28.2.07

Let's Change the World Without Taking Power / A lecture of John Holloway in Athens







Void Network (Theory, Outopia, Empathy, Ephemeral Arts)
proudly presents
Let's change the world without taking the power
(the meaning of revolution today)
a lecture by
John Holloway
the anticapitalist political scientist, economist and philospopher,
the advocate of all the movements that fight for freedom and dignity
on Planet Earth.
+ Void Optical Arts Laboratory
( live visual improvisations on the lecture)
++late night session : ElectoVoidLab/Space Dub Sound System
Friday 2 March 2007
Nosotros Free Social Space
Themistokleous 66 Exarchia
Athens Greece
starts: 9.30 p.m.

As it is written in Wikkipedia:
John Holloway (born 1947) is a lawyer, Marxist economist and philosopher, whose work is closely associated with the Zapatista movement in Mexico, his home since 1991. He was born in Dublin, Ireland, and has a PhD in Political Science from the University of Edinburgh. He is currently a teacher at the Institute for Humanities and Social Sciences at the Autonomous University of Puebla.
His 2002 book,
Change the World Without Taking Power, has been the subject of much controversy in Marxist circles, and contends that the possibility of revolution resides not in the seizure of state apparatuses, but in day-to-day acts of abject refusal of capitalist society – so-called anti-power, or 'the scream' as he puts it repeatedly. Thus, he is considered by supporters and critics to be broadly Autonomist in outlook, and his work is often compared and contrasted with that of figures such as Antonio Negri.

Books in English
State and Capital: A Marxist Debate (1978) ed. with Sol Piccioto
Social Policy Harmonisation in the European Community (1981)
Post-Fordism and Social Form: A Marxist Debate on the Post-Fordist State (1991)ed. with Werner Bonefeld
Global Capital, National State, and the Politics of Money (1995), ed. with Werner Bonefeld
Zapatista!: Reinventing Revolution in Mexico (1998)ed. with Eloína Peláez
Change the World Without Taking Power (2002)

As it is written by John Holloway:
"The only rational
reaction
to the world today
is to scream.
Capitalism is leading us to the total destruction of humanity.
It is obvious that we need to change the world radically.
But we do not know how to do it.
Experience has shown that it cannot be done through the state, but then how?
To ask how to change the world without taking power is to ask a question that is obviously necessary, but apparently absurd. It obliges us to rethink everything around us, not just forms of organisation but the meaning of work, space, time, everything. We realise that the state imprisons our minds, forces us to think in a certain way about politics and social change. To forget about the state and realise that we must change the world ourselves is a liberation that opens up new perspectives of thought and action."

Να αλλάξουμε τον Κόσμο
Χωρίς να καταλάβουμε την Εξουσία
(το νόημα της επανάστασης σήμερα)
Μια διάλεξη του
John Holloway
αντικαπιταλιστή οικονομολόγο, καθηγητή πολιτικών επιστημών και φιλόσοφο από το
Institute for Humanities and Social Sciences / Autonomous University of Puebla (Mexico)
και απολογητή των κινημάτων για αξιοπρέπεια και ελευθερία στο Πλανήτη Γη.
+ προβολές : Eργαστήριο Tέχνης του Kενού
+ late night session : Electro Void / Space Dub Sound System
παρασκευή 2 μαρτίου 2007
Nosotros Free Social Space

θεμιστοκλέους 66 εξάρχεια
ακριβής ώρα έναρξης : 9:30

"Σήμερα...
η μόνη λογική αντίδραση
απέναντι στον σύχρονο κόσμο
είναι να ουρλιάξεις.
Ο καπιταλισμός οδηγεί σίγουρα την ανθρωπότητα σε καταστροφή...
(Συμφωνούν σε αυτό πλέον και όλοι οι επιστήμονες
που μελετούν την καταστροφή της Γης).
Είναι φανερό λοιπόν οτι πρέπει να αλλάξουμε ριζικά τον κόσμο και την ζωή μας.
Αλλά δεν ξέρουμε πως να το κάνουμε αυτό !
Η εμπειρία έδειξε οτι δεν μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο παίρνοντας την εξουσία.
(Η εκμετάλευση, ο έλεγχος και η ανισότητα δεν τέλειωσαν ποτέ όσο υπήρχε κράτος.
Κάθε κράτος είναι μια μηχανή θανάτου...).
Το να αναρωτιόμαστε πως μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο χωρίς να καταλάβουμε την εξουσία είναι μια ερώτηση σίγουρα απαραίτητη αλλά και προφανώς παράλογη .
Μια τέτοια ερώτηση μας εξαναγκάζει να ξανασκεφτούμε όλα όσα βρίσκονται γύρω μας,
όλες τις μορφές οργάνωσης της εργασίας, του χώρου και του χρόνου μας αλλά και τις σημασίες των πραγμάτων και των κοινωνικών σχέσεων...
Αισθανόμαστε ότι όλα αυτά που περιορίζουν
τη σκέψη μας και την ελέυθερη δράση...μας εξαναγκάζουν να
ζούμε και να σκεφτόμαστε με ένα
συγκεκριμένο λανθασμένο τρόπο τα πολιτικά και
κοινωνικά ζητήματα.
Το να απαλλαχτείς από όλα αυτά που φυλακίζουν τη σκέψη σου
και περιορίζουν την ελεύθερη δράση σου
και το να συνειδητοποιήσεις ότι πρέπει να αλλάξεις τον κόσμο
είναι μια απελευθέρωση που ανοίγει πολλές νέες προοπτικές...
κείμενο John Holloway (μετάφραση, προσαρμογή : Κενό Δίκτυο)











13.2.07

Letter from New York by WarCryCinema (New York Void Network)








My dearest VOID

I love you all so much.

I am so sorry to be out of touch all these months. It is not because I forget you.

I never forget how great you are. It gives me hope in this hell hole.

I am working with a very good video collective in NewYork

called Glass Bead Collective.

They do really goodVJ sets. see their website.


But also see my friend Flux's website.

He is very goodfilmmaker.- anarchy video


+ all other videos


Maybe you like something you see.

I am also learning to do some VJ sets.

I am for sure coming to Europe in May and we will tour together.

The people from fluxstrum are all very interested to tour in Europe with us

and they are good VJ's. I think you will like what they do.

They also have a surround screen which they call an "immersiveenvironment"

and its very cool. I'm sure they can bring it.

In April, here in NewYork we are having the first ever,

Anarchist Bookfair and Film Festival,

and I will show some things from Greece, but if you want to come to it,

you can stay with me in my apartment in New York.

You are always welcome.

But when I come to Europe I will have my films ready for you as well.

Maybe Flux and my friends from GlassBead will also want to come.

I am just saving my money so I can escape USA and come there.

This past year was horrible for me.

I almost want to die because my close friend

Brad Will was shot and killed in Oaxaca Mexico in October.

He was like my brother, my family, and we also lived together

for along time and travel together.

When they killed him, I felt also like they killed me a little.

I made a shortvideo about Brad

from when we were traveling together in Holland in 2000.

Here is the link to the website where I started to put my videos.


This is the link to the short film about Brad that I made.


(It is a 6 minute music video called "You are my Sunshine")

I am very sad these days, but I will try to finish my films

because I want to come there in May.

Here is the link to the flier I made for the filmfestival.


We are making it in honor of our friend Brad Will.


Miss you all so much.

big hugs and kisses to all of you!

Please stay in touch.

We are always so glad to read your messages.

(say hello to Philip from Global Eye

to Sissy, to Athena and Nassos too!)


Love
Priya / WarCryCinema
>>>The photos in the post is by Achilleas Savopoulos
The poster is made by WarCryCinema

9.2.07

Void Reading Group/ Tao Te King by Lao Tse in Tuesday 13 February 2007


Void Reading Group Night
(a multi media philosophical enviroment)
Tuesday 13 February 2007
Nosotros Free Social Space
Themistokleous 66 Exarchia / Athens Greece


Void Network people will read parts from
Tao Te King by Lao Tse
a book that has been written in 10th century before Christ

+++ a small historical introduction by Yiannis Raouzeos to the agricultural insurrections that has been taken place in China from 8th to 10th century after Christ and they were influenced by the Taoist spirit.


Void Optical Arts Laboratory
will take care of the multi media environment
+++first show of the new photo serial by
Anastasios Sagris :"One Almond Tree / One Hundred Photos"
d.j. Sissy Stardust
will play voice-over psychedelic ambient sounds live mix
and will continue playing music long time after the end of the words
(photo in the post by Anastasios Sagris)

Void Network HISTORY>>ELECTRIC UNIVERSE live concert in Athens for the 15 years anniversary of Void Network








There was more than 6000 people that came to celebrate the 15 years anniversary of
Void Network in the Polytechnic University campus.We made the first rave in this campus in 1993...and we keep goin'on. But, for all those years we never invited someone outside of Greece to play in our situations...We knew that if someone will ever come he has to be a real spiritual friend of us...
So, that's why we invited Electric Universe...
in a free entrance Temporary Autonomous Ecstatic Zone
It was realy a crazy night...
Saturday 17 September 2005. It was full moon, in the end of the summer, a hot Athenian night, d.j.Kinomatix opened the night, then Crystal Zero played original Goa Trance sound, then d.j.Nikitas made all the people explode and then Electric Universe turned everything into a collective psychedelic experience. Many people attacked to the police outside of the university campus and there was fights outside the party, tear gas, panic, chaos, trance, ecstatic love and crazy dancing, amazing void optical art projections by Glarax, Georgia Sagri, Yiannis Nisidis, Anastasios Sagris and archive shows by many other Void Network optical artists, d.j. Jodi Sidhu arrived in the morning and he played as a special surprise act and then Iraklis Mindphaser from the Natural High Family played until 12 o clock in the morning some of his greatest tunes. All the people felt the power of the underground resistance, everybody was realy happy together...It was one of our greatest nights...a crazy, ecstatic, wonderfull night...

