, et le chef d’inculpation a été requalifié en une accusation moins sérieuse.

Le procès est ajourné et reprendra le 23 mars prochain.

L’ambiance au tribunal était à la solidarité : de très nombreux amis (plus de 300 selon certains) étaient venus pour exprimer leur solidarité avec les compagnons. De nombreux journalistes, notamment télé, étaient là aussi.

La police ne laissait pas entrer le public dans le tribunal , qui a du se frayer un chemin pour accéder à la salle d’audience. Trois compagnons, dont au moins un croate, qui essayaient de déployer une affiche où on pouvait lire "les anarchistes ne sont pas des terroristes" en solidarité au sein du tribunal ont été arrêté et sont actuellement en garde à vue avant de passer en comparution immédiate.

Sans rentrer pour le moment dans le détail de cette première journée (nous laissons le soin aux compagnons de s’exprimer à ce sujet, pour le moment ils célèbrent leur liberté retrouvée), on peut tout de même signaler qu’il est apparu qu’ Ivan Savic a été torturé par la police pour lui extorquer une confession signée.

Nous nous associons aux remerciements des compagnons à toutes celles et tous ceux qui ont exprimé, par leurs messages, leurs actions, leurs dons, leur solidarité.

La lutte continue jusqu’á la liberté totale des compagnons ! Vive la solidarité !

lire suite | Article publié dans: /Luttes-strijd par cntaitlille
Nombre de commentaires: 0

mardi 13 avril 2010
Polen, ZSP* piket tegen uitbuiting bij het GreenWay restaurant in Wroclaw

Het Green Way vegetarische restaurant in Wroclaw gebruikt illegale, onbetaalde arbeid. Het restaurant aan de Kuznica St. laat mensen gratis werken gedurende minstens een week - tegen mensen wordt verteld dat ze zo’n proefperiode moeten hebben. Zulke praktijken zijn door de wet strikt verboden en het is voor het restaurant alleen maar een manier om gratis arbeid te krijgen en diens winsten te laten toenemen. Als de mensen dan worden ingehuurd hebben ze gewoonlijk echt slechte arbeidsvoorwaarden en blijven ze niet lang. - Dit is niet het eerste probleem bij Green Way - we weten van problemen in minstens 3 andere steden en maakten hierover enkele jaren geleden veel lawaai. We dachten dat de eigenaren van het restaurant misschien de boodschap door zouden krijgen, maar schijnbaar niet. Dus gaat ZSP campagne voeren om ze hun manieren te laten veranderen.

Green Way is een grote keten van vegetarische restaurants die de vegetarische McDonalds wil zijn. Het besloot een bedrijf te worden, wilde aandelen verkopen, 100 restaurants in Polen hebben en ketens openen in 10 andere landen - maar tot nu toe is deze onderneming een mislukking geweest. Maar het adverteert zichzelf nog steeds als de grootste keten van vegetarische restaurants in de wereld.

De Groene alterkapitalisten bij Green Way werden bewust gemaakt van de problemen van gratis arbeid, gedwongen overwerk, enz., enkele jaren geleden. Toen stelden ze dat "er niet veel aan te doen was" om zeker te stellen dat arbeidersrechten bij hun restaurants zouden worden gerespecteerd. Gesuggereerd werd dat een code zou kunnen worden aangenomen en bijgesloten als deel van het contract, met contractuele straffen voor slechte arbeidspraktijken. Echter, Green Way geeft slechts om winst en heeft meer interesse in het uiterlijk en de plek van hun restaurants dan voor de staf. Echter, dit verhindert niet dat ze proberen zich voor te doen als "fair trade" en zichzelf marketen als een soort van ethisch bedrijf.

ZSP in Wroclaw heeft contacten gehad met arbeiders en een informatie campagne uitgevoerd. In het algemeen probeert ZSP mensen te informeren over hun rechten op de werkplek en hen aan te moedigen zich te organiseren, in bedrijfstakken die niet georganiseerd zijn. Uitbuiting is in het bijzonder overheersend in banen die worden overheerst door studenten en de marginaal werkenden, en onder deze mensen is er helaas niet altijd bewustzijn van de problemen. Of mensen zijn wanhopig op zoek naar een baan.

Op 12 februari was er een piket actie bij de Green Way aan de Kuznica St. Een van de voormalige medewerkers van Green Way, die niet werd betaald, vroeg de eigenaar om haar salaris en ze stelde dat "je hier nooit werkte" en ze belde de politie. Zo’n vastbeslotenheid van de kant van Green Way om zulke praktijken en zulke smerigheid voort te zetten zal door ons tegemoet worden getreden met vastbeslotenheid om de dingen te veranderen. Dit is nog maar het begin. Ondertussen keren we terug naar de leuze "Green Way - No Way" en moedigen we mensen aan weg te blijven van deze restaurants. Meer acties worden gepland in heel Polen en enkele voormalige medewerkers zullen mee doen.

*Een antiautoritair antikapitalistisch syndicaat.