Void Network>>HISTORY/Photos from DIGITALX (Sohma Rec.Florida U.S.A.) Concert in Nosotros




Live ElectroPsyTrance Concert in Athens

D i g i t a l X

from U.S.A. Orlando Florida (Sohma Records)

Saturday 2 December 2006

Nosotros Free Social Space

Themistokleous 66 Exarchia

7.2.07

Rock multi media Live Concert in Nosotros


Void Network
(Theory, Outopia, Empathy, Ephemeral Arts)
presents
a rock multi media live concert/
3 bands, 2 video projectors, 3 slide machines:
screaming fly
empty
baraka
+ void
optical
arts
laboratory
[ live improvisational visual artists,
void art, political abstraction,
slide show, computer arts,
digital photography, internet
downloads, void archives ]

saturday 10 february 2007
starts 9.30 a.m.
Nosotros (free social space)
themistokleous 66 exarchia




Κενό Δίκτυο
(Θεωρία, Ουτοπία, Συναίσθηση, Εφήμερες Τέχνες)

σάββατο 10 Φεβρουαρίου 2007
ακριβής ώρα έναρξης 9.30 μ.μ.
Nosotros (ελεύθερος κοινωνικός χώρος)
θεμιστοκλέους 66 εξάρχεια

rock multi media concert /
3 bands, 2 video projectors, 3 slide machines:

screaming fly
empty
baraka
+void
optical
arts
laboratory
[συντονισμένος αυτοσχεδιασμός οπτικών
καλλιτεχνών, τέχνη του κενού, πολιτική αφαίρεση,
προβολές διαφανειών, τέχνη των υπολογιστών,
ψηφιακή φωτογραφία, διαδικτιακό υλικό,
αρχεία του κενού]




english homepage, library, gallery:
www.voidnetworksociety.org
events announcements, projects, history:
http://voidnetwork.blogspot.com

5.2.07

Nosotros Free Social Space / Athens


Void Optical Arts Concert in Nosotros



D.J. set and Void Optical Arts show in Nosotros


"The end of Enlightment: The State"
Lecture from George Sagriotis in Nosotros


Saturday night outside Nosotros (the left building)


2 months Seminar about Political Philospophy in Nosotros
(second floor: Lectures, winter cinema, free Greek language
lessons to immigrants, assemblies, social work)


Nosotros/ Free Social Space
two floors and a big tarrace
1st floor for public initiatives / 2nd floor for infoshop, library,
winter cinema, free lessons and workshops /
tarrace for all summer events


DigitalX from Florida u.s.a. live in Nosotros


These are some photographs from the social centre
Nosotros / Free Social Space
Themistokleous 66 Exarchia / Athens Greece
>open from 6 p.m. to 2 a.m. every day/Friday,Saturday until late at night
>the general open assembly is happening every Monday at 8.30 p.m.

(all activities and initiatives are organized through the general open assembly. No income or payment for any participator.Any proposition for the organisation of a special event by anyone that shows respect to the libertarian, equalitarian and antiauthoritarian values is accepted)

Void Network invites every collective, group, band, company of friends and all creative visionary persons to expand the programme and the activities of this building. Every outopian, libertarian, anarchist and radical romantic person is most welcome to participate and organize shows, lectures, concerts, d.j.sets, workshops, lessons e.t.c. The space is working for the last 20 months and is been designed in a mobile condition for to be ready to be transformed according to the needs of the exact night...

contact:
voidinternational@gmail.com

29.1.07

Cosmic Outopia in Nosotros Free Social Space


Void Network proudly presents
Cosmic Outopia
a multi media space music enviroment
d.j.Crystal Zero, Sissy Stardust, Bushman Tribe
and d.j.Frank from Ghana
will mix electro space dub, roots reggae and psychedelic ambient
+ Void Optical Art Laboratory ( video art, digital arts, slide show)
1 February 2007
Nosotros Free Social Space
Themistokleous 66/ Exarchia/Athens Greece
starts 10.00 finish 2.30

events and projects announcements:

http://voidnetwork.blogspot.com

homepage:

http://www.voidnetworksociety.org

contact:

voidinternational@gmail.com

**Cosmic Outopia are special psychedelic music nights

organized and directed by SissyStardust and d.j.Crystal Zero

20.1.07

Why we canceled the ambientrancedelica event in 20th January 2007


Dear Friends
the stupidity of television this last days is making as realy angry for all those things that they say about the university asylum, the private universities and our parties in the university campus (and everywhere else)...One of all the stupid things that they said is also that our party will not happen cause we don't have "permission" from the president of the Polutechnic School.
Void Network established in 1990 as a cultural collective of students from the university of Architecture (Polytechnic School), the university of High Arts (Kalon Texnon) and the university of Anthropology (Panteios) as also a collective of activists, artists and scientists.
As a student's collective Void Network has the right to organize cultural and political situations in the universities.After 1997 none of our events had any permission cause we don't ask for it.We take the responsibility of our actions, the responsibility for the safety and the beautifull atmosphere among the people, we clean and we protect the area of the event, we offer all our activity without any private money income and we don't ask any permission in order to be Free.
Unfortunately we have to cancel this special event cause we don't want the media and the police brutality to play games with all this thousands of people that they will come in this event...We believe that this special conditions of the last days produce very dangerous conditions as the police is ready to express all its brutality to all the people and the media to express their propaganda and their stupidity in our name...So, we don't fall in their trap...We play when we like it...not when they set up a trap for us....Very soon we will make parties in the university and we will be sure that we will not have any troubles
We prepare also a rave on street parade in the streets of Athens in the next 2-3 weeks for to express openly in the streets of Athens our Freedom to Exist....Are you gonna come? Are you gonna take part ? Are you ready to dance in the streets of your city?
We will meet very soon...................................
Thank you very much,
People from Void Network