Orig : (en) Poland, ZSP* Picket Against Exploitation at GreenWay Restaurant in Wroclaw.

lire suite | Article publié dans: /Luttes-strijd par cntaitlille
Nombre de commentaires: 0

mardi 13 avril 2010
Green Way : La nourriture n’est pas éthique si elle est servie par des travailleurs exploités

Green Way est une société cotée en Bourse possédant des dizaines de restaurants végétariens en Pologne. Il s’agit d’une franchise qui rapporte en Pologne et, au vu ses bilans financiers, les actionnaires principaux ramassent beaucoup d’argent. Or, d’anciens salariés témoignent de l’exploitation et de la violation des droits des travailleurs qui y sévissent.

Il y a deux ans, une employée d’un restaurant exposait les violations imposées : heures impayées, heures supplémentaires forcées, privation de pauses, non-paiements, infractions aux normes d’hygiène et de sécurité. La direction parlait alors d’« incidents isolés » qui ne se reproduiraient plus. Néanmoins, lesdits « incidents isolés » se sont reproduits dans au moins quatre villes.

C’est le cas au restaurant de Wroclaw, où tous les problèmes en question se sont produits à nouveau, plus un : des périodes d’essai impayées (appelées indistinctement « formation » par les responsables). En vertu de la loi polonaise, les périodes d’essai et de formation sont rémunérées. Dans ce restaurant, les personnes étaient obligées de travailler 11-12 heures par jour, jusqu’à 6 jours consécutifs, gratuitement, sans aucun contrat ; si elles étaient embauchées, elles ne recevaient pas le moindre contrat pendant de longues périodes, n’étaient pas payées sur une base de salaire fixe, etc. Les patrons ont même déclaré que fixer un taux horaire « n’était pas nécessaire » et que les salaires seraient versés « à leur discrétion ».

Comme vous pouvez l’imaginer, les jeunes, souvent des femmes, qui acceptent ces boulots ne connaissent habituellement pas leurs droits et beaucoup d’entre eux désespèrent de trouver un emploi ; la plupart ont fini par partir sans toucher le moindre salaire.

Aussi la ZSP, toute jeune section polonaise de l’AIT, mène une campagne en direction des travailleurs débutants et des étudiants sur la question des droits du travail et a mis en place des groupes de réflexion. Ainsi quelques anciens et actuels employés de Green Way se sont mis à résister et ont rejoint la campagne menée par la ZSP-AIT.

Un certain nombre de revendications ont alors émergé, y compris le paiement immédiat des salaires dus, la fourniture de contrats de travail, le paiement des heures supplémentaires conformément aux statuts, l’absence de travail impayé, l’introduction d’un code de conduite du travail dans les agréments de franchisage et l’institution d’« inspections du travail ». Des piquets ont été organisés devant des restaurants afin d’informer la clientèle des conditions d’exploitation et de l’appeler à les boycotter.

Les réactions des patrons ne se sont pas fait attendre : ils persistent une nouvelle fois dans le mensonge en déclarant ces « incidents isolés » et « résolus ». Ils tentent ainsi de préserver leur image de marque écologiste et responsable. Mais cette fois au mensonge ils ajoutent une forte dose d’intimidation : une employée a déjà reçu une lettre de menace (et elle n’est peut-être pas la seule). Dans celle-ci, rendue publique par la ZSP, l’avocate avance des arguments totalement fallacieux selon lesquelles elle n’aurait aucune base légale pour réclamer ses salaires ( !), qu’organiser des piquets et exiger de l’argent équivaut à du CHANTAGE, qu’elle mène une action pour détruire l’activité de la société (ce que régit le même paragraphe que celui de la tentative d’assassinat !!!!) et calomnier le patron. L’avocate menace de procédure CRIMINELLE (et non civile) à son encontre et indique qu’elle informera l’université de son « activité anarchiste »

Une autre réaction a été le SOUTIEN de la DIRECTION par des salopards partisans de la CGT qui participaient au même groupe écologique que le responsable et qui essaient activement de persuader les travailleurs de Varsovie de NE PAS rejoindre cette campagne.

Ces mensonges et intimidations n’ont pas altéré la détermination de nos compagnons. Le 15 mars, des actions de protestations se sont déroulées aux restaurants Green Way à Wroclaw, Olstzyn and Łódź. Au restaurant de Wroclaw, le collectif Food Not Bombs a rejoint la ZSP et, avec le slogan « Travail gratuit Bouffe gratuite », les activistes ont donné de la nourriture à l’entrée du restaurant bloqué. Puisque le restaurant ne veut pas payer ses travailleurs, pourquoi les gens paieraient pour manger ? Lorsque le responsable a rappliqué pour se plaindre, d’anciens employés floués par le restaurant ont exigé leurs salaires. De l’avis général, la nourriture gratuite a été nettement meilleure que la bouffe rapide surgelée dégueulasse du MacDonald’s végétarien. Le responsable du restaurant a appelé la police, qui est repartie sans intervenir.

Ces avancées nourrissent la force morale de ces jeunes femmes qui s’auto-organisent, malgré la difficulté de la tâche, le dénigrement constant de la direction, et ses tactiques pour les impressionner.