Αγαπητοί φίλοι,
η ηλιθιότητα της τηλεόρασης μας εξόργιζε πάντα αλλά πλέον φτάσαμε στο σημείο να μας προξενούν πραγματική αηδία όλα όσα λέγονται τις τελευταίες μέρες από τους δημοσιογράφους, τους πολιτικούς και τους πανεπιστημιακούς στο σύνολο τους σχετικά με το πανεπιστημιακό άσυλο, τις εκδηλώσεις στα πανεπιστήμια και την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που ετοιμάζουν οι κυβερνητικοί. Την αηδία μας αυτή είμαστε σίγουροι ότι την μοιραζόμαστε με χιλιάδες σκεπτόμενους ανθρώπους που τα όνειρα τους και οι επιθυμίες τους δεν χωράνε σε κανένα ιδεολογικό στρατόπεδο.
Μια από τις ηλιθιότητες που μας εξόργισαν ήταν ότι πληροφορηθήκαμε από τα ραδιόφωνα και την τηλεόραση ότι η εκδήλωση μας «απαγορεύθηκε» από τον πρύτανη του Πολυτεχνείου και ότι δεν έχουμε κανένα δικαίωμα για να την διοργανώσουμε.
Το Κενό Δίκτυο (Θεωρία, Ουτοπία, Συναίσθηση και Εφήμερες Τέχνες)
ιδρύθηκε στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Ε.Μ.Π. το 1990 ως μια δια-φοιτητική πολιτισμική και πολιτική ομάδα συνάφειας και συναποτελείται από ακτιβιστές και καλλιτέχνες όπως επίσης και από φοιτητές ή απόφοιτους του Πολυτεχνείου, της Καλών Τεχνών και της Παντείου.
Ως μια ομάδα που πάντα περιλάμβανε φοιτητές και αποφοίτους το Κενό Δίκτυο έχει κάθε δικαίωμα να οργανώνει πολιτιστικές και πολιτικές εκδηλώσεις στους πανεπιστημιακούς χώρους τους οποίους όμως πάντα θεωρούσαμε δημόσιους χώρους που πρέπει να μείνουν ανοιχτοί στην δημιουργικότητα και την έκφραση του καθενός είτε είχε την ευκαιρία να σπουδάσει είτε όχι χωρίς να απαιτείται καμιά μορφή αδειοδότησης .
Υπό αυτό το σκεπτικό και σε ανοιχτή επάφή με την πανεπιστημιακή κοινότητα, μετά το 1997 καμία εκδήλωση του Κενού Δικτύου δεν έγινε με κάποια «άδεια» γιατί ποτέ δεν την ζητήσαμε από κανέναν. Ανακοινώνουμε την ιδέα μας ανοιχτά στο Δημόσιο Χώρο, αναλαμβάνουμε την ευθύνη των πράξεων μας, αναλαμβάνουμε την ασφαλή και ομαλή εξέλιξη της εκδήλωσης, την όμορφη ατμόσφαιρα ανάμεσα στους παρευρισκομένους, την καθαριότητα και την προστασία του χώρου από καταστροφές και προσφέρουμε τις εφήμερες τέχνες και την εργασία μας χωρίς καμία απολύτως χρηματική ανταμοιβή ή εκμίσθωση. Δεν πρόκειται να ζητήσουμε άδεια από κανένα για να είμαστε ελεύθεροι.
Δυστυχώς, αποφασίσαμε να αναβάλλουμε το συγκεκριμένο γεγονός γιατί δεν θέλουμε η κτηνωδία της αστυνομίας και η αποβλάκωση των μέσων μαζικής ενημέρωσης να παίζει παιχνίδια στην πλάτη όλων αυτών των χιλιάδων ανθρώπων που επρόκειτο να πλαισιώσουν για άλλη μια φορά την εκδήλωση μας. Πιστεύουμε ότι οι ειδικές συνισταμένες των τελευταίων ημερών δημιουργούν πολύ επικίνδυνες συνθήκες καθώς η αστυνομία είναι έτοιμη ανά πάσα στιγμή να εξαπολύσει βαναυσότητες προς πάσα κατεύθυνση και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης να εκμεταλλευτούν την κάθε κατάσταση για να επιβεβαιώσουν την προπαγάνδα τους και την ηλιθιότητα με την οποία ταΐζουν την κοινωνία μας σήμερα. Σίγουρα δεν μπορούμε να επιτρέψουμε αυτό να γίνει στο όνομα μας
Έτσι λοιπόν δεν θα πέσουμε στην παγίδα που μας ετοίμασαν…Αφού ούτως ή άλλως δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε και τίποτα να κερδίσουμε από τις πράξεις μας..."παίζουμε" όποτε και όπου θέλουμε εμείς οι ίδιοι…και σε αυτή την παγίδα μέσα …δεν θα παίξουμε…
Πολύ σύντομα θα κάνουμε γιορτές στα πανεπιστήμια και το άσυλο θα το υπερασπιστούμε με όλους τους τρόπους ενάντια στα συμφέροντα των κυβερνητικών και των κυρίαρχων του πλούτου.
Για αυτό ετοιμάζουμε μια γιορτή στους δρόμους, μια ρέιβ-διαδήλωση, ένα ανοιχτό πάρτυ στο κέντρο της πόλης για να αποδείξουμε σε όλους όσους μας θεωρούν αόρατους ότι υπάρχουμε και θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε ενάντια στην άγνοια, την απάθεια, τη δυστυχία, την ανισότητα και την εκμετάλλευση
Εσύ;
Τί θα κάνεις;
Θα έρθεις;…Θα χορέψεις στους δρόμους της πόλης; Θα συναντηθούμε κάπου εκεί έξω;
Αν το θελήσεις θα συναντηθούμε σύντομα στους δρόμους….
Ευχαριστούμε πολύ,
Άνθρωποι Στον Τρόμο Του Κενού

events announcements:


homepage:


contact:



17.1.07

Why are we making Temporary Autonomous Ecstatic Zones, Outopian Atmospheres and Rave Parties?


This is an essay wtitten by Void Network People about the reasons that we organize rave parties, outopian atmospheres and Temporary Autonomous Zones as also a critic for all those people that they carry the "normal" life mask-faces and typical modern life social roles into all those situtations
causing troubles to the arising of libertarian atmosphere.(Unfortunately it is in Greek language but we hope it will be translated very soon)
Γιατί κάνουμε
τις Εφήμερες Αυτόνομες Εκστατικές Ζώνες,
τις Ουτοπικές Ατμόσφαιρες και τα Rave Party ???
Το Κενό Δίκτυο [Ομάδα στον Τρόμο του Κενού] από τις απαρχές της δραστηριοποίησης του για την επανάκτηση του δημόσιου χώρου και την δημιουργία εφήμερης δημόσιας αυτόνομης ζώνης είχε ως μια από τις βασικές του ενασχολήσεις τη διοργάνωση μουσικών εκδηλώσεων, χορευτικής ηλεκτρονικής μουσικής (free party) . Τα πρώτα τέτοια party έγιναν στο Άλσος Βείκου το Φεβρουάριο του 1992 και στην Πολυτεχνειούπολη το Μάιο του 1993 ενώ ακολούθησαν καραβάνια με γιορτές σε παραλίες, βουνά, κεντρικές πλατείες, πάρκα και λεωφόρους.
Από τότε που όλα αυτά ξεκίνησαν ως σήμερα πολλά έχουν αλλάξει τόσο στον χώρο των parties όσο και στην κοινωνία γενικότερα. Αυτό που μας ενδιαφέρει σε αυτό το κείμενο είναι να παρουσιάσουμε τα βασικά κίνητρά μας για τη διοργάνωση party καθώς και την οπτική μας για τη δυναμική, που κατά την άποψή μας, αυτά πιθανόν να διαθέτουν μέσα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο ριζοσπαστικής σκέψης και δράσης.
Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια δράσης μας, από το 1990 μέχρι σήμερα, είδαμε γενιές ολόκληρες από νέους ανθρώπους που αδυνατούν να συνειδητοποιήσουν ότι μπορεί να υπάρξουν εκατοντάδες εκδηλώσεις στις οποίες δεν υπάρχει χρηματική αμοιβή ή μισθός για όλους τους διοργανωτές και τους καλλιτέχνες ή άλλοι όταν μαθαίνουν ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο υποψιάζονται δεκάδες διαφορετικές σκοτεινές προθέσεις πίσω από αυτή την «παράλογη» δράση . Άλλοι αδυνατούν να φανταστούν μια γιορτή χωρίς super stars ή εισιτήριο στην είσοδο ή φουσκωτούς «σκληρούς» σεκιουριτάδες. Σε άλλους φαίνεται παράξενη ιδιοτροπία η πνευματικότητα που εμείς πιστεύουμε ότι θα έπρεπε να αναδεικνύει μια αυτό-οργανωμένη γιορτή χιλιάδων ανθρώπων και άλλοι πιστεύουνε ότι δεν υπάρχει βίωμα ελευθερίας όσο ακόμα ζούμε σε ένα ανελεύθερο πολιτικό σύστημα και σε ένα κόσμο ανισότητας και άρα η γιορτή είναι μια ασήμαντη αφέλεια κάποιων ασήμαντων ρομαντικών.
Έτσι, αφορμή για τη συγγραφή του κειμένου αυτού στάθηκε η εκτίμηση μας ότι οι άνθρωποι που έρχονται στα party δείχνουν να αγνοούν και να αδιαφορούν παντελώς για τους λόγους για τους οποίους εμείς τα διοργανώνουμε. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα μέσα από την εμφάνιση συμπεριφορών που απέχουν κατά πολύ από το νόημα που προσδοκούμε να αναδεικνύεται μέσα από αυτές τις εκδηλώσεις.
Αναφερόμαστε σε συμπεριφορές
( όπως : πόζα, τσαμπουκάδες, δήθεν ύφος , καταναλωτική διάθεση, ψυχρότητα, εγωιστική αποχαύνωση, κυνισμός, βιαιότητα, απουσία επαφής, ατομισμός, αδιαφορία και έλλειψη πνευματικής κουλτούρας),
οι οποίες έχοντας ως βασικό τους χαρακτηριστικό την ταύτιση με συγκεκριμένα κοινωνικά πρότυπα διαιωνίζουν παραδεδομένους κοινωνικούς ρόλους που εμποδίζουν την πηγαία έκφραση και άρα την εκπλήρωση των επιθυμιών του ανθρώπου. Η ανάδειξη μιας αισθητικής που εμφανίζεται μέσα από αυτές τις συμπεριφορές – και που συχνά μας ξενίζει και μας αηδιάζει- αποτελεί πολιτισμικό ιό και σύμπτωμα της αδιαφορίας των περισσότερων για το τι τελικά αντιπροσωπεύουν τα συγκεκριμένα party.
Όπως έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν, οι παράγοντες εκείνοι που κατά κύριο λόγο διαμορφώνουν μια γιορτή, ένα party, μια αυτόνομη εκστατική ζώνη ως ξεχωριστή κατάσταση είναι τα ίδια τα συστατικά του στοιχεία : ο ήχος, ο χορός και οι άνθρωποι φτιάχνουν τις γιορτές. Η μουσική και ο χορός –πανάρχαιοι μηχανισμοί αυθόρμητης έκφρασης- καθώς και η δύναμη του πλήθους μπορούν να δημιουργήσουν εκστατικές συνθήκες συλλογικής συμβίωσης και επικοινωνίας με τον διπλανό μας που να αναδύουν ποιότητες που σπανίζουν λόγω του τρόπου που έχουμε συνηθίσει να πλησιάζουμε (ή, για να ακριβολογούμε, να μην πλησιάζουμε) τους άλλους. Μιλάμε, δηλαδή, για μια ατμόσφαιρα τόσο ισχυρή, ικανή να αμβλύνει ορισμένες βασικές μας φοβίες και ανασφάλειες που επηρεάζουν την επαφή μας με τους άλλους ανθρώπους. Όταν λοιπόν, χωρίς ενδοιασμούς και ανασφάλειες όλοι οι παρευρισκόμενοι συνομιλούμε, χαμογελάμε, χορεύουμε και γιορτάζουμε με τους γύρω μας, συνειδητοποιούμε ότι και ο άλλος είναι σαν εμάς. Τα πράγματα που φοβίζουν και απογοητεύουν εμάς, καθώς και εκείνα που μας ενθουσιάζουν και μας συνεπαίρνουν επηρεάζουν, σε ένα πρωταρχικό επίπεδο, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και τους άλλους. Από αυτήν την συνειδητοποίηση πηγάζει μια ατμόσφαιρα συναισθησίας μεταξύ μας που χαρακτηρίζεται από την αμεσότητα στην επικοινωνία και τον αυθορμητισμό, καθώς και από μια αίσθηση ενότητας με εκείνους που μας περιβάλλουν.
Η ατμόσφαιρα αυτή, όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, δεν έχει και ούτε θα θέλαμε να έχει καμία σχέση με εκείνη που υπάρχει στους χώρους της βιομηχανίας της οργανωμένης και ελεγχόμενης διασκέδασης. Στα κλάμπ, τα εμπορικά φεστιβάλ, τα μπαρ και τις καφετέριες επιχειρηματίες με αποκλειστικό σκοπό το οικονομικό κέρδος πουλούν διασκέδαση. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να προσλάβουν ενίοτε μερικούς πορτιέρηδες, να δεχτούν εκβιαστικά προστασία, ή να λαδώσουν το αστυνομικό τμήμα της περιοχής. Με ευκολία στη συνέχεια διαλέγουν ένα στυλ που προσελκύει συγκεκριμένους ανθρώπους και το οποίο υποστηρίζει ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής που εγκλωβίζει την ανθρώπινη επιθυμία και έκφραση επειδή συμπλέει με τα καθιερωμένα. Μέσα σε ένα τέτοιο στημένο περιβάλλον οι συμπεριφορές καθίστανται και αυτές στημένες και άρα προβλέψιμες. Το συναντάμε αυτό κάθε φορά που σκεφτόμαστε τι πρέπει να φορέσουμε πριν βγούμε ή τι πρέπει να πούμε στον ή στην διπλανή μας για να γνωριστούμε.

Παρόλο που και στα free party αναπτύσσονται αντίστοιχοι, συγκεκριμένοι κώδικες επικοινωνίας, εμείς δεν επιθυμούμε να αναγάγουμε την αντίθεση και την εναντίωση μας σε αυτούς τους ψευδο-κώδικες σε κάποιο είδος «αντι-κουλτούρας».
Οι γιορτές μας και οι ουτοπικές ατμόσφαιρες δεν θεωρούμε ότι αποτελούν ένα κλειστό «χώρο» για μυημένους που αποκλείει κάποιους και αποδέχεται κάποιους άλλους. Πάνω απ’ όλα όμως, δεν αντιμετωπίζουμε τα free party ως μια κατάσταση ικανή να προτείνει μια ολοκληρωμένη στάση ζωής ή να αγκαλιάσει το εύρος των σκέψεων, των δράσεων, των επιθυμιών μας (ή και απλά της αισθητικής μας). Υπό αυτήν την έννοια τα party και οι ουτοπικές ατμόσφαιρες, οι εφήμερες αυτόνομες ζώνες δεν μπορούν παρά να σχηματοποιήσουν ένα πολύ μικρό μέρος της ταυτότητας μας και να αποτελούν μια στιγμιαία εικόνα από τα όνειρα μας. Το διευκρινίζουμε αυτό, θέλοντας να διαχωρίσουμε την θέση μας από κάθε είδους μονόχνωτο life-style, είτε αυτό αντιπροσωπεύει την κυρίαρχη κουλτούρα του «πολιτισμού» και της «υψηλής τέχνης», είτε οποιαδήποτε «εναλλακτική» μορφή της.
Δεν επιθυμούμε λοιπόν να προωθήσουμε κανενός είδους life-style. Επιζητούμε την αυθόρμητη έκφραση που διαρρηγνύει τη σχέση της με τους καθιερωμένους εκείνους ρόλους που αναπαράγονται στους χώρους διασκέδασης και χαρακτηρίζονται από την λογική της κυρίαρχης οικονομίας και ιδεολογίας.
Η ταύτιση που συχνά γίνεται χωρίς καν να το καταλαβαίνουμε με το ρόλο του της super γκόμενας, του καλογυμνασμένου τσαμπουκαλεμένου γκόμενου, του «ψαγμένου» κυνικού δήθεν εναλλακτικού τύπου, του σκοτεινού, του απόμακρου και του «αφ’υψηλού», του «έμπειρου» raver με τα γυαλιά ηλίου ή του φραγκάτου τύπου που θέλει να κάνει φιγούρα, δεν έχει καμία θέση στις εκδηλώσεις μας. Οι ρόλοι αυτοί και πολλοί άλλοι είναι ζωντανοί φορείς μιας προσποίησης και για αυτό στέκονται εμπόδιο όχι μόνο στο τρόπο που αυτοπαρουσιάζεται ο καθένας από εμάς αλλά αποτελούν ταυτόχρονα ένα τείχος στην αληθινή επικοινωνία μεταξύ των ατόμων.
Απομονωμένος δηλαδή ο καθένας, κάνει μια διαρκή προσπάθεια να προστατεύσει την εικόνα που ο ίδιος θέλει να μεταδώσει στους άλλους. Συντηρεί έτσι μια εικόνα του εαυτού του που σε συνθήκες αληθινής πηγαίας συμπεριφοράς δεν υφίσταται. Παράλληλα, το ίδιο το άτομο αποδεχόμενο τα εγγενή στοιχεία των συγκεκριμένων προβληματικών ρόλων επιτρέπει (και υπακούει) στη διαστρέβλωση και τελικά την προσβολή της ίδιας του της προσωπικότητας. Αυτοεγκλωβίζεται, δηλαδή, σε κάτι που βιώνεται ως αδυναμία να αφεθείς τελικά στην δύναμη της ατμόσφαιρας .
Υπό αυτές τις συνθήκες η ατμόσφαιρα που εμείς θα επιθυμούσαμε να υπάρχει απουσιάζει. Τα άτομα αδυνατούν να απολαύσουν πραγματικά τη μουσική, να χορέψουν με το σώμα τους «λυμένο» και να παρασυρθούν σε μια εκστατική γιορτή. Πάνω από όλα όμως είναι η έλλειψη επικοινωνίας με τον διπλάνο μας που ματαιώνει οποιαδήποτε δική μας προσπάθεια να δημιουργήσουμε μια τέτοια γιορτή. Όπως θα έπρεπε να είναι αυτονόητο η επικοινωνία με τον διπλανό μας δεν θα έπρεπε να εκλαμβάνεται ως απειλή για τον ανδρισμό, τη θηλυκότητα ή γενικά για την εικόνα μας, αλλά ως εγγύηση για την καλή μας διάθεση.
Ο διπλανός μας είναι πράγματι δίπλα μας! Δεν αποτελεί παραίσθηση!
Υπάρχουμε μέσα από τους άλλους. Δεν συνυπάρχουμε απλά ο καθένας δίπλα στον άλλον μέσα στην νύχτα του εαυτού μας. Υπάρχουμε ο ένας μέσα στον άλλον και για αυτό μπορούμε να ταξιδέψουμε πέρα από τον ωκεανό της ατομικής μας προσωπικής άγνοιας.
Μόνο ύστερα από αυτή τη συνειδητοποίηση αποκτά νόημα μια κατάσταση σαν αυτές που προσπαθούμε να βοηθήσουμε την ανάδυση τους. Όταν δηλαδή αποφασίσουμε να εγκαταλείψουμε οποιοδήποτε προσωπείο προσποίησης και θεατρινίστικης συμπεριφοράς ίσως τότε και να ζήσουμε ένα μεγαλειώδες εκστατικό καρναβάλι.
Πρέπει όμως πρώτα να συνειδητοποιήσουμε την ύπαρξη αυτής της αρνητικής στάσης, καθώς και την προέλευσή της. Το θέμα, φυσικά, είναι να εστιάσουμε σε εκείνους τους κοινωνικούς ρόλους που γεννούν αρρωστημένες κοινωνικές σχέσεις μέσα από συγκεκριμένες συμπεριφορές. Συμπεριφορές που θέλουμε να εξαφανιστούν όχι μόνο από τα πάρτυ και τις αυτόνομες ζώνες αλλά και από ολόκληρο το κοινωνικό οικοδόμημα. Αν και φαντάζουν ακίνδυνες, αθώες ή απλά εκνευριστικές, αντικατοπτρίζουν στην ουσία την ποιότητα και το είδος των κοινωνικών σχέσεων που χαρακτηρίζουν την κοινωνία στο σύνολό της, αποτελώντας μια μικρογραφία τους μεταμφιεσμένη.
Έτσι λοιπόν, η προσποίηση, η καταπίεση και η επιβολή που παρουσιάζονται σε όλες τις εκφράσεις και εκφάνσεις της ζωής (στον τρόπο ανατροφής από την οικογένεια, στις σχέσεις των δύο φύλων στο σχολείο, το πανεπιστήμιο, το στρατό ή στην ίδια την ύπαρξη του εξαναγκασμού της μισθωτής εργασίας) μεταμορφώνονται στα πάρτυ σε μαγκιά, βία και σε ένα ανούσιο και ηλίθιο στήσιμο άνευ προηγουμένου. Την ίδια στιγμή, η παντοδυναμία του χρήματος και ο τρόπος που αυτό κυριαρχεί στα μυαλά των ανθρώπων μεταμορφώνεται σε γκλαμουριά και διάθεση για επίδειξη, ενώ η κοινωνική και οικονομική ανισότητα σε διαφορές στο ντύσιμο και στο είδος των ουσιών που καταναλώνονται. Ας σημειωθεί εδώ, ότι τα στοιχεία αυτά βρίσκονται σε διαρκή αλληλεπίδραση μεταξύ τους επηρεάζοντας το ένα το άλλο με τρόπο καταλυτικό.
Από τα παραπάνω ελπίζουμε να γίνονται κατανοητοί οι λόγοι που ωθούν το Κενό Δίκτυο