Czeslawa et Mikolaj

lire suite | Article publié dans: /Luttes-strijd par cntaitlille
Nombre de commentaires: 0

mardi 13 avril 2010
Schijnproces in Portugal tegen antifascisten

Op 22 januari 2010 zal in Lissabon een proces beginnen tegen elf mensen, die zijn aangehouden tijdens een antiautoritaire demonstratie tegen het fascisme en het kapitalisme op 25 april 2007 in Lissabon.

De elf kameraden, die worden beschuldigd van geweldpleging, opstand en ongehoorzaamheid jegens de politie, kunnen tot vijf jaar gevangenisstraf worden veroordeeld.

De demonstratie van 25 april 2007 was uitgeroepen als antwoord op de groeiende macht van extreem rechts en vooral van de partij PNR (Nationale Vernieuwingspartij), die een grote belangstelling van de media genoot omdat neonazi-skinheads meer de straat opkwa­men. In diezelfde periode werd de dictator Salazar, die bijna veertig jaar een fascistisch regi­me uitoefende, in een domme tv-wedstrijd tot "beste Portugees van alle tijden" uitgeroe­pen !

De boodschap van de demonstratie, die plaats vond op de verjaardag van de val van het fascistische regime in 1974, was zeer duidelijk : tegen het fascisme, maar ook tegen het kapitalisme en gezag. Het evenement begon om 18 uur en bracht meer dan 500 mensen bij elkaar, wat in Portugal weinig gebruikelijk is voor een antiautoritaire en antikapitalistische demonstratie.

De politie begeleidde de stoet, maar greep niet in - tot het einde, op de Largo de Camões. Na het einde van de demonstratie was een groep van 150 mensen doorgelopen door de wijk van het Chiado. In de Rua do Carmo sloten de rijkswachters zonder enige waarschuwing beide uitgangen af en rukten ze op, waarbij ze iedereen aanvielen, zowel demonstranten als eenvoudige voorbijgangers.

Als gevolg van dit politieoptreden raakten er veel mensen gewond en werden er elf mensen gearresteerd. De leiding van de PSP (Openbare Veiligheids­politie) begon onmiddellijk een mediacampagne om het brute optreden van de oproerpolitie goed te praten, waarbij ze beweerde dat de demonstraten bezig waren zich aan mensen en eigendommen te vergrijpen, dat ze molotovcocktails aan het maken waren, en dat de politie eerst was opgetreden na herhaalde vergeefse sommeringen om de demonstratie te ontbinden.

Niets van dit alles is waar. De politie heeft niemand “verspreid”. Zij heeft alleen maar geprobeerd demonstranten te slaan. Wie de pech had op de grond te vallen werd keihard door de laarzen en gummiknuppels van de oproerpolitie geraakt. We hebben zelfs een van de politiechefs, die ter plaatse aanwezig was, tot zijn collega’s horen roepen : “sla dat tuig verrot !”. De demonstranten werden achternagezeten tot in de straten van de Baixa.

Het aantal gewonden is onmogelijk te benaderen. Wat zij mogelijk agenten hebben aangedaan, kan niets anders zijn dan het resultaat van legitieme zelfverdediging tegen een expliciet en bovenmatig gewelddadige aanval.

Omdat we solidair met de doelstellingen en de inhoud van de demonstratie van 25 april 2007 zijn, en omdat de aangeklaagden van dit proces iedereen van ons zou kunnen zijn, doen wij een beroep op de internationale solidariteit tegen deze gerechtelijke schertsvertoning die moet worden opgevoerd begin januari in het Gerechtsgebouw van het Volkerenpark van Lissabon. Erg symbolisch bevindt dit “paleis van justitie van Lissabon” zich in het hart van een zakencentrum, omzoomd door luxegebouwen voor de rijken. Een fraai spektakel…

Het beste bewijs dat het om een schijnvertoning gaat is trouwens dat het proces, dat oorspronkelijk op 7 december 2009 was gepland, moest worden uitgesteld. Feitelijk kon de rechter bij de opening van het proces - in een rechtszaal die voor die gelegenheid letterlijk was volgestouwd met politieagenten in uniform en in burger – alleen maar vaststellen dat de verdachten niet waren gedagvaard, zodat hij het proces onmiddellijk moest verdagen. Zelfs al was het zonneklaar dat de verdachten al bij voorbaat veroordeeld zijn, dan moest Justitie toch een schijn van recht laten zien...

Aldus het bericht van de Portugese afdeling van de AIT die oproept tot solidariteit en financiële steun.

AIT - Sección Portuguesa Apartado 50029 1701-001 Lisboa PORTUGAL

E-mail : aitport@yahoo.com Website : http://ait-sp.blogspot.com/

Bijdrage van Jan Bervoets http://www.devrije.nl/archives/00002830.html

lire suite | Article publié dans: /Luttes-strijd par cntaitlille
Nombre de commentaires: 0

mardi 13 avril 2010
Appel à la solidarité internationale contre la farce judiciaire du procès des 11 de Lisbonne

Le 22 janvier 2010, va commencer à Lisbonne un procès contre 11 personnes détenues dans le contexte de la répression policière d’une manifestation anti-autoritaire contre le fascisme et le capitalisme, réalisée à Lisbonne le 25 avril 20007. Cette manifestation venait en réaction visait à s’opposer à une une démonstration du parti d’extrême droite PNR. Les 11 compagnons, accusés d’outrage et rébellion et de désobéissance civile, risquent jusqu’à 5 ans de prison.

La section de l’AIT au Portugal appelle à la solidarité, y compris financière.

La manifestation du 25 avril 2007 avait été convoquée en réponse à la force croissante de l’extrême droite dans cette période, et notamment du parti PNR (Parti National Rénovateur) qui bénéficiait d’une grande couverture médiatique pendant que les skinhead né-nazis étaient plus nombreux dans les rues. Durant cette même période, celui qui a régné avec sa dictature militaire fasciste sur le Portugal pendant près de 40 ans, a meme été élu “meilleur portugais de tous les temps” dans un stupide concours télévisé !

Le message de la manifestation, réalisé le jour anniversaire de la chute du régime fasciste en 1974, était très clair : contre le fascisme, mais aussi contre le capitalisme et l’autorité.

La manifestation a commencé à 18 heures et a réuni plus de 500 personnes, ce qui est peu habituel au Portugal pour une manifestation au contenu anti-autoritaire et anticapitaliste.

La police a accompagné le cortège, mais n’est pas intervenue jusqu’à la fin, sur le Largo de Camões. Après la fin de la manifestation, un groupe de 150 personnes ont continué leur chemin à travers le quartier de de Chiado. Dans la Rue de Carmo, sans aucun avis, les CRS ont bloqué les deux issues de la rue et ont commencé à avancer, agressant tout le monde, manifestant et simples passants.

En conséquence de cette intervention policière, de nombreuses personnes ont été blessées, et 11 personnes furent arrêtées. Le commandement de la PSP (Police de Sécurité Publique) a immédiatement commencé une campagne dans les médias pour justifier l’intervention brutale des CRS, affirmant que les manifestants étaient en train de s’attaquer aux biens et aux personnes, qu’ils avaient été trouvés en train de préparer des cocktails molotov, et que la police n’était intervenue qu’après plusieurs sommations explicites infructueuses pour disperser les manifestants.

Rien de ceci n’est vrai. La police n’a chercher à disperser personne. Elle a seulement cherché à frapper les manifestants. Ceux qui ont eu la malchance de tomber au sol ont été très durement cognés par les CRS avec leurs matraques et leurs bottes. On a même entendu un des chefs de la police présent sur les lieux crier à ses collègues « Frappez ces cocos de merde ! ». La persécution des manifestants s’est prolongée dans les rues du Bas Lisbonne. Le nombre de personnes blessés est impossible à quantifier. Quant aux éventuelles ripostes contre des policiers, elles ne sont que le résultat d’une légitime auto-défense face à une agression violente caractérisée et disproportionnée.

Parce que nous sommes en totale solidarité avec les motivations et le contenu de la manifestation du 25 avril 2007, et parce que les inculpés dans ce procès pourraient être n’importe lequel d’entre nous, nous faisons un appel à la solidarité internationale contre la farce judiciaire qui doit se tenir début janvier au Tribunal du Parc des Nations de Lisbonne. Très symboliquement, ce « palais de justice de Lisbonne » se trouve en plein coeur d’un centre commercial, entouré de demeures de luxes pour riches. Tout un programme ...

La meilleure démonstration qu’il s’agit d’une farce est d’ailleurs le report du procès, qui était initialement prévu le 7 décembre 2009. En effet à l’ouverture du procès, dans un tribunal qui pour l’occasion était littéralement truffé de policiers en uniforme comme en civil, le juge ne pu que constater que les notifications aux accusés n’avaient pas été faites et dû donc reporter immédiatement le procès. Même si apparemment les compagnons sont déjà jugés coupables par avance, la Justice se doit de garder un semblant de légalité ...

D’après un courrier de la section de l’AIT au Portugal

Video de la manifestation du \25 Avril 2007 et de la répression policière : http://www.youtube.com/watch ?v=qCDm-iltV1w

Photos : http://galerias.escritacomluz.com/ajlborges/album06 http://cravadonocarmo.wordpress.com/fotografias/

lire suite | Article publié dans: /Luttes-strijd par cntaitlille
Nombre de commentaires: 0

samedi 10 avril 2010
¡BASTA, L’EXPLOITATION !

Tract diffé dans quelques endroits :

On nous parle de crise mais les banquiers, les PDG et bien d’autres continuent de percevoir des revenus faramineux. Parallèlement, la dégradation des conditions de vie des salariés, des chômeurs, etc., s’accentue. Les précaires sont particulièrement affectés par la montée du chômage ; les agences d’intérim profitent d’une main-d’oeuvre corvéable, contrainte d’accepter les conditions fixées par les employeurs, au risque de ne plus se voir proposer de nouvelles missions et de se voir réprimer par POLicE EMPLOI.