[Ομάδα στον Τρόμο του Κενού] στην διοργάνωση των ελεύθερων, ανοιχτών δημόσιων γιορτών, των free party με την μορφή της Εφήμερης Αυτόνομης Εκστατικής Ζώνης. Για εμάς ο χαρακτήρας τους δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τη βιομηχανία της οργανωμένης διασκέδασης. Ούτε υποστηρίζει, ούτε προωθεί, ούτε αναπαράγει σχέσεις που διέπονται από την οικονομική εκμετάλλευση, την κοινωνική ανισότητα ή τη δύναμη της επιβολής. Η αμφισβήτηση της κοινής λογικής, της κυρίαρχης κουλτούρας και η ικανότητα της κριτικής σκέψης πρέπει να είναι χαρακτηριστικά κάθε γιορτής κάθε ουτοπικής ατμόσφαιρας, κάθε αυτόνομης δημόσιας ζώνης, κάθε συνεύρεσής μας. Η σημασία τους δεν μπορεί να ειδωθεί ανεξάρτητα από μια ενθουσιαστική αλλά συνολικότερη αντίληψη για τον κόσμο και την κοινωνία που μας περιβάλλει. Στην ουσία, δηλαδή οι ουτοπικές ατμόσφαιρες και τα free party δεν αποτελούν παρά μόνο μία έκφραση, μια στιγμή ενός συνολικού βιώματος, ένα μικρό τμήμα μιας γενικότερης θεώρησης για τη λειτουργία της κοινωνίας και τη θέση του ανθρώπου μέσα σε αυτήν.
Σε καμία περίπτωση, επομένως, δεν επιθυμούμε οι παρευρισκόμενοι να είναι θεατές σε μια κατάσταση ελεγχόμενη και άρα διαχωρισμένη από αυτούς. Αντίθετα, θα θέλαμε να τους δούμε απαλλαγμένους από τις κυρίαρχες συμβατικότητες, να αμφισβητούν την αξία της δολοφονικής πραγματικότητας και να γίνονται οι ίδιοι κατασκευαστές, κοινωνοί και συμμέτοχοι σε μια ατμόσφαιρα που τους υπερβαίνει, τους εμπνέει και τους συνεπαίρνει.
Στοχεύοντας στη δημιουργία μιας τέτοιας ατμόσφαιρας, στοχεύουμε στην ανάδειξη αξιών τόσο ισχυρών που να μπορούν να μεταμορφώσουν τον άνθρωπο όχι μόνο στιγμιαία, την ώρα που χορεύει με τον διπλανό του. Σκοπός της κάθε κατάστασης είναι η επίτευξη μιας μόνιμης και συνολικής αλλαγής, μιας προσωπικής απόφασης, μιας συλλογικής μεταμόρφωσης, μιας κοινωνικής μετάλλαξης που να αγκαλιάζει όσο το δυνατόν περισσότερα επίπεδα της κοινωνικής ζωής και που να τολμά να στέκεται ενάντια σε όλα αυτά που μας φυλακίζουν στην απάθεια.
Η αλληλεγγύη, η αλληλοβοήθεια, το παιχνίδι, το δώρο, το αυθόρμητο ενδιαφέρον, η αμεσότητα, η φροντίδα είναι στοιχεία που πρέπει να βρίσκουμε στα party όχι γιατί αυτά αποτελούν κάποια ιδιαίτερη περίπτωση επίδειξης ευγένειας, αλλά επειδή θα θέλαμε να κυριαρχούν ως αξίες αληθινές, ικανές να δομήσουν τις κοινωνικές σχέσεις σε όλο το φάσμα της κοινωνικής μας ζωής και οργάνωσης. Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο λυπούμαστε όταν συγκεκριμένες συμπεριφορές ακυρώνουν τη σημασία και το περιεχόμενο των αξιών μας. Σημειώνουμε δε, ότι είναι αναπόφευκτο κάθε φορά που εμφανίζονται αυτές οι συμπεριφορές, αυτομάτως να εξαφανίζεται το νόημα της κατάστασης η οποία έτσι υποβιβάζεται σε μια στημένη εκδήλωση, αντίγραφο της νεκρής διανοητικά ατμόσφαιρας των club, των συναυλιακών χώρων, των γκαλερί, των εμπορικών φεστιβάλ και των «γιορτών» κάθε είδους πολιτικών οργανώσεων, δήμων και υπουργείων.
Όλα αυτά λοιπόν είναι ζητήματα που ο καθένας μόνος του και όλοι μαζί θα συναντήσουμε ξανά και ξανά. Η καχυποψία, ο βεντετισμός, ο κυνισμός και η αδιαφορία, η δυσφήμηση, η γελοιοποίηση και η βίαιη αυτοεπιβεβαίωση μοιάζουν να είναι φαινόμενα που θα συνεχίσουν να μας ακολουθούν για πολλά χρόνια ακόμα καθώς θα προσπαθούμε να συναντιόμαστε
Πρέπει να καταφέρουμε μαζί να διασχίσουμε τον ωκεανό της άγνοιας
και να ταξιδέψουμε στον ωκεανό της ευφυούς ευτυχίας και της συνειδητής ομορφιάς.
Θα συναντηθούμε στην άκρη του ορίζοντα
Θα συναντηθούμε στις εκστατικές γιορτές της ελευθερίας.

14.1.07

AMBIENTRANCEDELICA ephemeral autonomous ecstatic zone



Void Network (Theory, Outopia, Empathy, Ephemral Arts)


proudly presents


AMBIENTRANCEDELICA

ephemeral autonomous ecstatic zone

stage 1 : electro acid psychedelic trance

stage 2 : roots reggae, space dub, psychedelic ambient

+ Void Optical Art Laboratory

(video art, digital arts, slides photography)


2 STAGES / 12 hours event

FULL SOUND AND VISUALS IN ONE BULILDING


SATURDAY 20 JENUARY 2007

POLUTEXNIOUPOLI

(Polytechnic University Campus)

KTIRIO XHMIKON MHXANIKON

(Building of Chemical Mechanics School)

Starts at 10.30 p.m. free entrance from Katexaki rd.


We are out there...

we are ecstatic rope-walkers levitating on electric ropes,

in the streets, in the parks or by the seaside,

in noisy celebrations, demonstrations, caravans

and holy paths to the unknown...

And we live the histories

that were written about our life by ourselves

Day after Day Here,

Now, Somewhere, Always...

You have to find a way in order to meet each other...