Certains travailleurs refusent cette logique et c’est pour avoir dénoncé des conditions indignes qu’une militante de la CNT-AIT de Saragosse (Espagne), salariée de STARTPEOPLE, a été licenciée de manière illégale. En effet, courant novembre 2009, les travailleurs de la dite entreprise d’intérim ont reçu un courrier remettant en cause les contrats de travail antérieurs et dégradant leurs conditions de travail, sous la menace d’être licencié ou non renouvelé.

Chez STARTPEOPLE, lutter contre la dégradation des conditions de travail vaut motif de licenciement

Ici comme en Espagne ou partout ailleurs dans le Monde, les mêmes attaques, par les mêmes capitalistes. Face à cette situation, deux postures s’offrent aux opprimés et exploités : se soumettre ou lutter pour notre dignité. Le capitalisme n’a pas de frontière : notre combat non plus et c’est pour cette raison que nous, anarchosyndicalistes organisés au sein de l’Association Internationale des Travailleurs, mettons en avant la solidarité internationale.

SOLIDARITE AVEC LES TRAVAILLEURS EN LUTTE

L’EMANCIPATION DES TRAVAILLEURS SERA L’OEUVRE DES TRAVAILLEURS EUX-MEMES

FACE AUX PATRONS ET A L’ETAT, L’UNION FAIT NOTRE FORCE

Confédération Nationale du Travail-Association Internationale des Travailleurs

Anarchosyndicalisme ! (contact@cnt-ait.info // http://cnt-ait.info)

lire suite | Article publié dans: /Luttes-strijd par cntaitlille
Nombre de commentaires: 0

samedi 16 janvier 2010
Rassemblement de protestation en solidarité avec le FAU Berlin

Rassemblement de protestation en solidarité avec le FAU Berlin.

Vendredi 29 Janvier 2010 à 10h À la représentation Berlinoise à l’UE Avenue Michel-Ange 71 1000 Bruxelles

Solidarité avec le FAU* de Berlin

*Freie Arbeiterinnen- und Arbeiter-Union

Depuis le 11/12/2009, le syndicat FAU Berlin est interdit de fait. L’arrêt a été prononcé sans audience contradictoire. Le fait même que l’entreprise « Neue Babylon GmbH » ait entamé une action judiciaire n‘avait pas été communiqué à la FAU Berlin, impliquée depuis plusieurs mois dans un conflit social avec cette entreprise. L’arrêt va bien au-delà de la privation pour la FAU Berlin de ses droits syndicaux au niveau de l’entreprise puisqu’elle n’a même plus le droit de se désigner comme « syndicat ». L’interdiction prend effet immédiatement.

Le prélude

Depuis juillet 2009, la FAU Berlin et sa section syndicale revendiquent une convention collective et sont impliqués dans un conflit social avec ce cinéma, le seul partiellement communal de Berlin, recevant des subventions publiques et dans lequel on n’offre pas des salaires décents et ignore les droits de salariés. Dans ce cinéma une partie considérable du personnel est syndiquée à la FAU Berlin. Ce conflit social, qui est le premier conflit social majeur pour la FAU Berlin, encore bien petite, a rencontré un fort écho, non seulement à Berlin, mais dans toute la république. Les anarcho-syndicalistes lancés dans un conflit social, s’appuyant sur un boycottage très médiatisé et efficace pour gagner sur des revendications amples et innovantes, avec une participation, inhabituelle pour le syndicalisme allemand, des salariés eux-mêmes : tout cela a impressionné largement le public. Quand la pression a atteint un niveau tel que la direction ne pouvait plus éviter les négociations, ce ne sont pas seulement la municipalité, mais aussi le syndicat DGB ver.di qui sont intervenus. Bien que ce syndicat ne dispose pas d’une base syndicale dans l’entreprise, ver.di a entamé des négociations avec la direction sans y être mandaté. Malgré son indignation, le personnel concerné n’a pas été impliqué.

Il est clair qu’un marché entre le syndicat ver.di, la municipalité et la direction est à l’origine de ces négociations afin de débarquer la FAU Berlin et de rétablir le calme dans la boîte. Mais les salariés et la FAU ne s’étant pas résignés, il s’est suivi plusieurs « coups de matraque » judiciaires et une campagne de ver.di contre la FAU. Ainsi, les modes d’actions de ce conflit social, comme le boycottage, ont été proscrits par un tribunal. Ce même tribunal mettait en doute la « représentativité » du syndicat qui est en Allemagne une condition préalable pour enclencher des conflits sociaux. Dans le même temps, il y a eu d’autres procédures en diffamations initiées par la direction du cinéma. Mais la FAU Berlin ne reculant toujours pas, cela a mené à l’arrêt récent qui interdit quasiment la FAU en tant que syndicat.