Σίγουρα υπάρχει κάτι πιο σημαντικό στο να είσαι ζωντανός από το ότι λειτουργεί ο εγκέφαλος και χτυπά η καρδιά σου. Όλα τα ιατρικά μηχανήματα που μετρούν τη πίεση του αίματος και τη θερμοκρασία του σώματος αδυνατούν να μετρήσουν την απογοήτευση ή την οργή, την αναζήτηση, την αγάπη ή την εκστατική χαρά, όλα αυτά που κάνουν τη Ζωή ένα μεγαλειώδες θαύμα. Έτσι θα έπρεπε να αναρωτηθούμε πόση Ζωή τελικά κρύβεται στη ζωή μας; Πόσα πρωινά ξυπνήσαμε με την αίσθηση ότι είμαστε πραγματικά ελεύθεροι, ενθουσιασμένοι εξερευνητές της εμπειρίας που φέρνει η καινούργια μέρα; Πόσες νύχτες αποκοιμηθήκαμε με το χαμόγελο της ικανοποίησης γραμμένο στα χείλια μας; Οι περισσότεροι αισθανόμαστε ότι τα πάντα αποφασίστηκαν για εμάς χωρίς να ήμασταν εμείς εκεί και η ζωή μας δεν έχει καμιά σημασία…απλά συμβαίνει, περνάει και χάνεται…Αυτό δεν είναι όμως Ζωή…αυτό είναι απλά επιβίωση…«Πελάτης», «Θεατής», «Φοιτητής», «Υπάλληλος», «Υπάκουος Υπήκοος», «Οικογενειάρχης»…είναι οι μόνοι ρόλοι που απέμειναν σε εμάς να παίξουμε στη «σύγχρονη ζωή» των ζωντανών νεκρών…Οι καρδιές μας ίσως χτυπούνε ακόμα αλλά δεν έχουμε πλέον όνειρα που να μας κάνουνε να πάρουμε το ρίσκο και να ταξιδέψουμε πέρα απ’τον ορίζοντα της κυρίαρχης κοινωνικής κουλτούρας.
Έτσι όμως είναι που ξεκινούν οι επαναστάσεις: Κάποιοι από εμάς αποφασίζουμε να κυνηγήσουμε τα όνειρα μας, να αγκαλιάσουμε αυτό που αγαπούμε και να αντισταθούμε σε όλα αυτά που μας κρατάνε μακριά από αυτό, να σπάσουμε τα δεσμά του παλιού κόσμου, να αναρωτηθούμε, να αμφισβητήσουμε και να δράσουμε έξω από τη ρουτίνα της κανονικότητας. Και τότε εμφανίζονται και άλλοι που αποφασίζουνε να μπουν σε αυτή τη δημιουργική περιπέτεια, να γίνουν γενναιόδωροι, εφευρετικοί, να κάνουν τη φαντασία πράξη, να ζήσουν με ένα καινούργιο τρόπο…Όταν χιλιάδες άνθρωποι αλλάζουν δημιουργείται μια «κρίσιμη μάζα», εκείνη η στιγμή όπου ο κόσμος αρχίζει ουσιαστικά πλέον να είναι διαφορετικός…Ο γκρίζος κόσμος της απομονωμένης ανασφάλειας γίνεται ένας τόπος γεμάτος πιθανότητες όπου η Ζωή είναι πλέον στα χέρια μας και όλα τα σχέδια, οι ιστορίες, τα όνειρα και οι ουσιαστικές επιθυμίες μπορούν να πραγματωθούν.
Οπότε κάνε ότι θέλεις με τη ζωή σου…ό,τι και αν είναι αυτό!…
Αλλά για να είσαι σίγουρος ότι κατάφερες πράγματι να κάνεις αυτό που ήθελες σκέψου καλά τι είναι αυτό που θέλεις και πως θα το πετύχεις…Ανέλυσε τον κόσμο γύρω σου και έτσι θα ξέρεις ποιοι στέκονται ενάντια στις αληθινές επιθυμίες σου…και ποιοι είναι μαζί σου…
Βρισκόμαστε εκεί έξω…Εκστασιασμένοι σχοινοβάτες σε ηλεκτρικό σχοινί…στους δρόμους, στα πάρκα, τις παραλίες, σε θορυβώδης γιορτές, διαδηλώσεις, καραβάνια, ιερές πομπές προς το άγνωστο…Και ζούμε τις ιστορίες που γράφτηκαν για τη Ζωή μας από εμάς τους ίδιους…Μέρα με τη ημέρα…Εδώ…Τώρα…Κάπου…Πάντοτε…
Βρες ένα τρόπο για να συναντηθούμε…

Κείμενο :
Τάσος Σαγρής / Εργαστήριο Κοσμο-Πολιτικής Συνείδησης του Κενού Δικτύου

9.1.07

Yves Le Manach : The Garden (the justice, the girls and the eternity) / Void Reading Group Night



Void Network proudly presents a multi media retrospective for

Yves Le Manach

this wonderfull situationist, this spiritual friend of us, this influential critic of delusions.

Born in Paris 1942 / political activist in Paris in the sixties / member of the Ligue Communiste Révolutionnaire / collaborator of the Informations Correspondance Ouvrières / moved to Brussels in 1970 / published on the Internationale Situationniste / editor of Artichauts de Bruxelles from 1997 on


Void Network people will read fragments from the book

"The Garden ( the justice, the girls and the eternity) that actualy is

a compilation and translation of Yves Le Manach's articles from Artichauts de Bruxelles

by Yiannis D. Ioannidis


Void Optical Arts Laboratory

will take care of the multi media environment and

d.j. Sissy Stardust

will play voice-over psychedelic ambient sounds live mix

and will continue playing music long time after the end of the words


Void Reading Group Nights

a multi media retrospective for Yves Le Manach

The Garden (the justice, the girls and the eternity)

Thursday 11 Jenuary 2007

Nosotros Free Social Space

Themistokleous 66 Exarchia / Athens Greece


5.1.07

Demonstrations in Greece






demonstrations
from

10 JENUARY 2007
against the existance of private universities in greece



until


06 JUNE 2007
against G8/Germany

http://voidnetwork.blogspot.com
www.voidnetworksociety.org


this is a poster made by Laboratory for Kosmo-Politikal Consciousness
of Void Network in the first day of the student demonstrations against the change of the Greek Constitution that will allow the existance of private universities in Greece.
Unfortunately, for now, the poster is in Greek language :
αυτό είναι το κείμενο της αφίσσας που κυκλοφόρησε σε 1500 αντίτυπα και σε 8.000 φυλάδια το
Εργαστήριο Κοσμο-Πολιτικής Συνείδησης του Κενού Δικτύου με αφορμή το κοινωνικό κίνημα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της παιδείας στην Ελλάδα. Οι φωτογραφίες έχουν τραβηχτεί απο την διαδήλωση στις 10 Γενάρη 2007 και το κείμενο θα συνεχίζει να μοιράζεται και να διαδίδετε σε όλες τις επερχόμενες διαδηλώσεις συνοδεύοντας τις δράσεις του Κενού Δικτύου σε αυτές.

Επίσημη Συμμετοχή του Κενού Δικτύου στον "Διάλογο Παιδείας" :

Η προπαγάνδα έχει χάσει εν μέρει τη δύναμη της, καθώς μια γενική αποδοκιμασία διάβρωσε την επιρροή των ιδεολογιών και των θρησκειών.
Η «σύγχρονη εκπαίδευση» όχι μόνο διαφθείρει τη ψυχή των νέων μας μέσω της δουλείας στην οποία τους καταδικάζει μετατρέποντας τους σε εργάτες θύματα ή ανέργους θύματα αλλά υπονομεύει και το πνεύμα των νέων διδάσκοντας τους την απάθεια και την υποταγή στο «ως έχει».
Το σύστημα εκπαίδευσης δίνει ελάχιστη προσοχή στο να καλλιεργηθούν οι πραγματικοί στόχοι και οι ουσιαστικές ικανότητες των σύγχρονων ανθρώπων
Όλα…ακόμα και ο καταναλωτισμός και η αποβλάκωση των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης υπονομεύονται από τις απαιτήσεις για ποιότητα, αξιοπρέπεια, ελευθερία και κριτική σκέψη.
Η προαιώνια εξουσία των κυρίαρχων να βιάζουν και να κατασκευάζουν συνειδήσεις, να βασιλεύουν μέσω της αδιαφάνειας και του εκβιασμού ραγίζει

Το γεγονός ότι μεμονωμένα άτομα δεν βυθίζονται πια στην απελπισία ότι θα βρεθούν μόνα τους να υπερασπίζονται την ανθρωπιά απέναντι στις βαρβαρικές ορδές του κέρδους και της άγνοιας,… το γεγονός πως κάποιοι τολμούν να υψώσουν τη φωνή τους και βρίσκουν ένα ακροατήριο που δεν έλπιζαν να βρούν λίγα χρόνια πριν, δείχνει ότι ίσως θα υπάρξουν στιγμές και εποχές αφύπνισης ενός κριτικού συναισθήματος ικανού να διαφυλάξει τον θαυμασμό και την έκπληξη, την συμπόνια και την αγάπη ενάντια στην πικρή απομάγευση ενός κόσμου όπου κυβερνά η πονηριά, η εξαπάτηση και η εκμετάλλευση.

Πρέπει να είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι
το δίκαιο του ανθρώπου πρωτεύει έναντι του εμπορικού δικαίου
Έτσι, το να διαφθείρεις τα παιδιά, τους μαθητές, τους φοιτητές και τους δασκάλους στο όνομα του κέρδους δεν συνδέεται ούτε με το δίκαιο ούτε με την ελευθερία του λόγου.

Είναι απαράδεκτο να χρησιμοποιεί η κερδοσκοπία δολώματα, κυνικές παγίδες και μαζική προπαγάνδα, για να εξασφαλίσει την επιρροή της στο παιδί, να το αρπάξει σαν εύκολη λεία, να το εκθέσει στον καταιγισμό της διαφήμισης
και να τον καταντήσει τελικά
πελάτη, θεατή και υπάκουο εργαζόμενο.




28.12.06

VOID HISTORY>> 11 August 1996 Article in greek sunday newspaper "To Vima"


Intro: This article was written by the journalist Lena Papadimitriou and appeared in one of the highest publicity Sunday Greek newspapers “To Vima” on 11 August 1996 / issue number 12389. In this article the Void Network is referred as “The Collective in the Terror of Void” which was the original name of Void Network until 1998.


BEAT, VOID AND FLOWERS ,

This is a proof that also the decade of '90s has its own “children of the flowers”: the “Collective in the Terror of Void” offers its own explosive cocktail of rave and cogitation

The “Collective in the Terror of Void” was born roughly five years ago.
A strange blending from “children of flowers” and post-modern hippies: hair to shoulders, they look as dreamers and cynic too… with antimilitaristic slogans in 1996 and “greek coffee” in Exarcheion square, cogitation and plenty of trance.
Yannis, Tasos, Deppy, Antony and “ all those who consider that they belong in the team” distribute psychedelik flyers in all the city and they wait for all the “invited” ones in Polytechnic University Campus, in the hill of Strefis, in factories of Piraeus rd. or Patission rd. or in the beach Aigiali of Amorgos island.
The entry usually is free of charge (no time optional the payment of 500 drachmas- 1.5 euro) and all the constant expenses from 150.000 Drs (500 euro) up to half million (1500 euro according to the prices of 96 for the very ambitious concepts. Since 98 Void Network never asked again any money in the entry even though the expenses for the events became higher and higher- from 1000 euro to 5000 euro ).
Each party has its own slogan: “Love - Power”, “You make it… if you know what it should be…Do it now”, “Nothing ever is completed, everything continues, everything evolves”.
They get angry if you speak to them for night turnovers, show business and enterprises. They hate the trade and the star system business in the trance scene , they do not want rave culture to become like rock, one more music style: “You don't understand him? We are a commune, a collective, and no businessmen. We have not ever put one drachma in our pockets. Whatever the amount of the money is that enters in the common fund simply it finances the next happening. And it is very beautiful that you do not need to care about the money for private benefit … it liberates you and makes everyone equal”.
There are existing in any case two basic faculties of survival in the company: “Those that they “rest” and…they “stay hungry” and those who make “small-work” in order to survive. In each party that they set up first comes the “idea”, the concept, the space .Then the musical soundscapes­ arrive…always acid house, industrial techno, ambient, progressive and psychedelic trance ­, the light-show, the art installations and this “inner urge to break through the routine and the every day life repetition with the help of ecstatic dancing”. Anyway even the name of the collective, except of course from their contact with the Tibetan Buddhism and the pre-historic Greek dark ages (Horror vacui- The tendency to completely fill all available space within a design so that no voids are left- characteristic of creative inner anxiety in periods of totalitarianism and political, spiritual or cultural dictatorship) as also refers precisely in: “the terror towards the emptiness of the daily life in the western lands”.
Thus their parties become all-night long “travels of introspection”, with the beats of modern dance culture as a background….moments that invites and attracts the people outside from the cities. “That’s why precisely we are one of the first groups in the rave culture that decided to come out from the clubs in the open public spaces”, Yannis said. “Speaking generally, we try to create collective atmospheres. This means that everything is important: the serial line that you will play sound and musical themes ­ (as for example existing tracks that we are only playing them in the midnight or only in the sunset or in the sunrise) ­, or all those industrial landscapes of Britain, for example, that we will show with video and slide projectors for a specific night, the light-show corridor that you will make on a hill in order to make a way of light…”.
The fame of them has been expanded “by mouth in mouth”. Many times they play with them as special guests popular bands and d.js from well known clubs that does not have relation with the team, “simply because they love to play with us and not be paid as we do also…”. The children however from the Terror of Emptiness ­ (most of them 24-26 years old) ­ do not satisfy themselves simply in all night long space travelling.
From their first steps they organised poetic nights, while for five years they are organizing the festival of independent Greek rock scene which takes place in Athens Central Park (Field of Areos) (Indie Free Festival est.1990). It is not a long time ago that they began also the enterprise “Void File”, the poetic collections of members of the team. They circulate each time around 1.000 issues and they are distributing them free of charge in the parties or where else the friends gather themselves. The titles “Hymn for Allen Ginsberg” or “Self-Seduction” represent the philosophy of this introversive beat company. For the coming December they prepare their psychedelic “thiasos”, while for this year's summertime they have ready their tour, the “Caravan” in the islands of Aegean sea, as they like to call it: Firstly in Naxos, then in Paros, today in the beach of Aigiali in Amorgos island and in the 18, 19 August in the region Baxedes near Oia of Santorini .


link to the article in newspaper : "To Vima"



Εισαγωγή: Αυτό είναι ένα άρθρο που γράφτηκε από τη δημοσιογράφο Λένα Παπαδημητρίου για την Κυριακάτικη εφημερίδα «Το Βήμα» στις 11 Αυγούστου 1996/ φύλλο 12389 στα πλαίσια ενός αφιερώματος για τις ομάδες της rave κουλτούρας. Στο παρόν άρθρο το Κενό Δίκτυο αναφέρεται με το αυθεντικό όνομα
«Η Ομάδα στον Τρόμο του Κενού», όνομα που το Κενό Δίκτυο χρησιμοποίησε από το 1990 έως το 1998



ΜΠΙΤ, ΚΕΝΟ ΚΑΙ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ


Να, που και η δεκαετία του '90 έχει τα δικά της «παιδιά των λουλουδιών»: η «Ομάδα στον τρόμο του κενού» προσφέρει το δικό της εκρηκτικό κοκτέιλ ρέιβ - διαλογισμού
Η«Ομάδα στον τρόμο του κενού» γεννήθηκε πριν από πέντε περίπου χρόνια. Ενας ιδιόρρυθμος συγκερασμός από «παιδιά των λουλουδιών» και μεταμοντέρνους χίπις: μαλλιά ως το μέσον της ωμοπλάτης, βλέμμα ονειροπόλο και κυνικό μαζί, αντιμιλιταριστικά συνθήματα του 1996 και «φραπέ» στην πλατεία Εξαρχείων, διαλογισμός και μπόλικη trance. Ο Γιάννης, ο Τάσος, η Ντέπη, ο Αντώνης και «όσοι άλλοι θεωρούν ότι ανήκουν στην ομάδα» μοιράζουν τα ψυχεδελικά φέιγ βολάν τους και περιμένουν τους προσκεκλημένους στην Πολυτεχνειούπολη, στον λόφο του Στρέφη, στο Εργοστάσιο της Πειραιώς ή στην Αιγιάλη της Αμοργού. Η είσοδος συνήθως δωρεάν (καμιά φορά προαιρετική η καταβολή ενός πεντακοσάρικου) και τα πάγια έξοδα από 150.000 δρχ. ως και μισό εκατομμύριο (για τα πολύ φιλόδοξα σχέδια).
Κάθε πάρτι έχει το δικό του σλόγκαν: «Αγάπη - Δύναμη», «Κάνε το, αν ξέρεις τι πρέπει να γίνει κάν' το τώρα», «Τίποτα δεν τελειώνεται ποτέ, όλα Συνεχίζονται, όλα Εξελίσσονται». Θυμώνουν αν τους μιλήσεις για νυχτερινούς τζίρους και επιχειρηματικά δαιμόνια. Μισούν το εμπόριο στην trance, δεν θέλουν να καταλήξει όπως η ροκ, ένα ακόμη μουσικό είδος: «Δεν το καταλαβαίνεις; Είμαστε κοινόβιο, όχι επαγγελματίες. Δεν έχουμε βάλει ούτε μια δραχμή στην τσέπη. Ο,τι μπαίνει στο κοινό ταμείο χρηματοδοτεί απλώς το επόμενο χάπενινγκ. Και είναι ωραίο να μη νοιάζεσαι καθόλου για τα λεφτά, σε απελευθερώνει και μας κάνει όλους ίσους». Υπάρχουν πάντως δύο σχολές επιβίωσης στην παρέα: «Αυτοί που αράζουνε και... πεινάνε και αυτοί που κάνουν μικροδουλειές για να τα βγάλουν πέρα».
Σε κάθε πάρτι που στήνεται τον πρώτο λόγο έχει η «ιδέα», ο χώρος, η μουσική ­ πάντα βέβαια κοντά στα ηχοχρώματα του acid house, του industrial techno, του ambient, του progressive και του psychedelic trance ­, ο φωτισμός, οι εικαστικές κατασκευές και αυτή η «ανάγκη να σπάσεις μέσα από τον χορό τη ρουτίνα και την επανάληψη». Αλλωστε και το ίδιο το όνομα της ομάδας, εκτός βέβαια από την ερωτοτροπία του με τον θιβετιανό βουδισμό και τα αγγεία του ελληνικού μεσαίωνα, παραπέμπει σε αυτό ακριβώς: «στον τρόμο απέναντι στην κενότητα της καθημερινής ζωής». Ετσι τα πάρτι της γίνονται ολονύχτια «ταξίδια ενδοσκόπησης», με φόντο τα μπιτ μιας σύγχρονης χορευτικής κουλτούρας που καλεί τον κόσμο έξω από την πόλη.
«Γι' αυτό ακριβώς είμαστε από τους πρώτους που βγήκαν από τα κλαμπ στους ανοιχτούς χώρους», λέει ο Γιάννης. «Προσπαθούμε γενικά να δημιουργούμε ατμόσφαιρα. Αυτό σημαίνει ότι όλα έχουν σημασία: η σειρά που θα παίξεις τα μουσικά θέματα ­ υπάρχουν κομμάτια που παίζονται μόνο τα μεσάνυχτα ή μόνο στην ανατολή ­, τα βιομηχανικά τοπία της Βρετανίας που θα δείξεις με τον projector, ο φωτισμένος διάδρομος που θα φτιάξεις πάνω σε έναν λόφο για να δώσεις χρώμα». Η φήμη τους έχει εξαπλωθεί «από στόμα σε στόμα». Πολλές φορές κάνουν πρόγραμμα d.j. γνωστών κλαμπ που δεν έχουν σχέση με την ομάδα, «απλώς επειδή γουστάρουν να παίζουν για εμάς και ας μην πληρώνονται».
Τα παιδιά όμως από τον Τρόμο του Κενού ­ τα περισσότερα 24-26 χρόνων ­ δεν αρκούνται απλώς σε μεταμεσονύχτιες αναζητήσεις. Στα πρώτα τους βήματα διοργάνωναν ποιητικές βραδιές, ενώ εδώ και πέντε χρόνια φέρονται ως οι εμπνευστές του φεστιβάλ της ανεξάρτητης ελληνικής ροκ σκηνής που φιλοξενείται στο Πεδίον του Αρεως. Δεν είναι πολύς καιρός που ξεκίνησε και η επιχείρηση «Κενός Φάκελος», οι ποιητικές συλλογές των μελών της ομάδας. Κυκλοφορούν κάθε φορά γύρω στα 1.000 κομμάτια και διανέμονται δωρεάν στα πάρτι ή όπου αλλού μαζεύονται οι φίλοι. Οι τίτλοι «Ωδή στον Αλεν Γκίνσμπεργκ» ή «Αποπλάνηση», αντιπροσωπευτικοί της φιλοσοφίας μιας ενδοστρεφούς beat παρέας. Για τον ερχόμενο Δεκέμβριο σχεδιάζουν να στήσουν το δικό τους ψυχεδελικό θίασο, ενώ για το φετινό καλοκαίρι έχουν έτοιμη την περιοδεία τους, το «Καραβάνι», όπως θέλουν οι ίδιοι να το λένε: σήμερα στην Αιγιάλη της Αμοργού και στις 18, 19 Αυγούστου στην περιοχή Μπαξέδες κοντά στην Οία της Σαντορίνης.