La situation en Allemagne

Dès le début, la FAU Berlin a estimé qu’il s’agissait dans ce conflit social, si petit soit-il, non pas seulement de l’amélioration de conditions de travail, mais aussi des libertés syndicales en Allemagne. La tradition d’un syndicalisme de combat en Allemagne a pris fin en 1933. Outre-Rhin, le DGB, soi-disant « confédération unitaire », dispose presque d’un monopole dans la représentation des salariés (corporatisme) qui est bien sanctuarisé par la jurisprudence et qui empêche les syndicats alternatifs de s’établir. À cause de ce système syndical spécifique, l’autogestion et la décentralisation dans les syndicats ne sont ni reconnues ni souhaitées au niveau juridique.

Ce conflit social modeste animé par la FAU Berlin a montré pour la première fois en RFA qu’il existe : une alternative syndicale. Visiblement ceci ne pouvait pas être toléré par les syndicats établis et les partis politiques qui craignaient évidemment les conséquences de cet exemple. C’est dans ce contexte que le travail syndical de la FAU a été rendu illégal. Les implications de cet arrêt sont graves. Si la décision du tribunal est maintenue, cela rendrait impossible de fonder et de construire des syndicats reconnus juridiquement, le statut de syndicat dépendant a priori de la reconnaissance par la justice. Or les salariés entamant des conflits sociaux sans le statut de syndicat risquent des peines massives. Deux fois déjà, la FAU a été menacée d’une amende de 250.000 euros, ou le cas échéant d’emprisonnement du secrétaire, si elle poursuivrait ses actions syndicales. Cet arrêt rend impossible le travail syndical légal de la FAU Berlin dans tous les domaines. Ainsi, les anarcho-syndicalistes allemands sont menacés de nouveau, après la première guerre mondiale et le troisième Reich, d’une prohibition.

Cet arrêt est d’autant plus scandaleux qu’il est le résultat d’une procédure d’urgence sans quelconques auditions ou autre possibilité de défense de la part de la FAU. Ceci alors qu’il n’existe en Allemagne aucune définition juridique claire d’un syndicat et que le pouvoir est apparemment capable de se mêler arbitrairement de la jurisprudence concernant les syndicats. Bien que l’Allemagne ait ratifié certaines conventions de l’OIT, elles n’y ont aucune valeur pratique comme ce sont essentiellement les syndicats unitaires, et désormais même le patronat, qui dictent ce qu’est un syndicat. Même sous l’Empire au XIXe siècle et dans les années vingt, les syndicalistes disposaient de davantage de droits. Avec cet arrêt, la situation en Allemagne devient ressemblante à la situation misérable des syndicats en Turquie, traditionnellement hostile au syndicalisme.

Bien sûr il existe la possibilité d’une révision de cet arrêt. Mais la FAU Berlin ne veut pas se faire d’illusions sur cette question. Entre-temps, tout semble possible alors que l’ingérence politique dans cette affaire et la volonté d’étouffer dans l’œuf une alternative syndicale sont évidentes.

La portée

La portée de l’arrêt est déjà considérable, mais son caractère durable serait une catastrophe. Depuis le 11/12, la FAU Berlin peut être considérée comme un syndicat interdit. De fait, cet arrêt est également susceptible de toucher tous les syndicats FAU en Allemagne. En tant que précédent il va nuire à tout le mouvement syndical et aux droits des salariés. Dans la foulée de cette jurisprudence, une quelconque alternative syndicale en Allemagne ne peut pas se construire. Ce cas de figure est une nouveauté dans la lutte anti-syndicale menée par les entreprises en Allemagne. Suite à cette décision judiciaire, le patron lui-même peut non seulement choisir le syndicat dans son entreprise, mais aussi définir ce qu’est même un syndicat ! L’autogestion des organisations de travailleurs, dans le cinéma Babylon à Berlin ou ailleurs, est rendu illégale et l’institutionnalisation de la mise sous tutelle de la classe ouvrière progresse. Le syndicat ver.di porte une lourde responsabilité dans cet arrêt, avec son intervention hostile, contraire à toute solidarité syndicale. Hostilité volontaire, ver.di ayant déjà déclaré par écrit qu’il considère la FAU Berlin comme une organisation concurrente contre laquelle on doit agir !

Information : http://www.fau.org/verbot contact Centre Libertaire : 0494/76.66.25 (laissez un message) centrelib@anarchie.be contact FAU Berlin : Lars Röhm | faub5@fau.org | +49 1577-8491072

Protestbijeenkomst in solidariteit met de FAU Berlin.

Vrijdag 29 januari 2010 om 10h Berlijnse afvaardiging bij de EU Michel-Angelolaan 71 1000 Brussel

Solidariteit met de FAU* van Berlijn

*Freie Arbeiterinnen- und Arbeiter-Union

Op 11 december 2009, werd de FAU Berlin (FAU-B) verboden zich nog een vakbond te noemen. Deze beslissing werd genomen door de Berlijnse Landsrechtbank (Landgericht Berlin) zonder een hoorzitting. De FAU-B werd zelfs niet op de hoogte gebracht dat de Neue Babylon GmbH, verwikkeld in een arbeidsconflict met de FAU-B, gerechterlijke stappen tegen hen had ondernomen. De beslissing van de rechtbank gaat verder dan het ontzeggen van syndicale rechten aan de FAU-B binnen de Babylon cinema. Vanaf nu mogen ze zich geen vakbond meer noemen !