το σύνολο του αφιερώματος στην εφημερίδα "Το Βήμα"

http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=12389&m;=C10&aa=1



8.12.06

The Jail : a poem by Anastasios Sagris


We stay in the same prison…

I said to you : Go!…but you didn’t listen to me…

Now we live in the same prison…

You live in your cell , I live in mine…

We can not get out from our cells…

You have a lover in your cell and you enjoy your life…

I have my desert in the cell and I travel inside this desert…

Some people

they have a forest with a thousand trees in their cells

and they cut them one by one…

Someone

has an ocean in his cell and he kills the whales ….

Someone is a governor and he governs citizens …
Some of them they have a factory in their cells
and some thousand workers…

Someone is a psychiatrist in his cell
and he treats some psychoes there…
and someone is a president and he owns some nation land…
Some people
they have a family in their cells and some of them just women…
I don’t want a woman in my cell…
I want …you…
I want to make love with you at the edge of the sky…
I want to fall on you like a warm summer rain …

But…
I forgot …
If we can not get out from our cells…
how we gonna get out from the Jail ?

If we can not get out from our cells...
how we gonna get out from the Jail ?




“The Jail” by Anastasios Sagris

from his book

"1200 Melancholic Songs About Love
in the Western Metropolitan Cities"




the poem in Greek language :



H Φυλακή

Ζούμε στην ίδια φυλακή…
Σου είπα … Φύγε !
… αλλά εσύ δεν με άκουσες… Τώρα ζούμε στην ίδια φυλακή…
Εσύ ζεις στο κελί σου και εγώ ζω στο δικό μου κελί…

Δεν μπορούμε να βγούμε απ’ τα κελιά μας…

Εσύ έχεις έναν εραστή μες στο κελί σου και απολαμβάνεις τη ζωή σου…

Εγώ έχω μια έρημο μες το κελί μου και ταξιδεύω στην έρημό μου…

Κάποιος έχει ένα δάσος μες το κελί του με χίλια δέντρα
και τα κόβει ένα – ένα…
Κάποιος έχει έναν ωκεανό μες το κελί του
και χίλιες φάλαινες και τις σκοτώνει μία – μία …
Κάποιος είναι κυβερνήτης και έχει υπάκουους υπηκόους,

κάποιοι έχουν οικογένεια με παιδιά,
κάποιος έχει ένα εργοστάσιο μες το κελί του και εκατό εργάτες,

άλλος είναι πρύτανης πανεπιστημίου και έχει χίλιους φοιτητές
και άλλος έχει μες το κελί του μια παρέα με φίλους,

άλλος είναι ψυχίατρος και έχει ψυχασθενείς…
Κάποιοι είναι δάσκαλοι με εφήβους μαθητές,

κάποιοι είναι κυβερνήτες μιας ολόκληρης χώρας
κάποιοι έχουν μια εταιρεία με υπαλλήλους
και κάποιοι έχουνε γυναίκες και όμορφες ερωμένες…

Δεν θέλω μια γυναίκα στο κελί μου!… Θέλω Εσένα…
Θέλω να κάνω Έρωτα μαζί σου στην Άκρη του Ουρανού…
Θέλω να αγκαλιαστούμε σ΄ ένα Ηλιόλουστο Λιβάδι…
Θέλω να πέσω πάνω σου σαν μια ζεστή, καλοκαιριάτικη βροχή.

Αλλά …,

ξέχασα …
αφού δεν μπορούμε να βγούμε απ’ τα κελιά μας
πώς θα βγούμε από τη φυλακή;…

Αφού δεν μπορούμε να βγούμε απ’ τα κελιά μας
πώς θα βγούμε από τη φυλακή;…

"Η Φυλακή" ένα ποίημα του Τάσου Σαγρή από το βιβλίο του

" 1200 Μελαγχολικά Τραγούδια για την Ανθρώπινη Αγάπη στις Δυτικές Μητροπόλεις"



6.12.06

Kostas Axelos: A Night at the Horizons of the World / Void Reading Group Night





Void Network proudly presents
a multi media philospophical retrospective
for Kostas Axelos,
the thinker of the Vast Open Horizon, the enigmatic thinker of the Planetary Age.

Void Network people will read fragments from his books :
“Open Systematic”(Systematique Ouverte), “This Questioning”(Ce Questionnement), “Heraclites and Philosophy” (Héraclite et la philosophie) and “Towards the Planetary Thought” (Vers la pensee planetaire)

Void Optical Arts Laboratory
will take care of the multi media environment and
d.j. Sissy Stardust
will play voice-over psychedelic ambient sounds live mix and will continue playing music long time after the end of the words

Void Reading Group Nights
Kostas Axelos / A Night at the Horizons of the World
Thursday 21 December 2006
starts 9 p.m.
Nosotros Free Social Space
Themistokleous 66 Exarchia Athens Greece



“Kostas Axelos was born on the
26th of June1924, and attended high school at the French Institute and the German School of Athens, Greece. Due to the unsatisfactory quality and level of studies in the Philosophy School, he enrolled in the Law School in order to pursue studies in law and economics. However, with the onset of World War II he turned to politics; during the German and Italian occupation he participated in the Greek Resistance, and later in the Greek Civil War, as an organiser, journalist, and ideologue of the Communist Party (1941-1945). He was later expelled from the Communist Party and condemned to death by the right-wing government. He was arrested and escaped.
At the end of 1945 Axelos moved to
Paris, France, where he studied philosophy at Sorbonne. From 1950 to 1957 he worked as a researcher in the philosophy branch of C.R.N.S, where he was writing his dissertations, and subsequently proceeded to work in Ecole Pratique des Hautes Etudes. From 1962 till 1973 he taught philosophy in Sorbonne. His dissertation "Marx, penseur de la technique" (translated as "Alienation, Praxis and Techne in the Thought of Karl Marx") tried to provide an understanding of modern technology based on the thought of Heidegger and Marx and was very influential in the 1960s, alongside the philosophy of Herbert Marcuse.
Axelos was a collaborator, columnist, and subsequently editor of the magazine Arguments (1956-1962). He founded and, since 1960, has run the series Arguments in Edition de Minuit. He has published texts mostly in
French, but also in Greek and German. His most important book is "Le Jeu du Monde" (Play of the World), where Axelos argues for a pre-ontological status of play.
Axelos spends his time between Paris, France and Athens, Greece.
His main works are:
· Heraclite et la Philosophie,
· Marx Penseur de la Techique,
· Vers la Pensee Planetaire,
· Le Jeu Du Monde,
· Pour Une Ethique Problematique,
· Systematique Ouverte,
· Metamorphoses.
Biography retrieved from "
http://en.wikipedia.org/wiki/Costas_Axelos"



Events / projects / history
http://voidnetwork.blogspot.com
Homepage
www.voidnetworksociety.org
Contact
voidinternational@gmail.com

Void Art photo by Global Eye (London Void Network)