Achtergrond

Sinds juni 2009 zijn de FAU-B en zijn plaatselijke groep in een arbeidsconflict voor een collectieve arbeidsovereenkomst met de enige half-gemeentelijke cinema in Berlijn, die met openbaar geld gesubsidieerd wordt en waar hongerlonen en een gebrek aan arbeidsrechten de regel zijn. In de cinema is een groot deel van het personeel bij de FAU Berlin aangesloten. Dit arbeidsconflict, het eerste grotere arbeidsconflict waarbij het FAU-B is betrokken, het is een vrij kleine en jonge vakbond, heeft een grote weerklank gekend in Berlijn maar ook in de hele Bondsrepubliek. Anarcho-syndicalisten in een arbeidsconflict, een sterk gemediatiseerde en efficiënte boycot, verregaande en vernieuwende eisen evenals een voor Duitsland ongewone deelname van het personeel zelf, hebben een grote indruk gemaakt op het publiek. Toen de druk zo groot werd dat de directie niet meer om onderhandelingen heen kon, kwamen de politieke wereld en de DGB-vakbond ver.di tussenbeide, een vakbond die niet verankerd is in het bedrijf en die zonder mandaat onderhandelingen met de directie aanging. Ondanks hun verontwaardiging werden de werknemers hier niet bij betrokken.

Intussen is bekend dat hierachter een akkoord steekt tussen ver.di, de politieke wereld en de directie, die daarmee de FAU-B buiten spel willen zetten en de rust in het bedrijf herstellen. Het personeel en de FAU-B hielden zich echter niet koest. Er volgden verschillende juridische aanvallen en een lastercampagne van ver.di tegen de FAU. Zo werden eerst actiemiddelen zoals de boycot gerechterlijk verboden en het "vermogen te onderhandelen over collectieve arbeidsvoorwaarden" ("Tariffähigkeit", in Duitsland een voorwaarde om arbeidsconflicten te mogen aangaan) van de FAU werd in twijfel getrokken. Tegelijkertijd werden andere processen gevoerd tegen de vrijheid van meningsuiting van de FAU. Ook daardoor liet de FAU zich niet afschrikken. Dit alles leidde tenslotte tot het nieuwste vonnis, dat de FAU als vakbond zo goed als verbiedt.

De situatie in Duitsland

De FAU Berlin heeft er vanaf het begin op gewezen, dat het in dit arbeidsconflict, hoe klein het ook moge wezen, niet alleen om betere arbeidsvoorwaarden, maar ook om de vakbondsvrijheid in Duitsland gaat. In Duitsland bestaat er sinds 1933 geen traditie meer van een strijdbaar syndicalisme of vakbondsbeweging. De zogenaamde "eenheidsvakbond" DGB heeft er een monopolie (corporatisme), die door de rechtspraak nogal beschermd wordt en het voor alternatieve vakbonden zo goed als onmogelijk maakt zich te manifesteren. Zelforganisatie en decentralisatie zijn als eigenschappen van vakbonden in Duitsland van rechtswege niet beschermd of gewild.

In dit bescheiden arbeidsconflict van de FAU Berlin wordt voor de eerste keer in de Bondsrepubliek aangetoont dat er een syndicaal alternatief bestaat. Blijkbaar kan dit door de staatsvakbond en de politieke wereld niet geduld worden en zijn ze bang zijn dat het zich als een lopend vuur zal verspreiden. In deze contekst is het illegaliseren van het vakbondswerk van de FAU-B te begrijpen. Dit vonnis wil impliciet zeggen dat het in Duitsland niet mogelijk is om van rechtswege erkende vakbonden van de grond af op te bouwen, terwijl het statuut van vakbond paradoxaal genoeg afhangt van die erkenning. Arbeidsconflicten die men toch aangaat, zonder het officiële statuut van vakbond, leiden tot zware juridische gevolgen. Zo werd de FAU twee keer veroordeeld tot een dwangsom van 250.000€, of een gevangenisstraf bij het overtreden van het verbod. Een legaal vakbondswerk is door het huidige vonnis voor de FAU Berlin NERGENS mogelijk. Daarmee zien de Duitse anarcho-syndicalisten zich opnieuw, na 1914 en 1933, bedreigd met een verbod.

Het schandalige karakter van dit vonnis blijkt ook uit het feit dat het volgde op een kortgeding waarbij de FAU niet gehoord werd of zich kon verdedigen. Dit terwijl er in Duitsland geen heldere juridische omschrijving van een vakbond bestaat en dat de machtigen blijkbaar naar believen over de vakbondsrechtspraak kunnen beschikken. Hoewel ook de Bondsrepubliek Duitsland een aantal conventies van de ILO (Internationale Arbeidsorganisatie) heeft geratificeerd, zijn die in de praktijk niet geldig. De staatsvakbonden en intussen ook de werkgevers dikteren wat een vakbond is. Zelfs in het keizerrijk van de 19de eeuw of de jaren 20 hadden de vakbondsmensen meer rechten tot hun beschikking. Daarmee kan je de toestand in Duitsland vergelijken met bijvoorbeeld het vakbondsvijandige Turkije.

Er is natuurlijk ook de mogelijkheid dat het vonnis herzien wordt. Maar de FAU Berlin maakt zich hierover weinig illusies. Intussen blijkt alles mogelijk. De politieke inmenging in deze zaak, het verzoek elk vakbondsalternatief in de kiem te smoren, is overduidelijk.

De gevolgen

De reikwijdte van het vonnis is al aanzienlijk, en zou het zou een catastrofe zijn als het de regel wordt. De FAU Berlin kan sinds 11/12/2009 als een illegale vakbond beschouwd worden. In de praktijk kan het vonnis ook naar de hele FAU in Duitsland uitgebreid worden. De jurisprudentie zal ongetwijfeld gevolgen hebben voor de hele vakbondsbeweging en de rechten van de werknemers. Na dit vonnis is om het even welk vakbondsalternatief in Duitsland van nu af aan niet meer op te bouwen. Deze zaak is een nieuwigheid in de anti-syndicale strijd in Duitsland. De werkgever kan hiermee niet alleen zelf een vakbond kiezen, maar ook bepalen wat een vakbond is. Zelforganisatie van werknemers, in Babylon of elders, wordt illegaal gemaakt, de ontmoediging van de werkende klasse nog meer geïnstitutionaliseerd. Door zijn gebrek aan solidariteit is de vakbond ver.di mee schuldig aan dit vonnis. Uiteindelijk hebben ze zwart op wit duidelijk gemaakt dat ze de FAU als concurrentie zien en voorgaan in de strijd tegen hen.

Informatie : http://www.fau.org/verbot

contact Centre Libertaire : 0494/76.66.25 (laat een boodschap achter) centrelib@anarchie.be

contact FAU Berlin : Lars Röhm | faub5@fau.org | +49 1577-8491072 add your comments

lire suite | Article publié dans: /Anarcho-syndicalisme par cntaitlille
Nombre de commentaires: 0

lundi 14 septembre 2009
Politieke arrestaties in Belgrado

Op zaterdag, 4 september, vijf politieke activisten zijn gearresteerd in Belgrado onder valse beschuldigingen. De vijf, Tadej Kurep Ivan Vulović Sanja Dojkić, Ratibor Trivunac en Nikola Mitrovic, zijn militanten of leden van het Servische gedeelte van de Internationale Arbeiders Associatie (AIT).

De arrestaties zouden gekoppeld zijn aan directe acties die plaatsvonden bij de ambassade van Griekenland op 25 augustus. Het was een symbolische daad van solidariteit met Thodoros Iliopoulos met weinig schade : een scheur in een venster, een klein brand merk op de gevel en een A-cirkel op de ambassade. De officier van justitie stelt dit echter voor als een daad van "internationaal terrorisme" en wil onze vrienden vervolgen aan deze titel. Indien de Staat deze beschuldiging toelaat, kunnen ze geconfronteerd zijn tot 3-15 jaar gevangenis.

Tot op heden zijn vijf gearresteerd, geïntimideerd en moet in hechtenis blijven voor ten minste een maand, terwijl de zaak wordt gehouden.

Hoewel een van de verdachte, Trivunac Ratibor, secretaris-generaal van de AIT, duidelijk en publiekelijk verklaard dat hij niets wist van de actie, werd hij gearresteerd. Dit is niet de eerste keer dat de autoriteiten het aan hem of zijn vrienden om geen andere reden dan dat ze radicale critici van de staat zijn.

We vragen mensen over de hele wereld om nu actie te voeren !

Als u het organiseren van een protest naar een ambassade, consulaat of andere diplomatieke missie in Servië, ga ook naar de Communistisch Partij. In plaats van een dag van actie, geloven we dat acties kunnen worden gespreid over verschillende dagen, maar wij geloven dat het beter is niet te wachten ! Probeer het voor de 15-16 september.

Ook, faxen en brieven van protest sturen ! We hebben een mailing lijst op onze webpagina. Als u wilt, kunt u ook een brief sturen aan de regering via onze website (hier : http://asi.zsp.net.pl/free-the-anarchists/. U kunt uw eigen tekst schrijven of gebruik maken van ons brief . Onze site kan een telling houden van de ondertekenaars om hen te doen toekomen aan vrienden in Servië, zodat ze weten dat mensen en organisaties hebben protesten gestuurd.

Stuur ons informatie over uw evenementen, acties of items over de zaak !

BEVRIJD DE VIJF NOW ! ADRES VAN DE DIPLOMATIEKE MISSIES VAN DE SERVISCHE REPUBLIEK

Onderaan de franse versie van deze txt

lire suite | Article publié dans: /Anarcho-syndicalisme
Nombre de commentaires: 0

pages 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |...

Rubriques

Site réalisé avec SPIP | Hébergement OVH | squelette Collectif 1.0 | Admin | Webmestre | Suivre la vie du site RSS 2.0